ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 9

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 η σοφια ωκοδομησεν εαυτη οικον και υπηρεισεν στυλους επτα	1 Wisdom has built her house, she has set up her seven columns;
2 εσφαξεν τα εαυτης θυματα εκερασεν εις κρατηρα τον εαυτης οινον και ητοιμασατο την εαυτης τραπεζαν	2 She has dressed her meat, mixed her wine, yes, she has spread her table.
3 απεστειλεν τους εαυτης δουλους συγκαλουσα μετα υψηλου κηρυγματος επι κρατηρα λεγουσα	3 She has sent out her maidens; she calls from the heights out over the city:
4 ος εστιν αφρων εκκλινατω προς με και τοις ενδεεσι φρενων ειπεν	4 "Let whoever is simple turn in here; to him who lacks understanding, I say,
5 ελθατε φαγετε των εμων αρτων και πιετε οινον ον εκερασα υμιν	5 Come, eat of my food, and drink of the wine I have mixed!
6 απολειπετε αφροσυνην και ζησεσθε και ζητησατε φρονησιν ινα βιωσητε και κατορθωσατε εν γνωσει συνεσιν	6 Forsake foolishness that you may live; advance in the way of understanding.
7 ο παιδευων κακους λημψεται εαυτω ατιμιαν ελεγχων δε τον ασεβη μωμησεται εαυτον	7 He who corrects an arrogant man earns insult; and he who reproves a wicked man incurs opprobrium.
8 μη ελεγχε κακους ινα μη μισωσιν σε ελεγχε σοφον και αγαπησει σε	8 Reprove not an arrogant man, lest he hate you; reprove a wise man, and he will love you.
9 διδου σοφω αφορμην και σοφωτερος εσται γνωριζε δικαιω και προσθησει του δεχεσθαι	9 Instruct a wise man, and he becomes still wiser; teach a just man, and he advances in learning.
10 αρχη σοφιας φοβος κυριου και βουλη αγιων συνεσις [10α] το γαρ γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης	10 The beginning of wisdom is the fear of the LORD, and knowledge of the Holy One is understanding.
11 τουτω γαρ τω τροπω πολυν ζησεις χρονον και προστεθησεται σοι ετη ζωης σου	11 For by me your days will be multiplied and the years of your life increased."
12 υιε εαν σοφος γενη σεαυτω σοφος εση και τοις πλησιον εαν δε κακος αποβης μονος αναντλησεις κακα [12α] ος ερειδεται επι ψευδεσιν ουτος ποιμανει ανεμους ο δ' αυτος διωξεται ορνεα πετομενα [12β] απελιπεν γαρ οδους του εαυτου αμπελωνος τους δε αξονας του ιδιου γεωργιου πεπλανηται [12χ] διαπορευεται δε δι' ανυδρου ερημου και γην διατεταγμενην εν διψωδεσιν συναγει δε χερσιν ακαρπιαν	12 If you are wise, it is to your own advantage; and if you are arrogant, you alone shall bear it.
13 γυνη αφρων και θρασεια ενδεης ψωμου γινεται η ουκ επισταται αισχυνην	13 The woman Folly is fickle, she is inane, and knows nothing.
14 εκαθισεν επι θυραις του εαυτης οικου επι διφρου εμφανως εν πλατειαις	14 She sits at the door of her house upon a seat on the city heights,
15 προσκαλουμενη τους παριοντας και κατευθυνοντας εν ταις οδοις αυτων	15 Calling to passers-by as they go on their straight way:
16 ος εστιν υμων αφρονεστατος εκκλινατω προς με ενδεεσι δε φρονησεως παρακελευομαι λεγουσα	16 "Let whoever is simple turn in here, or who lacks understanding; for to him I say,
17 αρτων κρυφιων ηδεως αψασθε και υδατος κλοπης γλυκερου	17 Stolen water is sweet, and bread gotten secretly is pleasing!"
18 ο δε ουκ οιδεν οτι γηγενεις παρ' αυτη ολλυνται και επι πετευρον αδου συναντα [18α] αλλα αποπηδησον μη εγχρονισης εν τω τοπω μηδε επιστησης το σον ομμα προς αυτην [18β] ουτως γαρ διαβηση υδωρ αλλοτριον και υπερβηση ποταμον αλλοτριον [18χ] απο δε υδατος αλλοτριου αποσχου και απο πηγης αλλοτριας μη πιης [18δ] ινα πολυν ζησης χρονον προστεθη δε σοι ετη ζωης	18 Little he knows that the shades are there, that in the depths of the nether world are her guests!