Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 3


font
LXXSAGRADA BIBLIA
1 μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου1 Então Jó abriu a boca e amaldiçoou o dia de seu nascimento.
2 και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων2 Jó falou nestes termos:
3 απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν3 Pereça o dia em que nasci e a noite em que foi dito: uma criança masculina foi concebida!
4 η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος4 Que esse dia se mude em trevas! Que Deus, lá do alto, não se incomode com ele; que a luz não brilhe sobre ele!
5 εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ' αυτην γνοφος5 Que trevas e obscuridade se apoderem dele, que nuvens o envolvam, que eclipses o apavorem,
6 καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων6 que a sombra o domine; esse dia, que não seja contado entre os dias do ano, nem seja computado entre os meses!
7 αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ' αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη7 Que seja estéril essa noite, que nenhum grito de alegria se faça ouvir nela.
8 αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι8 Amaldiçoem-na aqueles que amaldiçoaram os dias, aqueles que são hábeis para evocar Leviatã!
9 σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα9 Que as estrelas de sua madrugada se obscureçam, e em vão espere a luz, e não veja abrirem-se as pálpebras da aurora,
10 οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου10 já que não fechou o ventre que me carregou para me poupar a vista do mal!
11 δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην11 Por que não morri no seio materno, por que não pereci saindo de suas entranhas?
12 ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα12 Por que dois joelhos para me acolherem, por que dois seios para me amamentarem?
13 νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην13 Estaria agora deitado e em paz, dormiria e teria o repouso
14 μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν14 com os reis, árbitros da terra, que constroem para si mausoléus;
15 η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου15 com os príncipes que possuíam o ouro, e enchiam de dinheiro as suas casas.
16 η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως16 Ou então, como o aborto escondido, eu não teria existido, como as crianças que não viram o dia.
17 εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι17 Ali, os maus cessam os seus furores, ali, repousam os exaustos de forças,
18 ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου18 ali, os prisioneiros estão tranqüilos, já não mais ouvem a voz do exator.
19 μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου19 Ali, juntos, os pequenos e os grandes se encontram, o escravo ali está livre do jugo do seu senhor.
20 ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις20 Por que conceder a luz aos infelizes, e a vida àqueles cuja alma está desconsolada,
21 οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους21 que esperam a morte, sem que ela venha, e a procuram mais ardentemente do que um tesouro,
22 περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν22 que são felizes até ficarem transportados de alegria, quando encontrarem o sepulcro?
23 θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ' αυτου23 Ao homem cujo caminho é escondido e que Deus cerca de todos os lados?
24 προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω24 Em lugar do pão tenho meus suspiros, e os meus gemidos se espalham como a água.
25 φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι25 Todos os meus temores se realizam, e aquilo que me dá medo vem atingir-me.
26 ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη26 Não tenho paz, nem descanso, nem repouso; só tenho agitação.