Mark 4

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Again he began to teach them by the lakeside, but such a huge crowd gathered round him that he gotinto a boat on the water and sat there. The whole crowd were at the lakeside on land.	1 Και παλιν ηρχισε να διδασκη πλησιον της θαλασσης? και συνηχθη προς αυτον οχλος πολυς, ωστε εισελθων εις το πλοιον εκαθητο εις την θαλασσαν? και πας ο οχλος ητο επι της γης πλησιον της θαλασσης.
2 He taught them many things in parables, and in the course of his teaching he said to them,	2 Και εδιδασκεν αυτους δια παραβολων πολλα, και ελεγε προς αυτους εν τη διδαχη αυτου?
3 'Listen! Imagine a sower going out to sow.	3 Ακουετε? ιδου, εξηλθεν ο σπειρων δια να σπειρη.
4 Now it happened that, as he sowed, some of the seed fell on the edge of the path, and the birds cameand ate it up.	4 Και ενω εσπειρεν, αλλο μεν επεσε παρα την οδον, και ηλθον τα πετεινα του ουρανου και κατεφαγον αυτο.
5 Some seed fell on rocky ground where it found little soil and at once sprang up, because there was nodepth of earth;	5 Αλλο δε επεσεν επι το πετρωδες, οπου δεν ειχε γην πολλην, και ευθυς ανεφυη, διοτι δεν ειχε βαθος γης,
6 and when the sun came up it was scorched and, not having any roots, it withered away.	6 και οτε ανετειλεν ο ηλιος εκαυματισθη, και επειδη δεν ειχε ριζαν εξηρανθη.
7 Some seed fell into thorns, and the thorns grew up and choked it, and it produced no crop.	7 Και αλλο επεσεν εις τας ακανθας, και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο, και καρπον δεν εδωκε?
8 And some seeds fell into rich soil, grew tal and strong, and produced a good crop; the yield was thirty,sixty, even a hundredfold.'	8 και αλλο επεσεν εις την γην την καλην και εδιδε καρπον αναβαινοντα και αυξανοντα, και εδωκεν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον.
9 And he said, 'Anyone who has ears for listening should listen!'	9 Και ελεγε προς αυτους? Ο εχων ωτα δια να ακουη, ας ακουη.
10 When he was alone, the Twelve, together with the others who formed his company, asked what theparables meant.	10 Οτε δε εμεινε καταμονας, ηρωτησαν αυτον οι περι αυτον μετα των δωδεκα περι της παραβολης.
11 He told them, 'To you is granted the secret of the kingdom of God, but to those who are outsideeverything comes in parables,	11 Και ελεγε προς αυτους? Εις εσας εδοθη να γνωρισητε το μυστηριον της βασιλειας του Θεου? εις εκεινους δε τους εξω δια παραβολων τα παντα γινονται,
12 so that they may look and look, but never perceive; listen and listen, but never understand; to avoidchanging their ways and being healed.'	12 δια να βλεπωσι βλεποντες και να μη ιδωσι, και να ακουωσιν ακουοντες και να μη νοησωσι, μηποτε επιστρεψωσι και συγχωρηθωσιν εις αυτους τα αμαρτηματα.
13 He said to them, 'Do you not understand this parable? Then how will you understand any of theparables?	13 Και λεγει προς αυτους? Δεν εξευρετε την παραβολην ταυτην, και πως θελετε γνωρισει πασας τας παραβολας;
14 What the sower is sowing is the word.	14 Ο σπειρων τον λογον σπειρει.
15 Those on the edge of the path where the word is sown are people who have no sooner heard it thanSatan at once comes and carries away the word that was sown in them.	15 Οι δε παρα την οδον ειναι ουτοι, εις τους οποιους σπειρεται ο λογος, και οταν ακουσωσιν, ευθυς ερχεται ο Σατανας, και αφαιρει τον λογον τον εσπαρμενον εν ταις καρδιαις αυτων.
16 Similarly, those who are sown on patches of rock are people who, when first they hear the word,welcome it at once with joy.	16 Και ομοιως οι επι τα πετρωδη σπειρομενοι ειναι ουτοι, οιτινες οταν ακουσωσι τον λογον, ευθυς μετα χαρας δεχονται αυτον,
17 But they have no root deep down and do not last; should some trial come, or some persecution onaccount of the word, at once they fal away.	17 δεν εχουσιν ομως ριζαν εν εαυτοις, αλλ' ειναι προσκαιροι? επειτα οταν γεινη θλιψις η διωγμος δια τον λογον, ευθυς σκανδαλιζονται.
18 Then there are others who are sown in thorns. These have heard the word,	18 Και οι εις τας ακανθας σπειρομενοι ειναι ουτοι, οιτινες ακουουσι τον λογον,
19 but the worries of the world, the lure of riches and al the other passions come in to choke the word,and so it produces nothing.	19 και αι μεριμναι του αιωνος τουτου και η απατη του πλουτου και αι επιθυμιαι των αλλων πραγματων εισερχομεναι συμπνιγουσι τον λογον, και γινεται ακαρπος.
20 And there are those who have been sown in rich soil; they hear the word and accept it and yield aharvest, thirty and sixty and a hundredfold.'	20 Και οι εις την γην την καλην σπαρεντες ειναι ουτοι, οιτινες ακουουσι τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον.
21 He also said to them, 'Is a lamp brought in to be put under a tub or under the bed? Surely to be put onthe lamp-stand?	21 Και ελεγε προς αυτους? Μηπως ο λυχνος ερχεται δια να τεθη υπο τον μοδιον η υπο την κλινην; ουχι δια να τεθη επι τον λυχνοστατην;
22 For there is nothing hidden, but it must be disclosed, nothing kept secret except to be brought to light.	22 διοτι δεν ειναι τι κρυπτον, το οποιον δεν θελει φανερωθη, ουδ' εγεινε τι αποκρυφον, το οποιον δεν θελει ελθει εις το φανερον.
23 Anyone who has ears for listening should listen!'	23 Οστις εχει ωτα δια να ακουη, ας ακουη.
24 He also said to them, 'Take notice of what you are hearing. The standard you use wil be used for you-- and you wil receive more besides;	24 Και ελεγε προς αυτους? Προσεχετε τι ακουετε. Με οποιον μετρον μετρειτε, θελει μετρηθη εις εσας, και θελει γεινει προσθηκη εις εσας τους ακουοντας.
25 anyone who has, will be given more; anyone who has not, wil be deprived even of what he has.'	25 Διοτι οστις εχει, θελει δοθη εις αυτον? και οστις δεν εχει, και εκεινο το οποιον εχει θελει αφαιρεθη απ' αυτου.
26 He also said, 'This is what the kingdom of God is like. A man scatters seed on the land.	26 Και ελεγεν? Ουτως ειναι η βασιλεια του Θεου, ως εαν ανθρωπος ριψη τον σπορον επι της γης,
27 Night and day, while he sleeps, when he is awake, the seed is sprouting and growing; how, he doesnot know.	27 και κοιμαται και σηκονηται νυκτα και ημεραν, και ο σπορος βλαστανη και αυξανη καθως αυτος δεν εξευρει.
28 Of its own accord the land produces first the shoot, then the ear, then the full grain in the ear.	28 Διοτι αφ' εαυτης η γη καρποφορει, πρωτον χορτον, επειτα ασταχυον, επειτα πληρη σιτον εν τω ασταχυω.
29 And when the crop is ready, at once he starts to reap because the harvest has come.'	29 Οταν δε ωριμαση ο καρπος, ευθυς αποστελλει το δρεπανον, διοτι ηλθεν ο θερισμος.
30 He also said, 'What can we say that the kingdom is like? What parable can we find for it?	30 Ετι ελεγε? Με τι να ομοιωσωμεν την βασιλειαν του Θεου; η με ποιαν παραβολην να παραβαλωμεν αυτην;
31 It is like a mustard seed which, at the time of its sowing, is the smal est of al the seeds on earth.	31 Ειναι ομοια με κοκκον σιναπεως, οστις, οταν σπαρη επι της γης, ειναι μικροτερος παντων των σπερματων των επι της γης?
32 Yet once it is sown it grows into the biggest shrub of them al and puts out big branches so that thebirds of the air can shelter in its shade.'	32 αφου δε σπαρη, αναβαινει και γινεται μεγαλητερος παντων των λαχανων και καμνει κλαδους μεγαλους, ωστε υπο την σκιαν αυτου δυνανται τα πετεινα του ουρανου να κατασκηνωσι.
33 Using many parables like these, he spoke the word to them, so far as they were capable ofunderstanding it.	33 Και δια τοιουτων πολλων παραβολων ελαλει προς αυτους τον λογον, καθως ηδυναντο να ακουωσι,
34 He would not speak to them except in parables, but he explained everything to his disciples when theywere by themselves.	34 χωρις δε παραβολης δεν ελαλει προς αυτους? κατ ιδιαν ομως εξηγει παντα εις τους μαθητας αυτου.
35 With the coming of evening that same day, he said to them, 'Let us cross over to the other side.'	35 Και λεγει προς αυτους εν εκεινη τη ημερα, οτε εγεινεν εσπερα? Ας διελθωμεν εις το περαν.
36 And leaving the crowd behind they took him, just as he was, in the boat; and there were other boatswith him.	36 Και αφησαντες τον οχλον, παραλαμβανουσιν αυτον ως ητο εν τω πλοιω και αλλα δε πλοιαρια ησαν μετ' αυτου.
37 Then it began to blow a great gale and the waves were breaking into the boat so that it was almostswamped.	37 Και γινεται μεγας ανεμοστροβιλος και τα κυματα εισεβαλλον εις το πλοιον, ωστε αυτο ηδη εγεμιζετο.
38 But he was in the stern, his head on the cushion, asleep.	38 Και αυτος ητο επι της πρυμνης κοιμωμενος επι το προσκεφαλαιον? και εξυπνουσιν αυτον και λεγουσι προς αυτον? Διδασκαλε, δεν σε μελει οτι χανομεθα;
39 They woke him and said to him, 'Master, do you not care? We are lost!' And he woke up and rebukedthe wind and said to the sea, 'Quiet now! Be calm!' And the wind dropped, and there followed a great calm.	39 Και σηκωθεις επετιμησε τον ανεμον και ειπε προς την θαλασσαν? Σιωπα, ησυχασον. Και επαυσεν ο ανεμος, και εγεινε γαληνη μεγαλη.
40 Then he said to them, 'Why are you so frightened? Have you stil no faith?'	40 Και ειπε προς αυτους? Δια τι εισθε ουτω δειλοι; πως δεν εχετε πιστιν;
41 They were overcome with awe and said to one another, 'Who can this be? Even the wind and the seaobey him.'	41 Και εφοβηθησαν φοβον μεγαν και ελεγον προς αλληλους? Τις λοιπον ειναι ουτος, οτι και ο ανεμος και η θαλασσα υπακουουσιν εις αυτον;