ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 3

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Εγω ειμαι ο ανθρωπος, οστις ειδον θλιψιν απο της ραβδου του θυμου αυτου.	1 Aleph. I am the man that see my poverty by the rod of his indignation.
2 Με ωδηγησε και εφερεν εις σκοτος και ουχι εις φως.	2 Aleph. He hath led me, and brought me into darkness, and not into light.
3 Ναι, κατ' εμου εστραφη? κατ' εμου εστρεψε την χειρα αυτου ολην την ημεραν.	3 Aleph. Only against me he hath turned, and turned again his hand all the day.
4 Επαλαιωσε την σαρκα μου και το δερμα μου? συνετριψε τα οστα μου.	4 Beth. My skin and my flesh he hath made old, he hath broken my bones.
5 Ωικοδομησε κατ' εμου και με περιεκυκλωσε χολην και μοχθον.	5 Beth. He hath built round about me, and he hath compassed me with gall and labour.
6 Με εκαθισεν εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνιους.	6 Beth. He hath set me in dark places as those that are dead for ever.
7 Με περιεφραξε, δια να μη εξελθω? εβαρυνε τας αλυσεις μου.	7 Ghimel. He hath built against me round about, that I may not get out: he hath made my fetters heavy.
8 Ετι και οταν κραζω και αναβοω, αποκλειει την προσευχην μου.	8 Ghimel. Yea, and when I cry, and entreat, he hath shut out my prayer.
9 Περιεφραξε με πελεκητους λιθους τας οδους μου, εστρεβλωσε τας τριβους μου.	9 Ghimel. He hath shut up my ways with square stones, he hath turned my paths upside down.
10 Εγεινεν εις εμε αρκτος ενεδρευουσα, λεων εν αποκρυφοις.	10 Daleth. He is become to me as a bear lying in wait: as a lion in secret places.
11 Παρετρεψε τας οδους μου και με κατεσπαραξε, με κατεστηαεν ηφανισμενην.	11 Daleth. He hath turned aside my paths, and hath broken me in pieces, he hath made me desolate.
12 Ενετεινε το τοξον αυτου και με εστησεν ως σκοπον εις βελος.	12 Daleth. He hath bent his bow, and set me as a mark for his arrows.
13 Ενεπηξεν εις τα νεφρα μου τα βελη της φαρετρας αυτου.	13 He. He hath shot into my reins the daughters of his quiver.
14 Εγεινα γελως εις παντα τον λαον μου, ασμα αυτων ολην την ημεραν.	14 He. I am made a derision to all my people, their song all the day long.
15 Με εχορτασε πικριαν? με εμεθυσεν αψινθιον.	15 He. He hath filled me with bitterness, he hath inebriated me with wormwood.
16 Και συνετριψε τους οδοντας μου με χαλικας? με εκαλυψε με σποδον.	16 Vau. And he hath broken my teeth one by one, he hath fed me with ashes.
17 Και απεσπρωξα, απο ειρηνης την ψυχην μου? ελησμονησα το αγαθον.	17 Vau. And my soul is removed far off from peace, I have forgotten good things.
18 Και ειπα, Απωλεσθη η δυναμις μου και η ελπις μου υπο του Κυριου.	18 Vau. And I said: My end and my hope is perished from the Lord.
19 Ενθυμηθητι την θλιψιν μου και την εξωσιν μου, το αψινθιον και την χολην.	19 Zain. Remember my poverty, and transgression, the wormwood, and the gall.
20 Η ψυχη μου ενθυμειται ταυτα ακαταπαυστως και ειναι τεταπεινωμενη εν εμοι.	20 Zain. I will be mindful and remember, and my soul shall languish within me.
21 Τουτο ανακαλω εις την καρδιαν μου, οθεν εχω ελπιδα?	21 Zain. These things I shall think over in my heart, therefore will I hope.
22 Ελεος του Κυριου ειναι, οτι δεν συνετελεσθημεν, επειδη δεν εξελιπον οι οικτιρμοι αυτου.	22 Heth. The mercies of the Lord that we are not consumed: because his commiserations have not failed.
