1 Un figlio saggio ama la disciplina, un insensato non accetta rimproveri. | 1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον. |
2 Dal frutto della bocca l'uomo mangia ciò che è buono, ma il ventre dei malvagi si ciba di violenza. | 2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν. |
3 Chi custodisce la sua bocca, protegge la sua vita, per chi la spalanca troppo c'è solo rovina. | 3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη. |
4 Il pigro brama, senza avere niente, il ventre dei solerti invece viene saziato. | 4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη. |
5 Il giusto odia una parola bugiarda, il cattivo invece disonora e diffama. | 5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος. |
6 La giustizia custodisce colui che è retto, il peccato manda in rovina il peccatore. | 6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον. |
7 C'è chi si mostra ricco senza avere niente e c'è chi, pur sembrando povero, ha molto. | 7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν. |
8 Per riscattar la vita l'uomo ha la ricchezza, il povero però non sente la minaccia. | 8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν. |
9 La luce dei giusti risplende gioiosa, la lampada degli empi va morendo. | 9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη. |
10 Nell'orgoglio c'è solo la contesa, con chi chiede consiglio c'è saggezza. | 10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας. |
11 Accumulata in fretta, svanisce la ricchezza, chi ammassa piano piano si fa ricco. | 11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη. |
12 Speranza differita è malattia al cuore, albero di vita è un desiderio soddisfatto. | 12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης. |
13 Chi disprezza la parola ci rimette, chi teme il precetto sta in pace. | 13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη. |
14 L'insegnamento del saggio è una sorgente di vita, per sfuggire ai lacci della morte. | 14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου. |
15 Una buona intelligenza procura favore, ma la via dei perfidi è insidiosa. | 15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον. |
16 Ogni uomo avveduto agisce mostrando la sua scienza, lo stolto invece sprizza la follia. | 16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν. |
17 Un empio messaggero porta alla disgrazia, un messaggero fedele invece è un rimedio. | 17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις. |
18 Povertà e vergogna per chi trascura la disciplina, chi tien conto del rimprovero è onorato. | 18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη. |
19 Desiderio soddisfatto è una dolcezza all'anima, abominio per gli stolti è ritrarsi dal male. | 19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου. |
20 Chi va coi sapienti diventa sapiente, chi pratica gli stolti si perverte. | 20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη. |
21 La disgrazia va dietro ai peccatori, il bene invece ricompensa i giusti. | 21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον. |
22 Chi è buono trasmette l'eredità ai nipoti, tesoro dei giusti è la ricchezza dell'empio. | 22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον. |
23 Ricco nutrimento sono i campi dei poveri, ma c'è chi muore perché privo di senno. | 23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται. |
24 Chi risparmia il bastone odia il proprio figlio, chi lo ama prodiga la disciplina. | 24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω. |
25 Il giusto mangia fino a saziarsi, il ventre degli empi resta vuoto. | 25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι. |