ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 9

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 η σοφια ωκοδομησεν εαυτη οικον και υπηρεισεν στυλους επτα	1 La Sagesse a bâti sa maison, elle en a dressé les sept colonnes.
2 εσφαξεν τα εαυτης θυματα εκερασεν εις κρατηρα τον εαυτης οινον και ητοιμασατο την εαυτης τραπεζαν	2 Elle a abattu ses bêtes et mélangé ses vins, elle avait déjà dressé sa table.
3 απεστειλεν τους εαυτης δουλους συγκαλουσα μετα υψηλου κηρυγματος επι κρατηρα λεγουσα	3 Elle a fait lancer un appel, par ses servantes, depuis les hauteurs de la cité haute:
4 ος εστιν αφρων εκκλινατω προς με και τοις ενδεεσι φρενων ειπεν	4 “Faites un tour par ici, vous qui ne savez pas!” À ceux qui ne pensent à rien, elle dit:
5 ελθατε φαγετε των εμων αρτων και πιετε οινον ον εκερασα υμιν	5 “Venez, mangez mon pain, et buvez du vin que j’ai préparé!
6 απολειπετε αφροσυνην και ζησεσθε και ζητησατε φρονησιν ινα βιωσητε και κατορθωσατε εν γνωσει συνεσιν	6 Laissez là votre folie et vous vivrez, marchez sur les chemins de la vérité!”
7 ο παιδευων κακους λημψεται εαυτω ατιμιαν ελεγχων δε τον ασεβη μωμησεται εαυτον	7 Qui reprend un moqueur s’attire des insultes; qui réprimande un méchant risque d’être humilié.
8 μη ελεγχε κακους ινα μη μισωσιν σε ελεγχε σοφον και αγαπησει σε	8 Ne reprends pas le moqueur, tu t’en ferais un ennemi; reprends le sage, et il t’aimera.
9 διδου σοφω αφορμην και σοφωτερος εσται γνωριζε δικαιω και προσθησει του δεχεσθαι	9 Donne au sage, et il deviendra plus sage; instruis un homme droit, et il en saura davantage.
10 αρχη σοφιας φοβος κυριου και βουλη αγιων συνεσις [10α] το γαρ γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης	10 La crainte de Yahvé est le commencement de la sagesse; la véritable intelligence, c’est de connaître Celui qui est Saint.
11 τουτω γαρ τω τροπω πολυν ζησεις χρονον και προστεθησεται σοι ετη ζωης σου	11 C’est alors que tu vivras des jours nombreux, tu multiplieras les années de ta vie.
12 υιε εαν σοφος γενη σεαυτω σοφος εση και τοις πλησιον εαν δε κακος αποβης μονος αναντλησεις κακα [12α] ος ερειδεται επι ψευδεσιν ουτος ποιμανει ανεμους ο δ' αυτος διωξεται ορνεα πετομενα [12β] απελιπεν γαρ οδους του εαυτου αμπελωνος τους δε αξονας του ιδιου γεωργιου πεπλανηται [12χ] διαπορευεται δε δι' ανυδρου ερημου και γην διατεταγμενην εν διψωδεσιν συναγει δε χερσιν ακαρπιαν	12 Si tu es sage, la sagesse travaillera pour toi; si tu es moqueur, toi seul en paieras les conséquences.
13 γυνη αφρων και θρασεια ενδεης ψωμου γινεται η ουκ επισταται αισχυνην	13 Dame Folie est agitée, sotte et ignorante.
14 εκαθισεν επι θυραις του εαυτης οικου επι διφρου εμφανως εν πλατειαις	14 Elle s’est assise à la porte de sa maison, sur un siège, au sommet de la ville.
15 προσκαλουμενη τους παριοντας και κατευθυνοντας εν ταις οδοις αυτων	15 De là elle interpelle les passants qui vont leur chemin:
16 ος εστιν υμων αφρονεστατος εκκλινατω προς με ενδεεσι δε φρονησεως παρακελευομαι λεγουσα	16 “Faites un tour par ici, vous qui ne savez pas!” Elle dit à ceux qui ne pensent à rien:
17 αρτων κρυφιων ηδεως αψασθε και υδατος κλοπης γλυκερου	17 “Les eaux dérobées sont plus douces, le pain qu’on mange en cachette est bien plus savoureux!”
18 ο δε ουκ οιδεν οτι γηγενεις παρ' αυτη ολλυνται και επι πετευρον αδου συναντα [18α] αλλα αποπηδησον μη εγχρονισης εν τω τοπω μηδε επιστησης το σον ομμα προς αυτην [18β] ουτως γαρ διαβηση υδωρ αλλοτριον και υπερβηση ποταμον αλλοτριον [18χ] απο δε υδατος αλλοτριου αποσχου και απο πηγης αλλοτριας μη πιης [18δ] ινα πολυν ζησης χρονον προστεθη δε σοι ετη ζωης	18 Mais l’auditeur ne sait pas que les morts rôdent alentour, ceux qu’elle invite descendent aux enfers.