Cantique des cantiques 7

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Reviens, reviens, Sulamite; reviens, reviens, que nous te regardions! Pourquoi regardez-vous laSulamite, dansant comme en un double choeur?	1 Ποσον ωραια ειναι τα βηματα σου με τα σανδαλια, θυγατερ του ηγεμονος το τορνευμα των μηρων σου ειναι ομοιον με περιδεραιον, εργον χειρων καλλιτεχνου.
2 Que tes pieds sont beaux dans tes sandales, fille de prince! La courbe de tes flancs est comme uncollier, oeuvre des mains d'un artiste.	2 Ο ομφαλος σου κρατηρ τορνευτος, πληρης κεκερασμενου οινου? η κοιλια σου θημωνια σιτου περιπεφραγμενη με κρινους?
3 Ton nombril forme une coupe, que les vins n'y manquent pas! Ton ventre, un monceau de froment,de lis environné.	3 οι δυο σου μαστοι ως δυο σκυμνοι δορκαδος διδυμοι?
4 Tes deux seins ressemblent à deux faons, jumeaux d'une gazelle.	4 ο τραχηλος σου ως πυργος ελεφαντινος? οι οφθαλμοι σου ως αι κολυμβηθραι εν Εσεβων, προς την πυλην Βαθ-ραββιμ? η μυτη σου ως ο πυργος του Λιβανου, βλεπων προς την Δαμασκον?
5 Ton cou, une tour d'ivoire. Tes yeux, les piscines de Heshbôn, près de la porte de Bat-Rabbim. Tonnez, la tour du Liban, sentinelle tournée vers Damas.	5 Η κεφαλη σου επι σε ως Καρμηλος, και η κομη της κεφαλης σου ως πορφυρα? ο βασιλευς ειναι δεδεμενος εις τους πλοκαμους σου.
6 Ton chef se dresse, semblable au Carmel, et ses nattes sont comme la pourpre; un roi est pris à tesboucles.	6 Ποσον ωραια και ποσον επιθυμητη εισαι, αγαπητη, δια τας τρυφας.
7 Que tu es belle, que tu es charmante, ô amour, ô délices!	7 Τουτο το αναστημα σου ομοιαζει με φοινικα, και οι μαστοι σου με βοτρυας.
8 Dans ton élan tu ressembles au palmier, tes seins en sont les grappes.	8 Ειπα, Θελω αναβη εις τον φοινικα, θελω πιασει τα βαια αυτου? και ιδου, οι μαστοι σου θελουσιν εισθαι ως βοτρυες της αμπελου, και η οσμη της ρινος σου ως μηλα?
9 J'ai dit: Je monterai au palmier, j'en saisirai les régimes. Tes seins, qu'ils soient des grappes deraisin, le parfum de ton souffle, celui des pommes;	9 και ο ουρανισκος σου ως ο καλος οινος ρεων ηδεως δια τον αγαπητον μου, και καμνων να λαλωσι τα χειλη των κοιμωμενων.
10 tes discours, un vin exquis! Il va droit à mon bien-aimé, comme il coule sur les lèvres de ceux quisommeillent.	10 Εγω ειμαι του αγαπητου μου, και η επιθυμια αυτου ειναι προς εμε.
11 Je suis à mon bien-aimé, et vers moi se porte son désir.	11 Ελθε, αγαπητε μου, ας εξελθωμεν εις τον αγρον? ας διανυκτερευσωμεν εν ταις κωμαις.
12 Viens, mon bien-aimé, allons aux champs! Nous passerons la nuit dans les villages,	12 Ας εξημερωθωμεν εις τους αμπελωνας? ας ιδωμεν εαν εβλαστησεν η αμπελος, εαν ηνοιξε το ανθος της σταφυλης και εξηνθησαν αι ροιδιαι? εκει θελω δωσει την αγαπην μου εις σε.
13 dès le matin nous irons aux vignobles. Nous verrons si la vigne bourgeonne, si ses pampresfleurissent, si les grenadiers sont en fleur. Alors je te ferai le don de mes amours.	13 Οι μανδραγοραι εδωκαν οσμην, και εν ταις θυραις ημων ειναι παν ειδος καρπων αρεστων, νεων και παλαιων, τους οποιους εφυλαξα, αγαπητε μου, δια σε.
14 Les mandragores exhalent leur parfum, à nos portes sont tous les meilleurs fruits. Les nouveauxcomme les anciens, je les ai réservés pour toi, mon bien-aimé.