23 Ανανεονονται εν ταις πρωιαις? μεγαλη ειναι η πιστοτης σου.	23 Heth. They are new every morning, great is thy faithfulness.
24 Ο Κυριος ειναι η μερις μου, ειπεν η ψυχη μου? δια τουτο θελω ελπιζει επ' αυτον.	24 Heth. The Lord is my portion, said my soul: therefore will I wait for him.
25 Αγαθος ο Κυριος εις τους προσμενοντας αυτον, εις την ψυχην την εκζητουσαν αυτον.	25 Teth. The Lord is good to them that hope in him, to the soul that seeketh him.
26 Καλον ειναι και να ελπιζη τις και να εφησυχαζη εις την σωτηριαν του Κυριου.	26 Teth. It is good to wait with silence for the salvation of God.
27 Καλον εις τον ανθρωπον να βασταζη ζυγον εν τη νεοτητι αυτου.	27 Teth. It is good for a man, when he hath borne the yoke from his youth.
28 Θελει καθησθαι κατα μονας και σιωπα, επειδη ο Θεος επεβαλε φορτιον επ' αυτον.	28 Jod. He shall sit solitary, and hold his peace: because he hath taken it up upon himself.
29 Θελει βαλει το στομα αυτου εις το χωμα, ισως ηναι ελπις.	29 Jod. He shall put his mouth in the dust, if so be there may be hope.
30 Θελει δωσει την σιαγονα εις τον ραπιζοντα αυτον? θελει χορτασθη απο ονειδισμου.	30 Jod. He shall give his cheek to him that striketh him, he shall be filled with reproaches.
31 Διοτι ο Κυριος δεν απορριπτει εις τον αιωνα?	31 Caph. For the Lord will not cast off for ever.
32 Αλλ' εαν και θλιψη, θελει ομως και οικτειρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου.	32 Caph. For if he hath cast off, he will also have mercy, according to the multitude of his mercies.
33 Διοτι δεν θλιβει εκ καρδιας αυτου ουδε καταθλιβει τους υιους των ανθρωπων.	33 Caph. For he hath not willingly afflicted, nor cast off the children of men.
34 Το να καταπατη τις υπο τους ποδας αυτου παντας τους δεσμιους της γης.	34 Lamed. To crush under his feet all the prisoners of the land,
35 Το να διαστρεφη κρισιν ανθρωπου κατεναντι του προσωπου του Υψιστου?	35 Lamed. To turn aside the judgment of a man before the face of the most High,
36 Το να αδικη ανθρωπον εν τη δικη αυτου? ο Κυριος δεν βλεπει ταυτα.	36 Lamed. To destroy a man wrongfully in his judgment, the Lord hath not approved.
37 Τις λεγει τι και γινεται, χωρις να προσταξη αυτο ο Κυριος;	37 Mem. Who is he that hath commanded a thing to be done, when the Lord commandeth it not?
38 Εκ του στοματος του Υψιστου δεν εξερχονται τα κακα και τα αγαθα;	38 Mem. Shall not both evil and good proceed out of the mouth of the Highest?
39 Δια τι ηθελε γογγυσει ανθρωπος ζων, ανθρωπος, δια την ποινην της αμαρτιας αυτου;	39 Mem. Why hath a living man murmured, man suffering for his sins?
40 Ας ερευνησωμεν τας οδους ημων και ας εξετασωμεν και ας επιστρεψωμεν εις τον Κυριον.	40 Nun. Let us search our ways, and seek, and return to the Lord.
41 Ας υψωσωμεν τας καρδιας ημων και τας χειρας προς τον Θεον τον εν τοις ουρανοις, λεγοντες,	41 Nun. Let us lift up our hearts with our hands to the Lord in the heavens.
42 Ημαρτησαμεν και απεστατησαμεν? συ δεν μας συνεχωρησας.	42 Nun. We have done wickedly, and provoked thee to wrath: therefore thou art inexorable.
43 Περιεκαλυψας με θυμον και κατεδιωξας ημας? εφονευσας, δεν εφεισθης.	43 Samech. Thou hast covered in thy wrath, and hast struck us: thou hast killed and hast not spared.
