Salmos 74
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | GREEK BIBLE |
---|---|
1 Poema de Asaf. ¿Por qué, oh Dios, nos rechazaste para siempre y arde tu indignación contra las ovejas de tu rebaño? | 1 Μασχιλ του Ασαφ.>> Δια τι, Θεε, απερριψας ημας διαπαντος; δια τι καπνιζει η οργη σου εναντιον των προβατων της βοσκης σου; |
2 Acuérdate de pueblo que adquiriste en otro tiempo, de la tribu que rescataste para convertirla en tu herencia; acuérdate de Sión, donde pusiste tu Morada. | 2 Μνησθητι της συναγωγης σου, την οποιαν απεκτησας απ' αρχης? την ραβδον της κληρονομιας σου, την οποιαν ελυτρωσας? τουτο το ορος Σιων, εν ω κατωκησας. |
3 Vuelve tus pasos hacia esta ruina completa: todo lo destruyó el enemigo en el Santuario. | 3 Κινησον τα βηματα σου προς τας παντοτεινας ερημωσεις, προς παν κακον, το οποιον επραξεν ο εχθρος εν τω αγιαστηριω. |
4 Rugieron tus adversarios en el lugar de tu asamblea, pusieron como señales sus propios estandartes. | 4 Οι εχθροι σου βρυχωνται εν τω μεσω των συναγωγων σου? εθεσαν σημαιας τας σημαιας αυτων. |
5 Alzaron sus hachas como en la espesura de la selva; | 5 Γνωστον εγεινεν? ως εαν τις σηκονων πελεκυν καταφερη επι πυκνα δενδρα, |
6 destrozaron de un golpe todos los adornos, los deshicieron con martillos y machetes; | 6 ουτω τωρα αυτοι συνετριψαν δια μιας με πελεκεις και σφυρια, τα πελεκητα εργα αυτου. |
7 prendieron fuego a tu Santuario, profanaron, hasta arrasarla, la Morada de tu Nombre. | 7 Κατεκαυσαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εως εδαφους? εβεβηλωσαν το κατοικητηριον του ονοματος σου. |
8 Habían pensado: «Acabemos con ellos, quememos todos los templos de Dios en el país». | 8 Ειπον εν τη καρδια αυτων, Ας εξολοθρευσωμεν αυτους ομου? κατεκαυσαν πασας τας συναγωγας του Θεου εν τη γη. |
9 Ya no vemos señales ni quedan profetas: no hay nadie entre nosotros que sepa hasta cuándo. | 9 Τα σημεια ημων δεν βλεπομεν? δεν υπαρχει πλεον προφητης ουδε γνωριζων μεταξυ ημων το εως ποτε. |
10 ¿Hasta cuándo, oh Dios, te insultará el enemigo? ¿Nunca cesará el adversario de despreciar tu Nombre? | 10 Εως ποτε, Θεε, θελει ονειδιζει ο εναντιος; θελει βλασφημει ο εχθρος το ονομα σου διαπαντος; |
11 ¿Por qué retiras tu mano, Señor, y la mantienes oculta en el pecho? | 11 Δια τι αποστρεφεις την χειρα σου, και την δεξιαν σου; εκβαλε αυτην εκ μεσου του κολπου σου και αφανισον αυτους. |
12 Pero tú, oh Dios, eres mi Rey desde el principio, tú lograste victorias en medio de la tierra: | 12 Αλλ' ο Θεος ειναι εξ αρχης Βασιλευς μου, εργαζομενος σωτηριαν εν μεσω της γης. |
13 deshiciste el Mar con tu poder y quebraste las cabezas del dragón marino; | 13 Συ διεχωρισας δια της δυναμεως σου την θαλασσαν? συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων εν τοις υδασι. |
14 aplastaste las cabezas de Leviatán y lo diste como alimento a las fieras del desierto. | 14 Συ συνετριψας τας κεφαλας τον Λευιαθαν? εδωκας αυτον βρωσιν εις τον λαον, τον κατοικουντα εν ερημοις. |
15 Hiciste brotar manantiales y torrentes, secaste los ríos caudalosos; | 15 Συ ηνοιξας πηγας και χειμαρρους? εξηρανας ποταμους δυνατους. |
16 tuyo es el día, tuya también la noche, tú afirmaste la luna y el sol; | 16 Σου ειναι η ημερα και σου η νυξ? συ ητοιμασας το φως και τον ηλιον. |
17 fijaste las fronteras de la tierra, formaste el verano y el invierno. | 17 Συ εθεσας παντα τα ορια της γης? συ εκαμες το θερος και τον χειμωνα. |
18 Recuerda, Señor, que el enemigo te ha ultrajado, un pueblo insensato ha despreciado tu Nombre: | 18 Μνησθητι τουτου, οτι ο εχθρος ωνειδισε τον Κυριον? και λαος αφρων εβλασφημησε το ονομα σου. |
19 no entregues a los buitres la vida de tu Paloma ni te olvides para siempre de los pobres. | 19 Μη παραδωσης εις τα θηρια την ψυχην της τρυγονος σου? την συναξιν των πενητων σου μη λησμονησης διαπαντος. |
20 Ten presente tu alianza, porque todos los rincones del país están repletos de violencia. | 20 Επιβλεψον επι την διαθηκην σου? διοτι επλησθησαν οι σκοτεινοι της γης τοποι απο οικων καταδυναστειας. |
21 Que el débil no retroceda lleno de confusión, que el pobre y el oprimido alaben tu Nombre. | 21 Ας μη στραφη ο ταλαιπωρος εις τα οπισω κατησχυμμενος? ο πτωχος και ο πενης ας επαινωσι το ονομα σου. |
22 Levántate, oh Dios, defiende tu causa, recuerda que el insensato te ultraja sin cesar. | 22 Αναστα, Θεε? δικασον την δικην σου? μνησθητι του ονειδισμου, τον οποιον εις σε καμνει ο αφρων ολην την ημεραν. |
23 No olvides los gritos de tus adversarios, porque crece el tumulto de los que se alzan contra ti. | 23 Μη λησμονησης την φωνην των εχθρων σου? ο θορυβος των επανισταμενων κατα σου αυξανει διαπαντος. |