ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 22

LXX	Biblia Tysiąclecia
1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ	1 Dawid wygłosił na cześć Pana słowa pieśni. Było to wtedy, gdy Pan wyzwolił go z ręki wszystkich wrogów i z ręki Saula.
2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι	2 Mówił: Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu!
3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με	3 Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono! Ty mnie wyzwalasz od wszelkiej przemocy.
4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι	4 Wzywam Pana, godnego chwały, a będę wolny od moich nieprzyjaciół.
5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με	5 Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę.
6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου	6 Oplątały mnie pęta Szeolu, zaskoczyły mnie sidła śmierci.
7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου	7 W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga. Usłyszał On głos mój ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu.
8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις	8 Zatrzęsła się i zadrżała ziemia. Posady niebios się poruszyły, zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem.
9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου	9 Uniósł się dym z Jego nozdrzy, a z Jego ust - pochłaniający ogień: "od Niego zapaliły się węgle".
10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου	10 Nagiął niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami.
11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου	11 Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły.
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος	12 Otoczył się mrokiem niby namiotem, ciemną wodą, gęstymi chmurami.
13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος	13 Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste.
14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου	14 Pan odezwał się z nieba grzmotem: to głos swój dał słyszeć Najwyższy.
15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους	15 Wypuścił strzały i rozproszył [wrogów], błyskawice - i zamęt wśród nich wprowadził.
16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου	16 Aż ukazało się łożysko morza i obnażyły się posady lądu od groźnej nagany Pana, od tchnienia wichru Jego nozdrzy.
17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων	17 Wyciąga rękę z wysoka i chwyta mnie, wydobywa mnie z toni ogromnej.
18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε	18 Wyrywa mnie od przemożnego nieprzyjaciela, od mocniejszych ode mnie, co mnie nienawidzą.
19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου	19 Napadają na mnie w dzień dla mnie złowrogi, lecz Pan jest dla mnie obroną.
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι	20 Wyprowadza mnie na miejsce przestronne, ocala, bo mnie miłuje.
21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι	21 Pan nagradza moją sprawiedliwość, odpłaca mi według czystości rąk moich.
22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου	22 Strzegłem bowiem dróg Pana i nie odszedłem przez grzech od mojego Boga,
23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων	23 bo mam wszystkie Jego przykazania przed sobą i nie odrzucam od siebie Jego poleceń,
24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου	24 lecz jestem wobec Niego bez skazy i wystrzegam się winy.
25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου	25 Pan mnie nagradza za moją sprawiedliwość, za czystość "rąk moich" przed Jego oczyma.
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση	26 Jesteś miłościwy dla miłującego i względem nienagannego działasz nienagannie,
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση	27 względem czystego okazujesz się czysty, względem przewrotnego jesteś przebiegły.
28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις	28 Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony, a oczy wyniosłe pognębiasz.
29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου	29 Bo Ty, o Panie, jesteś moim światłem: Pan rozjaśnia moje ciemności.
30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος	30 Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuję dzięki mojemu Bogu.
31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω	31 Bóg - Jego droga nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane, On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią.
32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων	32 Bo któż jest bogiem, prócz Pana lub któż jest skałą, prócz Boga naszego?
33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου	33 Bóg, co mocą mnie przepasuje i nienaganną czyni moją drogę,
34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με	34 On daje moim nogom rączość nóg łani i stawia mnie na wyżynach.
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου	35 On ćwiczy moje ręce do bitwy, a ramiona - do napinania spiżowego łuku.
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με	36 Dajesz mi tarczę Twą dla ocalenia i Twoja troskliwość czyni mnie wielkim.
37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου	37 Wydłużasz mi kroki na drodze i stopy moje się nie chwieją.
38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους	38 Ścigam mych wrogów i niszczę, a nie wracam, póki nie zginęli.
39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου	39 Pobiłem ich - nie mogli się podnieść: upadli pod moje stopy.
40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου	40 Mocą mnie przepasałeś do bitwy, sprawiasz, że przeciwnicy gną się pode mną,
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους	41 zmuszasz do ucieczki moich wrogów, a wytracasz tych, co mnie nienawidzą.
42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων	42 Wołają - lecz nie ma wybawcy - do Pana - lecz im nie odpowiada.
43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους	43 Jak proch na wietrze ich rozrzucę, zdepczę jak błoto uliczne.
44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι	44 Ty mnie ocalasz od buntów ludu, ustanawiasz mnie głową narodów.
45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου	45 Cudzoziemcy mi schlebiają, są mi posłuszni na pierwsze wezwanie.
46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων	46 Cudzoziemcy bledną, z drżeniem wychodzą ze swoich warowni.
47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου	47 Niech żyje Pan! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg "Skała" mojego zbawienia,
48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου	48 Bóg, który zapewnia mi pomstę i poddaje mi narody,
49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με	49 wybawia mnie od nieprzyjaciół, wynosi nad wrogów i uwalnia od gwałtowników.
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω	50 Przeto będę Cię, Panie, chwalił wśród narodów i będę wysławiał Twoje imię.
51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος	51 Tyś zwycięstwa wielkie dał królowi i Twemu pomazańcowi okazałeś łaskę, Dawidowi i jego potomstwu na wieki.