1 ιδου ταυτα εωρακεν μου ο οφθαλμος και ακηκοεν μου το ους | 1 Lo, mine eye hath seen all this, mine ear hath heard and understood it. |
2 και οιδα οσα και υμεις επιστασθε και ουκ ασυνετωτερος ειμι υμων | 2 What ye know, the same do I know also: I am not inferior unto you. |
3 ου μην δε αλλ' εγω προς κυριον λαλησω ελεγξω δε εναντιον αυτου εαν βουληται | 3 Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God. |
4 υμεις δε εστε ιατροι αδικοι και ιαται κακων παντες | 4 But ye are forgers of lies, ye are all physicians of no value. |
5 ειη δε υμιν κωφευσαι και αποβησεται υμιν εις σοφιαν | 5 O that ye would altogether hold your peace! and it should be your wisdom. |
6 ακουσατε ελεγχον στοματος μου κρισιν δε χειλεων μου προσεχετε | 6 Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips. |
7 ποτερον ουκ εναντι κυριου λαλειτε εναντι δε αυτου φθεγγεσθε δολον | 7 Will ye speak wickedly for God? and talk deceitfully for him? |
8 η υποστελεισθε υμεις δε αυτοι κριται γενεσθε | 8 Will ye accept his person? will ye contend for God? |
9 καλον γε εαν εξιχνιαση υμας ει γαρ τα παντα ποιουντες προστεθησεσθε αυτω | 9 Is it good that he should search you out? or as one man mocketh another, do ye so mock him? |
10 ουθεν ηττον ελεγξει υμας ει δε και κρυφη προσωπα θαυμασετε | 10 He will surely reprove you, if ye do secretly accept persons. |
11 ποτερον ουχι δεινα αυτου στροβησει υμας φοβος δε παρ' αυτου επιπεσειται υμιν | 11 Shall not his excellency make you afraid? and his dread fall upon you? |
12 αποβησεται δε υμων το αγαυριαμα ισα σποδω το δε σωμα πηλινον | 12 Your remembrances are like unto ashes, your bodies to bodies of clay. |
13 κωφευσατε ινα λαλησω και αναπαυσωμαι θυμου | 13 Hold your peace, let me alone, that I may speak, and let come on me what will. |
14 αναλαβων τας σαρκας μου τοις οδουσιν ψυχην δε μου θησω εν χειρι | 14 Wherefore do I take my flesh in my teeth, and put my life in mine hand? |
15 εαν με χειρωσηται ο δυναστης επει και ηρκται η μην λαλησω και ελεγξω εναντιον αυτου | 15 Though he slay me, yet will I trust in him: but I will maintain mine own ways before him. |
16 και τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν ου γαρ εναντιον αυτου δολος εισελευσεται | 16 He also shall be my salvation: for an hypocrite shall not come before him. |
17 ακουσατε ακουσατε τα ρηματα μου αναγγελω γαρ υμων ακουοντων | 17 Hear diligently my speech, and my declaration with your ears. |
18 ιδου εγω εγγυς ειμι του κριματος μου οιδα εγω οτι δικαιος αναφανουμαι | 18 Behold now, I have ordered my cause; I know that I shall be justified. |
19 τις γαρ εστιν ο κριθησομενος μοι οτι νυν κωφευσω και εκλειψω | 19 Who is he that will plead with me? for now, if I hold my tongue, I shall give up the ghost. |
20 δυειν δε μοι χρηση τοτε απο του προσωπου σου ου κρυβησομαι | 20 Only do not two things unto me: then will I not hide myself from thee. |
21 την χειρα απ' εμου απεχου και ο φοβος σου μη με καταπλησσετω | 21 Withdraw thine hand far from me: and let not thy dread make me afraid. |
22 ειτα καλεσεις εγω δε σοι υπακουσομαι η λαλησεις εγω δε σοι δωσω ανταποκρισιν | 22 Then call thou, and I will answer: or let me speak, and answer thou me. |
23 ποσαι εισιν αι αμαρτιαι μου και αι ανομιαι μου διδαξον με τινες εισιν | 23 How many are mine iniquities and sins? make me to know my transgression and my sin. |
24 δια τι απ' εμου κρυπτη ηγησαι δε με υπεναντιον σοι | 24 Wherefore hidest thou thy face, and holdest me for thine enemy? |
25 η ως φυλλον κινουμενον υπο ανεμου ευλαβηθηση η ως χορτω φερομενω υπο πνευματος αντικεισαι μοι | 25 Wilt thou break a leaf driven to and fro? and wilt thou pursue the dry stubble? |
26 οτι κατεγραψας κατ' εμου κακα περιεθηκας δε μοι νεοτητος αμαρτιας | 26 For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth. |
27 εθου δε μου τον ποδα εν κωλυματι εφυλαξας δε μου παντα τα εργα εις δε ριζας των ποδων μου αφικου | 27 Thou puttest my feet also in the stocks, and lookest narrowly unto all my paths; thou settest a print upon the heels of my feet. |
28 ο παλαιουται ισα ασκω η ωσπερ ιματιον σητοβρωτον | 28 And he, as a rotten thing, consumeth, as a garment that is moth eaten. |