Salmos 35
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | NOVA VULGATA |
---|---|
1 De David. Combate, Señor, a los que me atacan, pelea contra los que me hacen la guerra. | 1 David. Iudica, Domine, iudicantes me; impugna impugnantes me. |
2 Toma el escudo y el broquel, levántate y ven en mi ayuda; | 2 Apprehende clipeum et scutum et exsurge in adiutorium mihi. |
3 empuña la lanza y la jabalina para enfrentar a mis perseguidores; dime: «Yo soy tu salvación». | 3 Effunde frameam et securim adversus eos, qui persequuntur me. Dic animae meae: “ Salus tua ego sum ”. |
4 Que sufran una derrota humillante los que intentan quitarme la vida; que vuelvan la espalda confundidos los que traman mi perdición. | 4 Confundantur et revereantur quaerentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala. |
5 Que sean como la paja ante el viento, mientras el Angel del Señor los arrastra; | 5 Fiant tamquam pulvis ante ventum, et angelus Domini impellens eos; |
6 que su camino sea oscuro y resbaladizo, mientras el Angel del Señor los persigue. | 6 fiat via illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos. |
7 Porque me tendieron sus redes sin motivo y me cavaron una fosa mortal: | 7 Quoniam gratis absconderunt mihi laqueum suum, gratis foderunt foveam animae meae. |
8 ¡que los sorprenda un desastre imprevisto; que sean atrapados por sus propias redes, y caigan en la fosa que ellos mismos cavaron! | 8 Veniat illi calamitas, quam ignorat, et captio, quam abscondit, apprehendat eum, et in eandem calamitatem ipse cadat. |
9 Pero yo me alegraré en el Señor, me regocijaré por su victoria; | 9 Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo. |
10 todo mi ser proclamará: «Señor, no hay nadie igual a ti; tú libras al débil de las manos del más fuerte, y al pobre, de aquel que lo despoja». | 10 Omnia ossa mea dicent: “ Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius, egenum et pauperem a diripientibus eum ”. |
11 Se presentan contra mí testigos falsos; me piden cuenta de cosas que ignoro; | 11 Surgentes testes iniqui, quae ignorabam, interrogabant me; |
12 me devuelven mal por bien, dejando mi alma desolada. | 12 retribuebant mihi mala pro bonis, desolatio est animae meae. |
13 Yo, en cambio, cuando ellos estaban enfermos, me cubría con ropas de penitente, afligía mi alma con ayunos y oraba con la cabeza inclinada. | 13 Ego autem, cum infirmarentur, induebar cilicio, humiliabam in ieiunio animam meam; et oratio mea in sinu meo convertebatur. |
14 Ellos eran para mí como un amigo o un hermano, y yo andaba triste y abatido, como quien llora la muerte de su madre. | 14 Quasi pro proximo et quasi pro fratre meo ambulabam, quasi lugens matrem contristatus incurvabar. |
15 Pero cuando tropecé ellos se alegraron, se juntaron todos contra mí y me golpearon sorpresivamente; me desgarraban sin cesar, | 15 Cum autem vacillarem, laetati sunt et convenerunt; convenerunt contra me percutientes, et ignoravi. |
16 se burlaban de mí con crueldad y rechinaban contra mí sus dientes. | 16 Diripuerunt et non desistebant; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione, frenduerunt super me dentibus suis. |
17 Señor, ¿cuánto tiempo vas a tolerarlo? Líbrame de los animales rugientes, salva mi vida de los leones; | 17 Domine, quamdiu aspicies? Restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam. |
18 y te daré gracias en la gran asamblea, te alabaré en medio de una multitud. | 18 Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo multo laudabo te. |
19 ¡Que no canten victoria mis enemigos traicioneros, ni se guiñen el ojo los que me odian sin motivo! | 19 Non supergaudeant mihi inimici mei mendaces, qui oderunt me gratis et annuunt oculis. |
20 Ellos no hablan de paz, sino que atacan a los oprimidos de la tierra; traman planes engañosos | 20 Etenim non pacifice loquebantur et contra mansuetos terrae dolos cogitabant. |
21 y se ríen de mí a carcajadas, diciendo: «Lo hemos visto con nuestros propios ojos». | 21 Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: “ Euge, euge, viderunt oculi nostri ”. - |
22 Tú también lo has visto, Señor, no te calles; no te quedes lejos de mí, Señor; | 22 Vidisti, Domine, ne sileas; Domine, ne discedas a me. |
23 ¡despiértate, levántate, Dios mío, Señor mío, defiende mi causa! | 23 Exsurge et evigila ad iudicium meum, Deus meus et Dominus meus, ad causam meam. |
24 Júzgame según tu justicia, Señor; Dios mío, que no canten victoria sobre mí; | 24 Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi. |
25 que no piensen: «Se cumplió nuestro deseo», ni digan: «Lo hemos devorado». | 25 Non dicant in cordibus suis: “ Euge animae nostrae ”; nec dicant: “ Devoravimus eum ”. |
26 Que sufran una derrota humillante los que se alegran de mi desgracia; que se cubran de confusión y de vergüenza los que se envalentonan contra mí. | 26 Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia, qui magna loquuntur super me |
27 Canten, en cambio, y alégrense, los que desean mi triunfo; los que desean mi felicidad, repitan siempre: «¡Qué grande es el Señor que en la paz de su siervo se complace!». | 27 Exsultent et laetentur, qui volunt iustitiam meam, et dicant semper: “ Magnificetur Dominus, qui vult pacem servi sui ”. |
28 Entonces mi lengua pregonará tu justicia, y cada día proclamaré tu alabanza. | 28 Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam. |