Livre des Proverbes 21

JERUSALEM	LXX
1 Comme l'eau courante, le coeur du roi est aux mains de Yahvé qui l'incline partout à son gré.	1 ωσπερ ορμη υδατος ουτως καρδια βασιλεως εν χειρι θεου ου εαν θελων νευση εκει εκλινεν αυτην
2 Toutes les voies de l'homme sont droites à ses yeux, mais Yahvé pèse les coeurs.	2 πας ανηρ φαινεται εαυτω δικαιος κατευθυνει δε καρδιας κυριος
3 Pratiquer la justice et le droit vaut, pour Yahvé, mieux que le sacrifice.	3 ποιειν δικαια και αληθευειν αρεστα παρα θεω μαλλον η θυσιων αιμα
4 Regards altiers, coeur dilaté, flambeau des méchants, ce n'est que péché.	4 μεγαλοφρων εφ' υβρει θρασυκαρδιος λαμπτηρ δε ασεβων αμαρτια
5 Les projets de l'homme diligent ne sont que profit; pour qui se presse, rien que la disette!	5 -
6 Amasser des trésors par une langue menteuse: vanité fugitive de qui cherche la mort.	6 ο ενεργων θησαυρισματα γλωσση ψευδει ματαια διωκει επι παγιδας θανατου
7 La violence des méchants les emporte, car ils refusent de pratiquer le droit.	7 ολεθρος ασεβεσιν επιξενωθησεται ου γαρ βουλονται πρασσειν τα δικαια
8 Tortueuse est la voie de l'homme criminel, mais de l'innocent l'action est droite.	8 προς τους σκολιους σκολιας οδους αποστελλει ο θεος αγνα γαρ και ορθα τα εργα αυτου
9 Mieux vaut habiter à l'angle d'un toit que faire maison commune avec une femme querelleuse.	9 κρεισσον οικειν επι γωνιας υπαιθρου η εν κεκονιαμενοις μετα αδικιας και εν οικω κοινω
10 L'âme du méchant souhaite le mal, à ses yeux le prochain ne trouve pas grâce.	10 ψυχη ασεβους ουκ ελεηθησεται υπ' ουδενος των ανθρωπων
11 Quand on châtie le railleur, le niais s'assagit; quand on instruit le sage, il accueille le savoir.	11 ζημιουμενου ακολαστου πανουργοτερος γινεται ο ακακος συνιων δε σοφος δεξεται γνωσιν
12 Le Juste considère la maison du méchant: il précipite les méchants dans le malheur.	12 συνιει δικαιος καρδιας ασεβων και φαυλιζει ασεβεις εν κακοις
13 Qui ferme l'oreille à l'appel du faible criera, lui aussi, sans qu'on lui réponde.	13 ος φρασσει τα ωτα του μη επακουσαι ασθενους και αυτος επικαλεσεται και ουκ εσται ο εισακουων
14 Un don secret apaise la colère, un présent sous le manteau, la fureur violente.	14 δοσις λαθριος ανατρεπει οργας δωρων δε ο φειδομενος θυμον εγειρει ισχυρον
15 C'est une joie pour le juste de pratiquer le droit, mais c'est l'épouvante pour les malfaisants.	15 ευφροσυνη δικαιων ποιειν κριμα οσιος δε ακαθαρτος παρα κακουργοις
16 Qui s'égare loin du chemin de la prudence dans l'assemblée des Ombres reposera.	16 ανηρ πλανωμενος εξ οδου δικαιοσυνης εν συναγωγη γιγαντων αναπαυσεται
17 Restera indigent qui aime le plaisir, point ne s'enrichira qui aime vin et bonne chère.	17 ανηρ ενδεης αγαπα ευφροσυνην φιλων οινον και ελαιον εις πλουτον
18 Le méchant est la rançon du juste; à la place des hommes droits: le traître.	18 περικαθαρμα δε δικαιου ανομος
19 Mieux vaut habiter en un pays désert qu'avec une femme querelleuse et chagrine.	19 κρεισσον οικειν εν γη ερημω η μετα γυναικος μαχιμου και γλωσσωδους και οργιλου
20 Il y a un trésor précieux et de l'huile dans la demeure du sage, mais le sot les engloutit.	20 θησαυρος επιθυμητος αναπαυσεται επι στοματος σοφου αφρονες δε ανδρες καταπιονται αυτον
21 Qui poursuit la justice et la miséricorde trouvera vie, justice et honneur.	21 οδος δικαιοσυνης και ελεημοσυνης ευρησει ζωην και δοξαν
22 Le sage escalade la ville des guerriers, il abat le rempart dans lequel elle se confiait.	22 πολεις οχυρας επεβη σοφος και καθειλεν το οχυρωμα εφ' ω επεποιθεισαν οι ασεβεις
23 A garder sa bouche et sa langue, on se garde soi-même de l'angoisse.	23 ος φυλασσει το στομα αυτου και την γλωσσαν διατηρει εκ θλιψεως την ψυχην αυτου
24 Insolent, hautain, son nom est "railleur!" il agit dans l'excès de son insolence.	24 θρασυς και αυθαδης και αλαζων λοιμος καλειται ος δε μνησικακει παρανομος
25 Le désir du paresseux cause sa mort, car ses mains refusent le travail.	25 επιθυμιαι οκνηρον αποκτεινουσιν ου γαρ προαιρουνται αι χειρες αυτου ποιειν τι
26 Tout le jour l'impie est en proie au désir, le juste donne sans jamais refuser.	26 ασεβης επιθυμει ολην την ημεραν επιθυμιας κακας ο δε δικαιος ελεα και οικτιρει αφειδως
27 Le sacrifice des méchants est une abomination, surtout s'ils l'offrent avec malice.	27 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω και γαρ παρανομως προσφερουσιν αυτας
28 Le faux témoin périra, mais qui sait écouter parlera à jamais.	28 μαρτυς ψευδης απολειται ανηρ δε υπηκοος φυλασσομενος λαλησει
29 Le méchant se donne un air assuré, l'homme droit affermit sa propre conduite.	29 ασεβης ανηρ αναιδως υφισταται προσωπω ο δε ευθης αυτος συνιει τας οδους αυτου
30 Il n'y a ni sagesse, ni intelligence, ni conseil devant Yahvé.	30 ουκ εστιν σοφια ουκ εστιν ανδρεια ουκ εστιν βουλη προς τον ασεβη
31 On équipe le cheval pour le jour du combat, mais c'est à Yahvé qu'appartient la victoire.	31 ιππος ετοιμαζεται εις ημεραν πολεμου παρα δε κυριου η βοηθεια