1 ιδου ταυτα εωρακεν μου ο οφθαλμος και ακηκοεν μου το ους | 1 I have seen all this with my own eyes, heard with my own ears and understood. |
2 και οιδα οσα και υμεις επιστασθε και ουκ ασυνετωτερος ειμι υμων | 2 Whatever you know, I know too; I am in no way inferior to you. |
3 ου μην δε αλλ' εγω προς κυριον λαλησω ελεγξω δε εναντιον αυτου εαν βουληται | 3 But my words are intended for Shaddai; I mean to remonstrate with God. |
4 υμεις δε εστε ιατροι αδικοι και ιαται κακων παντες | 4 As for you, you are only charlatans, all worthless as doctors! |
5 ειη δε υμιν κωφευσαι και αποβησεται υμιν εις σοφιαν | 5 Wil no one teach you to be quiet -- the only wisdom that becomes you! |
6 ακουσατε ελεγχον στοματος μου κρισιν δε χειλεων μου προσεχετε | 6 Kindly listen to my accusation and give your attention to the way I shall plead. |
7 ποτερον ουκ εναντι κυριου λαλειτε εναντι δε αυτου φθεγγεσθε δολον | 7 Do you mean to defend God by prevarication and by dishonest argument, |
8 η υποστελεισθε υμεις δε αυτοι κριται γενεσθε | 8 and, taking his side like this, appoint yourselves as his advocates? |
9 καλον γε εαν εξιχνιαση υμας ει γαρ τα παντα ποιουντες προστεθησεσθε αυτω | 9 How would you fare, if he were to scrutinise you? Can he be duped as mortals are duped? |
10 ουθεν ηττον ελεγξει υμας ει δε και κρυφη προσωπα θαυμασετε | 10 He would inflict a harsh rebuke on you for your covert partiality. |
11 ποτερον ουχι δεινα αυτου στροβησει υμας φοβος δε παρ' αυτου επιπεσειται υμιν | 11 Does his majesty not affright you? Does his terror not overcome you? |
12 αποβησεται δε υμων το αγαυριαμα ισα σποδω το δε σωμα πηλινον | 12 Your received ideas are maxims of ash, your retorts, retorts of clay. |
13 κωφευσατε ινα λαλησω και αναπαυσωμαι θυμου | 13 Be quiet! Kindly let me do the talking, happen to me what may. |
14 αναλαβων τας σαρκας μου τοις οδουσιν ψυχην δε μου θησω εν χειρι | 14 I am putting my flesh between my teeth, I am taking my life in my hands; |
15 εαν με χειρωσηται ο δυναστης επει και ηρκται η μην λαλησω και ελεγξω εναντιον αυτου | 15 let him kill me if he will; I have no other hope than to justify my conduct in his eyes. |
16 και τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν ου γαρ εναντιον αυτου δολος εισελευσεται | 16 And this is what wil save me, for the wicked would not dare to appear before him. |
17 ακουσατε ακουσατε τα ρηματα μου αναγγελω γαρ υμων ακουοντων | 17 Listen careful y to my words, and pay attention to what I am going to say. |
18 ιδου εγω εγγυς ειμι του κριματος μου οιδα εγω οτι δικαιος αναφανουμαι | 18 You see, I shal proceed by form of law, knowing that I am upright. |
19 τις γαρ εστιν ο κριθησομενος μοι οτι νυν κωφευσω και εκλειψω | 19 Who wants to contest my case? In advance, I agree to be silenced and to die! |
20 δυειν δε μοι χρηση τοτε απο του προσωπου σου ου κρυβησομαι | 20 Only grant me two concessions, and then I shal not hide away from your face: |
21 την χειρα απ' εμου απεχου και ο φοβος σου μη με καταπλησσετω | 21 remove your hand, which lies so heavy on me, no longer make me cower from your terror. |
22 ειτα καλεσεις εγω δε σοι υπακουσομαι η λαλησεις εγω δε σοι δωσω ανταποκρισιν | 22 Then cal me forward and I shal answer, or rather, I shall speak and you wil answer. |
23 ποσαι εισιν αι αμαρτιαι μου και αι ανομιαι μου διδαξον με τινες εισιν | 23 How many faults and crimes have I committed? Tell me what my misdeed has been, what my sin? |
24 δια τι απ' εμου κρυπτη ηγησαι δε με υπεναντιον σοι | 24 Why do you hide your face and look on me as your enemy? |
25 η ως φυλλον κινουμενον υπο ανεμου ευλαβηθηση η ως χορτω φερομενω υπο πνευματος αντικεισαι μοι | 25 Do you want to intimidate a wind-blown leaf, do you want to pursue a dry straw? |
26 οτι κατεγραψας κατ' εμου κακα περιεθηκας δε μοι νεοτητος αμαρτιας | 26 You who lay bitter al egations against me and tax me with the faults of my youth |
27 εθου δε μου τον ποδα εν κωλυματι εφυλαξας δε μου παντα τα εργα εις δε ριζας των ποδων μου αφικου | 27 and have put my feet in the stocks; you examine my every step and measure my footprints one byone! |
28 ο παλαιουται ισα ασκω η ωσπερ ιματιον σητοβρωτον | 28 For his part, he crumbles away like rotten wood, or like a moth-eaten garment, |