Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 22


font
LXXEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ1 David dirigió al Señor las palabras de este canto, cuando el Señor lo libró de todos sus enemigos y de la mano de Saúl.
2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι2 El dijo: Yo te amo, Señor, mi fuerza
3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με3 Señor, mi Roca, mi fortaleza y mi libertador, mi Dios, el peñasco en que me refugio, mi escudo, mi fuerza salvadora, mi baluarte, mi salvador, que me libras de la violencia.
4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι4 Yo invoco al Señor, que es digno de alabanza, y quedo a salvo de mis enemigos.
5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με5 Las olas de la Muerte me envolvieron, me aterraron los torrentes devastadores,
6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου6 me cercaron los lazos del Abismo, las redes de la Muerte llegaron hasta mí.
7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου7 Pero en mi angustia invoqué al Señor, grité a mi Dios pidiendo auxilio, y él escuchó mi voz desde su Templo, mi grito llegó hasta sus oídos.
8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις8 Entonces tembló y se tambaleó la tierra: vacilaron los fundamentos de las montañas, y se conmovieron a causa de su furor;
9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου9 de su nariz se alzó una humareda, de su boca, un fuego abrasador, y arrojaba carbones encendidos.
10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου10 El Señor inclinó el cielo, y descendió con un espeso nubarrón bajo sus pies;
11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου11 montó en el Querubín y emprendió vuelo, planeando sobre las alas del viento.
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος12 Se envolvió en un manto de tinieblas; un oscuro aguacero y espesas nubes lo cubrían como un toldo;
13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος13 las nubes se deshicieron en granizo y centellas al fulgor de su presencia.
14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου14 El Señor tronaba desde el cielo, el Altísimo hacía oír su voz;
15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους15 arrojó flechas y los dispersó, lanzó rayos y sembró la confusión.
16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου16 Al proferir tus amenazas, Señor, al soplar el vendaval de tu ira, aparecieron los cauces del mar y quedaron a la vista los cimientos del mundo.
17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων17 El tendió su mano desde lo alto y me tomó, me sacó de las aguas caudalosas;
18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε18 me libró de mi enemigo poderoso, de adversarios más fuertes que yo.
19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου19 Ellos me enfrentaron en un día nefasto, pero el Señor fue mi apoyo:
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι20 me sacó a un lugar espacioso, me libró, porque me ama.
21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι21 El Señor me recompensó de mis manos:
22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου22 porque seguí fielmente los caminos del Señor, y no me aparté de mi Dios, haciendo el mal;
23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων23 porque tengo presente todas sus decisiones y nunca me alejé de sus preceptos.
24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου24 Tuve ante él una conducta irreprochable y me esforcé por no ofenderlo.
25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου25 El Señor me premió, porque yo era justo y era inocente ante sus ojos.
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση26 Tú eres bondadoso con los buenos y eres íntegro con el hombre intachable;
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση27 eres sincero con los que son sinceros y te muestras astuto con los falsos.
28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις28 Porque tú salvas al pueblo oprimido y humillas los ojos altaneros:
29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου29 tú eres mi lámpara, Señor; Dios mío, tú iluminas mis tinieblas
30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος30 Contigo puedo atacar a un tropel; con mi Dios, puedo asaltar una muralla.
31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω31 El camino de Dios es perfecto, la promesa del Señor es digna de confianza. El Señor es un escudo para los que se refugian en él,
32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων32 porque ¿Quién es Dios fuera del Señor? ¿y quién es la Roca fuera de nuestro Dios?
33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου33 El es el Dios que me ciñe de valor y hace intachable mi camino;
34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με34 el que me da la rapidez de un ciervo y me afianza en las alturas;
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου35 el que adiestra mis manos para la guerra y mis brazos para tender el arco de bronce.
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με36 Me entregaste tu escudo victorioso y tu mano derecha me sostuvo; me engrandeciste con tu triunfo,
37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου37 me hiciste dar largos pasos, y no se doblaron mis tobillos.
38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους38 Perseguí y alcancé a mis enemigos, no me volví hasta que fueron aniquilados;
39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου39 los derroté y no pudieron rehacerse, quedaron abatidos bajo mis pies.
40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου40 Tú me ceñiste de valor para la lucha, doblegaste ante mí a mis agresores;
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους41 pusiste en fuga a mis enemigos, y yo exterminé a mis adversarios.
42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων42 Imploraron, pero nadie los salvó; gritaban al Señor, pero no les respondía.
43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους43 Los deshice como polvo de la tierra, los pisé como el barro de las calles.
44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι44 Tú me libraste de un ejército incontable y me pusiste al frente de naciones: pueblos extraños son mis vasallos.
45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου45 Gente extranjera me rinde pleitesía; apenas me oyen nombrar, me prestan obediencia.
46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων46 Los extranjeros palidecen ante mí y, temblando, abandonan sus refugios.
47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου47 ¡Viva el Señor! ¡Bendita sea mi Roca! ¡Glorificado sea Dios, la Roca de mi salvación,
48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου48 el Dios que venga mis agravios y pone a los pueblos a mis pies!
49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με49 Tú me liberas de mis enemigos, me haces triunfar de mis agresores y me libras del hombre violento.
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω50 Por eso te alabaré entre las naciones y cantaré, Señor, en honor de tu Nombre.
51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος51 El concede grandes victorias a su rey y trata con fidelidad a su Ungido. a David y a su descendencia para siempre.