Livre des Psaumes 69

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Au maître de chant. Sur l’air “les lys…”. De David.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, υπο Σοσανιμ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Σωσον με, Θεε, διοτι εισηλθον υδατα εως ψυχης μου.
2 Ô Dieu, sauve-moi, les eaux m’arrivent jusqu’à la gorge.	2 Εβυθισθην εις βαθυν πηλον, οπου δεν ειναι τοπος στερεος δια να σταθω? εφθασα εις τα βαθη των υδατων, και το ρευμα με κατακλυζει.
3 Je suis pris dans la boue du gouffre et rien pour m’appuyer. J’ai glissé jusqu’aux eaux profondes et le flot me submerge.	3 Ητονησα κραζων? ο λαρυγξ μου εξηρανθη? απεκαμον οι οφθαλμοι μου απο του να περιμενω τον Θεον μου.
4 Je m’épuise à crier, j’en ai la gorge en fièvre. J’ai les yeux fatigués d’attendre mon Dieu.	4 Οι μισουντες με αναιτιως επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου? εκραταιωθησαν οι εχθροι μου οι προσπαθουντες να με αφανισωσιν αδικως. Τοτε εγω επεστρεψα ο, τι δεν ηρπασα.
5 Partout des ennemis à qui je n’ai rien fait, il y en a plus que de cheveux sur ma tête! Ils sont plus forts que moi, ceux qui sans raison me haïssent: comment puis-je rendre ce que je n’ai pas pris?	5 Θεε, συ γνωριζεις την αφροσυνην μου? και τα πλημμεληματα μου δεν ειναι κεκρυμμενα απο σου.
6 Mais toi, ô Dieu, tu sais si j’ai fauté, mes erreurs ne te sont pas cachées.	6 Ας μη αισχυνθωσιν εξ αιτιας μου, Κυριε Θεε των δυναμεων, οι προσμενοντες σε? ας μη εντραπωσι δι' εμε οι εκζητουντες σε, Θεε του Ισραηλ.
7 Ne déçois pas à mon sujet ceux qui espèrent en toi, Seigneur, Dieu Sabaot; n’humilie pas à cause de moi ceux qui te cherchent, ô Dieu d’Israël.	7 Διοτι ενεκα σου υπεφερα ονειδισμον? αισχυνη εκαλυψε το προσωπον μου.
8 C’est pour toi que j’ai connu les affronts et que la honte me couvre le visage.	8 Ξενος εγεινα εις τους αδελφους μου, και αλλογενης εις τους υιους της μητρος μου?
9 Je suis devenu un étranger pour mes frères, un inconnu pour les fils de ma mère.	9 Διοτι ο ζηλος του οικου σου με κατεφαγε? και οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσον επ εμε.
10 Un amour jaloux pour ta Maison me dévore, m’attire les insultes de ceux qui t’insultent.	10 Και εκλαυσα ταλαιπωρων εν νηστεια την ψυχην μου, αλλα τουτο εγεινεν εις ονειδος μου.
11 Si je fais pénitence, si je jeûne, cela me vaut des affronts.	11 Και εκαμα τον σακκον ενδυμα μου και εγεινα εις αυτους παροιμια.
12 Si je revêts le sac, on s’amuse de moi.	12 Κατ' εμου λαλουσιν οι καθημενοι εν ταις πυλαις, και εγεινα ασμα των μεθυοντων.
13 Je fais rire les gens qui traînent sur la place, les habitués du vin ont un sujet de chanson.	13 Εγω δε προς σε κατευθυνω την προσευχην μου, Κυριε? καιρος ευμενειας ειναι? Θεε, κατα το πληθος του ελεους σου, επακουσον μου, κατα την αληθειαν της σωτηριας σου.
14 Mais je reste à te prier, mon Dieu, que vienne l’heure de ton bon vouloir. Aie pitié de moi dans ta grande bonté, sauve-moi, toi qui es fidèle.	14 Ελευθερωσον με απο του πηλου, δια να μη βυθισθω? ας ελευθερωθω εκ των μισουντων με και εκ των βαθεων των υδατων.
15 Tire-moi de la boue, que je n’enfonce pas, fais-moi échapper à l’orage comme aux eaux profondes.	15 Ας μη με κατακλυση το ρευμα των υδατων, μηδε ας με καταπιη ο βυθος? και το φρεαρ ας μη κλειση το στομα αυτου επ' εμε.
16 Que le flot ne vienne à me recouvrir, que le tourbillon ne me submerge, que le puits ne referme pas sur moi sa bouche.	16 Εισακουσον μου, Κυριε, διοτι αγαθον ειναι το ελεος σου? κατα το πληθος των οικτιρμων σου επιβλεψον επ' εμε.
17 Réponds-moi, Seigneur, ta grâce apporte le bienfait, tourne vers moi le visage de ta miséricorde.	17 Και μη κρυψης το προσωπον σου απο του δουλου σου? επειδη θλιβομαι, ταχεως επακουσον μου.
