Proverbs 7

KING JAMES BIBLE	LXX
1 My son, keep my words, and lay up my commandments with thee.	1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον
2 Keep my commandments, and live; and my law as the apple of thine eye.	2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων
3 Bind them upon thy fingers, write them upon the table of thine heart.	3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου
4 Say unto wisdom, Thou art my sister; and call understanding thy kinswoman:	4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω
5 That they may keep thee from the strange woman, from the stranger which flattereth with her words.	5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται
6 For at the window of my house I looked through my casement,	6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα
7 And beheld among the simple ones, I discerned among the youths, a young man void of understanding,	7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων
8 Passing through the street near her corner; and he went the way to her house,	8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης
9 In the twilight, in the evening, in the black and dark night:	9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης
10 And, behold, there met him a woman with the attire of an harlot, and subtil of heart.	10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας
11 (She is loud and stubborn; her feet abide not in her house:	11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης
12 Now is she without, now in the streets, and lieth in wait at every corner.)	12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει
13 So she caught him, and kissed him, and with an impudent face said unto him,	13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω
14 I have peace offerings with me; this day have I payed my vows.	14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου
15 Therefore came I forth to meet thee, diligently to seek thy face, and I have found thee.	15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε
16 I have decked my bed with coverings of tapestry, with carved works, with fine linen of Egypt.	16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου
17 I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.	17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω
18 Come, let us take our fill of love until the morning: let us solace ourselves with loves.	18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι
19 For the goodman is not at home, he is gone a long journey:	19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν
20 He hath taken a bag of money with him, and will come home at the day appointed.	20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου
21 With her much fair speech she caused him to yield, with the flattering of her lips she forced him.	21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον
22 He goeth after her straightway, as an ox goeth to the slaughter, or as a fool to the correction of the stocks;	22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους
23 Till a dart strike through his liver; as a bird hasteth to the snare, and knoweth not that it is for his life.	23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει
24 Hearken unto me now therefore, O ye children, and attend to the words of my mouth.	24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου
25 Let not thine heart decline to her ways, go not astray in her paths.	25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου
26 For she hath cast down many wounded: yea, many strong men have been slain by her.	26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν
27 Her house is the way to hell, going down to the chambers of death.	27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου