Livre des Psaumes 24

JERUSALEM	LXX
1 Psaume de David. A Yahvé la terre et sa plénitude, le monde et tout son peuplement;	1 ψαλμος τω δαυιδ προς σε κυριε ηρα την ψυχην μου ο θεος μου
2 c'est lui qui l'a fondée sur les mers, et sur les fleuves l'a fixée.	2 επι σοι πεποιθα μη καταισχυνθειην μηδε καταγελασατωσαν μου οι εχθροι μου
3 Qui montera sur la montagne de Yahvé? Et qui se tiendra dans son lieu saint?	3 και γαρ παντες οι υπομενοντες σε ου μη καταισχυνθωσιν αισχυνθητωσαν παντες οι ανομουντες δια κενης
4 L'homme aux mains nettes, au coeur pur: son âme ne se porte pas vers des riens, il ne jure pas pourtromper.	4 τας οδους σου κυριε γνωρισον μοι και τας τριβους σου διδαξον με
5 Il emportera la bénédiction de Yahvé et la justice du Dieu de son salut.	5 οδηγησον με επι την αληθειαν σου και διδαξον με οτι συ ει ο θεος ο σωτηρ μου και σε υπεμεινα ολην την ημεραν
6 C'est la race de ceux qui Le cherchent, qui recherchent ta face, Dieu de Jacob.	6 μνησθητι των οικτιρμων σου κυριε και τα ελεη σου οτι απο του αιωνος εισιν
7 Portes, levez vos frontons, élevez-vous, portails antiques, qu'il entre, le roi de gloire!	7 αμαρτιας νεοτητος μου και αγνοιας μου μη μνησθης κατα το ελεος σου μνησθητι μου συ ενεκα της χρηστοτητος σου κυριε
8 Qui est-il, ce roi de gloire? C'est Yahvé, le fort, le vaillant, Yahvé, le vaillant des combats.	8 χρηστος και ευθης ο κυριος δια τουτο νομοθετησει αμαρτανοντας εν οδω
9 Portes, levez vos frontons, élevez-vous, portails antiques, qu'il entre, le roi de gloire!	9 οδηγησει πραεις εν κρισει διδαξει πραεις οδους αυτου
10 Qui est-il, ce roi de gloire? Yahvé Sabaot, c'est lui, le roi de gloire.	10 πασαι αι οδοι κυριου ελεος και αληθεια τοις εκζητουσιν την διαθηκην αυτου και τα μαρτυρια αυτου
	11 ενεκα του ονοματος σου κυριε και ιλαση τη αμαρτια μου πολλη γαρ εστιν
	12 τις εστιν ανθρωπος ο φοβουμενος τον κυριον νομοθετησει αυτω εν οδω η ηρετισατο
	13 η ψυχη αυτου εν αγαθοις αυλισθησεται και το σπερμα αυτου κληρονομησει γην
	14 κραταιωμα κυριος των φοβουμενων αυτον και το ονομα κυριου των φοβουμενων αυτον και η διαθηκη αυτου του δηλωσαι αυτοις
	15 οι οφθαλμοι μου δια παντος προς τον κυριον οτι αυτος εκσπασει εκ παγιδος τους ποδας μου
	16 επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με οτι μονογενης και πτωχος ειμι εγω
	17 αι θλιψεις της καρδιας μου επλατυνθησαν εκ των αναγκων μου εξαγαγε με
	18 ιδε την ταπεινωσιν μου και τον κοπον μου και αφες πασας τας αμαρτιας μου
	19 ιδε τους εχθρους μου οτι επληθυνθησαν και μισος αδικον εμισησαν με
	20 φυλαξον την ψυχην μου και ρυσαι με μη καταισχυνθειην οτι ηλπισα επι σε
	21 ακακοι και ευθεις εκολλωντο μοι οτι υπεμεινα σε κυριε
	22 λυτρωσαι ο θεος τον ισραηλ εκ πασων των θλιψεων αυτου