18 Ne cache pas ta face à ton serviteur, tu me vois dans l’angoisse, hâte-toi de me répondre.	18 Πλησιασον εις την ψυχην μου? λυτρωσον αυτην? ενεκα των εχθρων μου λυτρωσον με.
19 Délivre-moi de tant d’ennemis, viens assez près pour leur reprendre ma vie.	19 συ γνωριζεις τον ονειδισμον μου και την αισχυνην μου και την εντροπην μου? ενωπιον σου ειναι παντες οι θλιβοντες με.
20 Tu connais mes adversaires et tu sais mes humiliations;	20 Ονειδισμος συνετριψε την καρδιαν μου? και ειμαι περιλυπος? περιεμεινα δε συλλυπουμενον, αλλα δεν υπηρξε, και παρηγορητας, αλλα δεν ευρηκα.
21 tant d’affronts m’ont brisé le cœur, ma honte et ma confusion sont sans remède. J’attendais de la compassion, mais rien; quelqu’un qui me réconforte: personne n’a bougé.	21 Και εδωκαν εις εμε χολην δια φαγητον μου, και εις την διψαν μου με εποτισαν οξος.
22 Ils ont mis du poison dans mes aliments, et pour ma soif ils m’ont versé du vinaigre.	22 Ας γεινη η τραπεζα αυτων εμπροσθεν αυτων εις παγιδα και εις ανταποδοσιν και εις βροχον.
23 Que leur banquet se termine en trahison, qu’on leur tende le piège au repas du sacrifice.	23 Ας σκοτισθωσιν οι οφθαλμοι αυτων δια να μη βλεπωσι? και την ραχιν αυτων διαπαντος κυρτωσον.
24 Qu’ils perdent la vue et restent dans le noir, condamne-les à marcher tout courbés.	24 Εκχεε επ' αυτους την οργην σου? και ο θυμος της αγανακτησεως σου ας συλλαβη αυτους.
25 Déverse sur eux ta fureur, que le feu de ta colère les rejoigne.	25 Ας γεινωσιν ερημα τα παλατια αυτων? εν ταις σκηναις αυτων ας μη ηναι ο κατοικων.
26 Que leur enclos soit laissé dévasté et leur tente sans habitants.	26 Διοτι εκεινον, τον οποιον συ επαταξας, αυτοι κατεδιωξαν? και λαλουσι περι του πονου εκεινων, τους οποιους επληγωσας.
27 Car ils ont persécuté celui que tu frappais, ils ont rajouté aux douleurs de ta victime.	27 Προσθες ανομιαν επι την ανομιαν αυτων, και ας μη εισελθωσιν εις την δικαιοσυνην σου.
28 Aussi vas-tu les charger de fautes, ta remise de dettes ne sera pas pour eux.	28 Ας εξαλειφθωσιν εκ βιβλου ζωντων και μετα των δικαιων ας μη καταγραφθωσιν.
29 Qu’ils soient effacés du livre de vie, qu’ils ne soient pas inscrits au nombre des justes!	29 Εμε δε, τον πτωχον και λελυπημενον, η σωτηρια σου, Θεε, ας με υψωση.
30 Quant à moi, humilié et brisé, ton salut, mon Dieu, me relèvera.	30 Θελω αινεσει το ονομα του Θεου εν ωδη και θελω μεγαλυνει αυτον εν υμνοις.
31 Alors je chanterai le nom de Dieu, je dirai ses grandeurs, je lui rendrai grâce.	31 Τουτο βεβαιως θελει αρεσει εις τον Κυριον, υπερ μοσχον νεον εχοντα κερατα και οπλας.
32 Cela lui plaira mieux qu’une bête sacrifiée, un taureau, avec ses sabots et ses cornes.	32 Οι ταπεινοι θελουσιν ιδει? θελουσι ευφρανθη? και η καρδια υμων των εκζητουντων τον Θεον θελει ζησει.
33 Soyez témoins, vous les humbles, et réjouissez-vous, vous qui cherchez Dieu de tout votre cœur!	33 Διοτι εισακουει των πενητων ο Κυριος και τους δεσμιους αυτου δεν καταφρονει.
34 Voyez que le Seigneur entend ses pauvres, il ne dédaigne pas les siens prisonniers.	34 Ας αινεσωσιν αυτον οι ουρανοι και η γη, αι θαλασσαι και παντα τα κινουμενα εν αυταις.
35 Que les cieux et la terre l’acclament, les mers et tout ce qui frétille à l’intérieur.	35 Διοτι ο Θεος θελει σωσει την Σιων, και θελει οικοδομησει τας πολεις του Ιουδα? και θελουσι κατοικησει εκει και θελουσι κληρονομησει αυτην.
36 Sachez que Dieu sauvera Sion et fera rebâtir les villes de Juda: on y reverra maisons et domaines.	36 Και το σπερμα των δουλων αυτου θελει κληρονομησει αυτην, και οι αγαπωντες το ονομα αυτου θελουσι κατοικει εν αυτη.
37 Les enfants de ses serviteurs seront les héritiers, ceux qui aiment son Nom y feront leur demeure.