Izaija 33

Biblija Hrvatski	BIBLIA
1 Teško tebi koji nepustošen pustošiš, koji pljačkaš nepljačkan, kad prestaneš, tebe će opustošiti, opljačkat’ te kad prestaneš pljačkati.	1 ¡Ay, tú que saqueas, y no has sido saqueado, que despojas, y no has sido despojado! En terminando tú de saquear, serás saqueado; así que acabes de despojar, serás despojado;
2 Jahve, smiluj nam se, u te se uzdamo! Budi mišica naša svako jutro, naš spas u doba nevolje.	2 Yahveh, ten piedad de nosotros, en ti esperamos. Sé nuestro brazo por las mañanas y nuestra salvación en tiempo de apretura.
3 Od silna tutnja pobjegoše narodi, ti ustade, raspršiše se puci,	3 Al fragor del estrépito se dispersan los pueblos, al alzarte tú se desperdigan las gentes,
4 i plijen se skuplja kao što se kupe šaške, na nj će navaliti kao jato skakavaca.	4 se amontona el botín como quien amontona saltamontes, se alabanzan sobre él, como se alabanzan las langostas.
5 Uzvišen je Jahve jer u visini prebiva, on puni Sion pravom i pravednošću.	5 Exaltado sea Yahveh, pues reposa en lo alto; llene a Sión de equidad y de justicia.
6 Pouzdan je tvoj vijek: mudrost i znanje spasonosno su blago – a strah Gospodnji njegovo bogatstvo.	6 Sean tus días estables; la riqueza que salva son la sabiduría y la ciencia, el temor de Yahveh sea tu tesoro.
7 Gle, stanovništvo Arielovo kuka po ulicama, glasnici mironosni plaču gorko.	7 ¡Mirad! Ariel se lamenta por las calles, los embajadores de paz amargamente lloran.
8 Opustješe ceste, s putova nesta putnikâ; raskidaju se savezi, preziru se svjedoci, ni prema kome nema obzira.	8 Han quedado desiertas las calzadas, ya no hay transeúntes por los caminos. Han violado la alianza, han recusado los testimonios, no se tiene en cuenta a nadie.
9 Gine zemlja u žalosti, u stidu vene Libanon. Šaron je kao stepa, Bašan i Karmel ogolješe.	9 La tierra está en duelo, languidece; el líbano está ajado y mustio. Ha quedado el Sarón como la estepa, se van pelando el Basán y el Carmelo.
10 »Sada ću ustati«, veli Jahve, »sada ću se dići, sada uzvisiti.	10 «Ahora me levanto - dice Yahveh - ahora me exalto, ahora me elevo.
11 Začeste sijeno, rodit ćete slamu; dah moj proždrijet će vas kao oganj.	11 Concebiréis forraje, pariréis paja, y mi soplo como fuego os devorará;
12 Narodi će biti sažgani u vapno, kao posječeno trnje što gori u vatri.	12 los pueblos serán calcinados, espinos cercenados que en fuego arderán.
13 Čujte, vi koji ste daleko, što sam učinio, a vi koji ste blizu, poznajte mi snagu!«	13 Oíd, los alejados, lo que he hecho; enteraos, los cercanos, de mi fuerza».
14 Na Sionu strepe grešnici, trepet spopada bezbožnika: »Tko će od nas opstati pred ognjem zatornim, tko će od nas opstati pred žarom vječnim?«	14 Se espantaron en Sión los pecadores, sobrecogió el temblor a los impíos: ¿Quién de nosotros podrá habitar con el fuego consumidor? ¿quién de nosotros podrá habitar con las llamas eternas?
15 Onaj koji hodi u pravdi i pravo govori, koji prezire dobit od prinude, koji otresa ruku da ne primi mito, koji zatiskuje uši da ne čuje o krvoproliću, koji zatvara oči da ne vidi zlo:	15 El que anda en justicia y habla con rectitud; el que rehúsa ganancias fraudulentas, el que se sacude la palma de la mano para no aceptar soborno, el que se tapa las orejas para no oír hablar de sangre, y cierra sus ojos para no ver el mal.
16 on će prebivati u visinama, tvrđe na stijenama bit će mu utočište, imat će dosta kruha i vode će mu svagda dotjecati.	16 Ese morará en las alturas, subirá a refugiarse en la fortaleza de las peñas, se le dará su pan y tendrá el agua segura.
17 Oči će ti gledati kralja u njegovoj ljepoti, promatrat će zemlju nepreglednu.	17 Tus ojos contemplarán un rey en su belleza, verán una tierra dilatada.
18 Srce će ti u strahu misliti: »Gdje li je onaj što je brojio, gdje li onaj što je mjerio, gdje li onaj što je prebrajao mladiće?«	18 Tu corazón musitará con sobresalto: «¿Dónde está el que contaba, dónde el que pesaba, dónde el que contaba torres?»
19 Nećeš više vidjeti divljega naroda, naroda nerazumljiva i neshvatljiva govora, jezika strana što ga nitko ne razumije.	19 Y no verás al pueblo audaz, pueblo de lenguaje oscuro, incomprensible, al bárbaro cuya lengua no se entiende.
20 Pogledaj na Sion, grad blagdana naših: oči će ti Jeruzalem vidjeti, prebivalište zaštićeno, šator što se ne prenosi, kojem se kolčići nikad ne vade, nit’ mu se ijedno uže otkida.	20 Contempla a Sión, villa de nuestras solemnidades: tus ojos verán a Jerusalén, albergue fijo, tienda sin trashumancia, cuyas clavijas no serán removidas nunca y cuyas cuerdas no serán rotas.
21 Ondje nam je Jahve silni, umjesto rijeka i širokih rukavaca: neće onud proći nijedna lađa s veslima niti će koji bojni brod projedriti.	21 Sino que allí Yahveh será magnífico para con nosotros; como un lugar de ríos y amplios canales, por donde no ande ninguna embarcación de remos, ni navío de alto bordo lo atraviese.
22 Jer Jahve je sudac naš, Jahve naš vojvoda, Jahve je kralj naš – on će nas spasiti.	22 (Porque Yahveh es nuestro juez, Yahveh nuestro legislador, Yahveh nuestro rey: él nos salvará.)
23 Užad ti je popustila, ne može držati jarbola ni razviti stijega, pa se dijeli golemo blago oteto – kljasti će se naplijeniti plijena!	23 Se han distendido las cuerdas, no sujetan derecho el mástil, no despliegan estandarte. Entonces será repartido un botín numeroso: hasta los cojos tendrán botín,
24 I nijedan građanin neće reći: »Bolestan sam!« Narodu što živi ondje krivnja će se oprostiti.	24 y no dirá ningún habitante: «Estoy enfermo»; al pueblo que allí mora le será perdonada su culpa.