ΙΩΒ - Giobbe - Job 18

LXX	JERUSALEM
1 υπολαβων δε βαλδαδ ο σαυχιτης λεγει	1 Bildad de Shuah prit la parole et dit:
2 μεχρι τινος ου παυση επισχες ινα και αυτοι λαλησωμεν	2 Jusqu'à quand mettrez-vous des entraves aux discours? Réfléchissez, puis nous parlerons.
3 δια τι ωσπερ τετραποδα σεσιωπηκαμεν εναντιον σου	3 Pourquoi nous considères-tu comme des bêtes, passons-nous pour des brutes à tes yeux?
4 κεχρηται σοι οργη τι γαρ εαν συ αποθανης αοικητος η υπ' ουρανον η καταστραφησεται ορη εκ θεμελιων	4 O toi qui te déchires dans ta fureur, la terre à cause de toi sera-t-elle abandonnée et les rochersquitteront-ils leur place?
5 και φως ασεβων σβεσθησεται και ουκ αποβησεται αυτων η φλοξ	5 La lumière du méchant doit s'éteindre, sa flamme ardente ne plus briller.
6 το φως αυτου σκοτος εν διαιτη ο δε λυχνος επ' αυτω σβεσθησεται	6 La lumière s'assombrit sous sa tente, la lampe qui l'éclairait s'éteint.
7 θηρευσαισαν ελαχιστοι τα υπαρχοντα αυτου σφαλαι δε αυτου η βουλη	7 Ses pas vigoureux se rétrécissent, il trébuche dans ses propres desseins.
8 εμβεβληται δε ο πους αυτου εν παγιδι εν δικτυω ελιχθειη	8 Car ses pieds le jettent dans un filet et il avance parmi les rets.
9 ελθοισαν δε επ' αυτον παγιδες κατισχυσει επ' αυτον διψωντας	9 Un lacet le saisit au talon et le piège se referme sur lui.
10 κεκρυπται εν τη γη σχοινιον αυτου και η συλλημψις αυτου επι τριβων	10 Le noeud pour le prendre est caché en terre, une trappe l'attend sur le sentier.
11 κυκλω ολεσαισαν αυτον οδυναι πολλοι δε περι ποδας αυτου ελθοισαν εν λιμω στενω	11 De toutes parts des terreurs l'épouvantent et elles le suivent pas à pas.
12 πτωμα δε αυτω ητοιμασται εξαισιον	12 La faim devient sa compagne, le malheur se tient à ses côtés.
13 βρωθειησαν αυτου κλωνες ποδων κατεδεται δε τα ωραια αυτου θανατος	13 Le mal dévore sa peau, le Premier-né de la Mort ronge ses membres.
14 εκραγειη δε εκ διαιτης αυτου ιασις σχοιη δε αυτον αναγκη αιτια βασιλικη	14 On l'arrache à l'abri de sa tente, et tu le traîneras vers le Roi des frayeurs.
15 κατασκηνωσει εν τη σκηνη αυτου εν νυκτι αυτου κατασπαρησονται τα ευπρεπη αυτου θειω	15 Tu peux habiter la tente qui n'est plus la sienne, et l'on répand du soufre sur son bercail.
16 υποκατωθεν αι ριζαι αυτου ξηρανθησονται και επανωθεν επιπεσειται θερισμος αυτου	16 En bas ses racines se dessèchent, en haut se flétrit sa ramure.
17 το μνημοσυνον αυτου απολοιτο εκ γης και υπαρχει ονομα αυτω επι προσωπον εξωτερω	17 Son souvenir disparaît du pays, son nom s'efface dans la contrée.
18 απωσειεν αυτον εκ φωτος εις σκοτος	18 Poussé de la lumière aux ténèbres, il se voit banni de la terre.
19 ουκ εσται επιγνωστος εν λαω αυτου ουδε σεσωσμενος εν τη υπ' ουρανον ο οικος αυτου αλλ' εν τοις αυτου ζησονται ετεροι	19 Il n'a ni lignée ni postérité parmi son peuple, aucun survivant en ses lieux de séjour.
20 επ' αυτω εστεναξαν εσχατοι πρωτους δε εσχεν θαυμα	20 Sa fin frappe de stupeur l'Occident et l'Orient est saisi d'effroi.
21 ουτοι εισιν οικοι αδικων ουτος δε ο τοπος των μη ειδοτων τον κυριον	21 Point d'autre sort pour les demeures de l'injustice. Voilà ce que devient le lieu de quiconqueméconnaît Dieu.