44 Εκαλυψας σεαυτον με νεφος, δια να μη διαβαινη η προσευχη ημων.	44 Samech. Thou hast set a cloud before thee, that our prayer may not pass through.
45 Μας εκαμες σκυβαλον και βδελυγμα εν μεσω των λαων.	45 Samech. Thou hast made me as an outcast, and refuse in the midst of the people.
46 Παντες οι εχθροι ημων ηνοιξαν το στομα αυτων εφ' ημας.	46 Phe. All our enemies have opened their mouths against us.
47 Φοβος και λακκος ηλθον εφ' ημας, ερημωσις και συντριμμος.	47 Phe. Prophecy is become to us a fear, and a snare, and destruction.
48 Ρυακας υδατων καταβιβαζει ο οφθαλμος μου δια τον συντριμμον της θυγατρος του λαου μου.	48 Phe. My eye hath run down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
49 Ο οφθαλμος μου σταλαζει και δεν σιωπα, διοτι δεν εχει ανεσιν,	49 Ain. My eye is afflicted, and hath not been quiet, because there was no rest:
50 Εωσου ο Κυριος διακυψη και ιδη εξ ουρανου.	50 Ain. Till the Lord regarded and looked down from the heavens.
51 Ο οφθαλμος μου καταθλιβει την ψυχην μου, εκ πασων των θυγατερων της πολεως μου.	51 Ain. My eye hath wasted my soul because of all the daughters of my city.
52 Οι εχθρευομενοι με αναιτιως με εκυνηγησαν ακαταπαυστως ως στρουθιον.	52 Sade. My enemies have chased me and caught me like a bird, without cause.
53 Εκοψαν την ζωην μου εν τω λακκω και ερριψαν λιθον επ' εμε.	53 Sade. My life is fallen into the pit, and they have laid a stone over me.
54 Τα υδατα επλημμυρησαν υπερανω της κεφαλης μου? ειπα, Απερριφθην.	54 Sade. Waters have flowed over my head: I said: I am cut off.
55 Επεκαλεσθην το ονομα σου, Κυριε, εκ λακκου κατωτατου.	55 Coph. I have called upon thy name, O Lord, from the lowest pit.
56 Ηκουσας την φωνην μου? μη κλεισης το ωτιον σου εις τον στεναγμον μου, εις την κραυγην μου.	56 Coph. Thou hast heard my voice: turn not away thy ear from my sighs, and cries.
57 Επλησιασας καθ' ην ημεραν σε επεκαλεσθην? ειπας, Μη φοβου.	57 Coph. Thou drewest near in the day, when I called upon thee, thou saidst: Fear not.
58 Εδικασας, Κυριε, την δικην της ψυχης μου? ελυτρωσας την ζωην μου.	58 Res. Thou hast judged, O Lord, the cause of my soul, thou the Redeemer of my life.
59 Ειδες, Κυριε, το προς εμε αδικον? κρινον την κρισιν μου.	59 Res. Thou hast seen, O Lord, their iniquity against me: judge thou my judgment.
60 Ειδες πασας τας εκδικησεις αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου.	60 Res. Thou hast seen all their fury, and all their thoughts against me.
61 Ηκουσας, Κυριε, τον ονειδισμον αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου?	61 Sin. Thou hast heard their reproach, O Lord, all their imaginations against me.
62 Τους λογους των επανισταμενων επ' εμε και τας μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν.	62 Sin. The lips of them that rise up against me: and their devices against me all the day.
63 Ιδε, οταν καθηνται και οταν σηκονωνται? εγω ειμαι το ασμα αυτων.	63 Sin. Behold their sitting down, and their rising up, I am their song.
64 Καμε, Κυριε, εις αυτους ανταποδοσιν κατα τα εργα των χειρων αυτων.	64 Thau. Thou shalt render them a recompense, O Lord, according to the works of their hands.
65 Δος εις αυτους πωρωσιν καρδιας, την καταραν? σου επ' αυτους.	65 Thau. Thou shalt give them a buckler of heart, thy labour.
66 Καταδιωξον εν οργη και αφανισον αυτους υποκατωθεν των ουρανων του Κυριου.	66 Thau. Thou shalt persecute them in anger, and shalt destroy them from under the heavens, O Lord.