Proverbs 7

KING JAMES BIBLE	GREEK BIBLE
1 My son, keep my words, and lay up my commandments with thee.	1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω.
2 Keep my commandments, and live; and my law as the apple of thine eye.	2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου.
3 Bind them upon thy fingers, write them upon the table of thine heart.	3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου.
4 Say unto wisdom, Thou art my sister; and call understanding thy kinswoman:	4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου?
5 That they may keep thee from the strange woman, from the stranger which flattereth with her words.	5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης.
6 For at the window of my house I looked through my casement,	6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου?
7 And beheld among the simple ones, I discerned among the youths, a young man void of understanding,	7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων?
8 Passing through the street near her corner; and he went the way to her house,	8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης,
9 In the twilight, in the evening, in the black and dark night:	9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω?
10 And, behold, there met him a woman with the attire of an harlot, and subtil of heart.	10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα,
11 (She is loud and stubborn; her feet abide not in her house:	11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης?
12 Now is she without, now in the streets, and lieth in wait at every corner.)	12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας.
13 So she caught him, and kissed him, and with an impudent face said unto him,	13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον,
14 I have peace offerings with me; this day have I payed my vows.	14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου?
15 Therefore came I forth to meet thee, diligently to seek thy face, and I have found thee.	15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα?
16 I have decked my bed with coverings of tapestry, with carved works, with fine linen of Egypt.	16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου?
17 I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.	17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον?
18 Come, let us take our fill of love until the morning: let us solace ourselves with loves.	18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας?
19 For the goodman is not at home, he is gone a long journey:	19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν?
20 He hath taken a bag of money with him, and will come home at the day appointed.	20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου.
21 With her much fair speech she caused him to yield, with the flattering of her lips she forced him.	21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον.
22 He goeth after her straightway, as an ox goeth to the slaughter, or as a fool to the correction of the stocks;	22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον,
23 Till a dart strike through his liver; as a bird hasteth to the snare, and knoweth not that it is for his life.	23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου.
24 Hearken unto me now therefore, O ye children, and attend to the words of my mouth.	24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου.
25 Let not thine heart decline to her ways, go not astray in her paths.	25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης.
26 For she hath cast down many wounded: yea, many strong men have been slain by her.	26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης.
27 Her house is the way to hell, going down to the chambers of death.	27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου.