1 O ímpio foge sem que ninguém o persiga, mas o justo sente-se seguro como um leão. | 1 Οι ασεβεις φευγουσιν ουδενος διωκοντος? οι δε δικαιοι εχουσι θαρρος ως λεων. |
2 Por causa do pecado de um país, multiplicam-se os chefes, mas sob um homem sábio e sensato {a ordem} perdura. | 2 Δια τα αμαρτηματα του τοπου πολλοι ειναι οι αρχοντες αυτου? δι' ανθρωπου ομως συνετου και νοημονος το πολιτευμα αυτου θελει διαρκει. |
3 Um pobre que oprime miseráveis é qual chuva torrencial, causa de fome. | 3 Πτωχος ανθρωπος και δυναστευων πτωχους ειναι ως βροχη κατακλυζουσα, ητις δεν διδει αρτον. |
4 Quem abandona a instrução, louva o ímpio; quem a observa, faz-lhe guerra. | 4 Οσοι εγκαταλειπουσι τον νομον, εγκωμιαζουσι τους ασεβεις? αλλ' οι φυλαττοντες τον νομον αντιμαχονται εις αυτους. |
5 Os homens maus não compreendem o que é justo; os que buscam o Senhor tudo entendem. | 5 Οι κακοι ανθρωποι δεν θελουσι νοησει κρισιν? αλλ' οι ζητουντες τον Κυριον θελουσι νοησει τα παντα. |
6 Mais vale um pobre que caminha na integridade do que um rico em caminhos tortuosos. | 6 Καλητερος ο πτωχος ο περιπατων εν τη ακεραιοτητι αυτου, παρα τον διεστραμμενον τας οδους αυτου, και αν ηναι πλουσιος. |
7 Um filho inteligente segue a instrução; quem convive com os devassos, torna-se a vergonha de seu pai. | 7 Ο φυλαττων τον νομον ειναι υιος συνετος? ο δε φιλος των ασωτων καταισχυνει τον πατερα αυτου. |
8 Quem aumenta sua fortuna por usuras e logro, ajunta para o que tem piedade dos pequenos. | 8 Ο αυξανων την περιουσιαν αυτου δια τοκου και πλεονεξιας συναγει αυτην δια τον ελεουντα τους πτωχους. |
9 Aquele que afasta o ouvido para não ouvir a instrução, até em sua oração é um objeto de horror. | 9 Του εκκλινοντος το ωτιον αυτου απο του να ακουη τον νομον, και αυτη η προσευχη αυτου θελει εισθαι βδελυγμα. |
10 Quem seduz os homens corretos para um mau caminho, cairá no fosso que ele mesmo cavou e para os íntegros caberá a herança da felicidade. | 10 Ο αποπλανων τους ευθεις εις οδον κακην αυτος θελει πεσει εις τον ιδιον αυτου λακκον? αλλ' οι αμεμπτοι θελουσι κληρονομησει αγαθα. |
11 O rico julga-se sábio, mas o pobre inteligente penetra-o a fundo. | 11 Ο πλουσιος ανθρωπος νομιζει εαυτον σοφον? αλλ' ο συνετος πτωχος εξελεγχει αυτον. |
12 Quando os justos triunfam, há muita alegria; quando os ímpios se erguem, cada qual se esconde. | 12 Οταν οι δικαιοι θριαμβευωσι, μεγαλη ειναι η δοξα? αλλ' οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι κρυπτονται. |
13 Quem dissimula suas faltas, não há de prosperar; quem as confessa e as detesta, obtém misericórdia. | 13 Ο κρυπτων τας αμαρτιας αυτου δεν θελει ευοδωθη? ο δε εξομολογουμενος και παραιτων αυτας θελει ελεηθη. |
14 Feliz daquele que vive em temor contínuo; mas o que endurece seu coração, cairá na desgraça. | 14 Μακαριος ο ανθρωπος ο φοβουμενος παντοτε? οστις ομως σκληρυνει την καρδιαν αυτου, θελει πεσει εις συμφοραν. |
15 Leão rugidor, urso esfaimado: tal é o ímpio que domina sobre um povo pobre. | 15 Λεων βρυχωμενος και αρκτος πεινωσα ειναι διοικητης ασεβης επι λαον πενιχρον. |
16 Um príncipe, destituído de senso, é rico em extorsões, mas o que odeia o lucro viverá longos dias. | 16 Ο ηγεμων ο στερουμενος συνεσεως πληθυνει τας καταδυναστειας? ο δε μισων την αρπαγην θελει μακρυνει τας ημερας αυτου. |
17 O homem sobre o qual pesa o sangue de outro fugirá até o fosso: não o retenhas. | 17 Ο ανθρωπος ο ενοχος αιματος ανθρωπου θελει σπευσει εις τον λακκον? ουδεις θελει κρατησει αυτον. |
18 O que caminha na integridade, será salvo; quem seguir por caminhos tortuosos cairá no fosso. | 18 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι θελει σωθη? ο δε διεστραμμενος εν ταις οδοις αυτου θελει πεσει δια μιας. |
19 O que cultiva seu solo, terá pão à vontade; o que corre atrás das vaidades fartar-se-á de miséria. | 19 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας θελει εμπλησθη πτωχειας. |
20 O homem leal será cumulado de bênçãos; o que, porém, tem pressa de se enriquecer, não ficará impune. | 20 Ο πιστος ανθρωπος θελει εχει πολλην ευλογιαν? αλλ' οστις σπευδει να πλουτηση, δεν θελει μεινει ατιμωρητος. |
21 Não é bom mostrar-se parcial: há quem cometa este pecado por um pedaço de pão. | 21 Να ηναι τις προσωποληπτης, δεν ειναι καλον? διοτι ο τοιουτος ανθρωπος δι' εν κομματιον αρτου θελει ανομησει. |
22 O homem invejoso precipita-se atrás da fortuna: não sabe que vai cair sobre ele a indigência. | 22 Ο εχων πονηρον οφθαλμον σπευδει να πλουτηση, και δεν καταλαμβανει οτι η ενδεια θελει ελθει επ' αυτον. |
23 Quem corrige alguém, encontra no fim mais gratidão do que lisonjas. | 23 Ο ελεγχων ανθρωπον υστερον θελει ευρει περισσοτεραν χαριν, παρα τον κολακευοντα δια της γλωσσης. |
24 Quem furta de seu pai ou de sua mãe, dizendo: Isto não é pecado!, é colega do bandoleiro. | 24 Ο κλεπτων τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου, και λεγων, Τουτο δεν ειναι αμαρτια, αυτος ειναι συντροφος του ληστου. |
25 O homem cobiçoso provoca contendas, mas o que se fia no Senhor, será saciado. | 25 Ο αλαζων την καρδιαν διεγειρει εριδας? ο δε θαρρων επι Κυριον θελει παχυνθη. |
26 O que se fia em seu próprio coração, é um tolo; quem caminha com sabedoria, escapará do perigo. | 26 Ο θαρρων επι την ιδιαν αυτου καρδιαν ειναι αφρων? αλλ' ο περιπατων εν σοφια, ουτος θελει σωθη. |
27 O que dá ao pobre, não padecerá penúria, mas quem fecha os olhos ficará cheio de maldições. | 27 Οστις διδει εις τους πτωχους, δεν θελει ελθει εις ενδειαν? αλλ' οστις αποστρεφει τους οφθαλμους αυτου, θελει εχει πολλας καταρας. |
28 Quando se erguem os ímpios, cada qual se oculta; quando eles perecem, multiplicam-se os justos. | 28 Οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι κρυπτονται? αλλ' εν τη απωλεια εκεινων οι δικαιοι πληθυνονται. |