A zsoltárok könyve 73

KÁLDI-NEOVULGÁTA	SMITH VAN DYKE
1 Ászáf zsoltára. Milyen jó az Isten az igazakhoz, azokhoz, akik tiszta szívűek!	1 مزمور لآساف‎. ‎انما صالح الله لاسرائيل لانقياء القلب‎.
2 Az én lábam mégis majdnem megingott, majdnem megtántorodott lépésem,	2 ‎اما انا فكادت تزل قدماي. لولا قليل لزلقت خطواتي‎.
3 mert elfogott a kérkedőkkel szemben az irigység, amikor a bűnösök jólétét láttam.	3 ‎لاني غرت من المتكبرين اذ رايت سلامة الاشرار‎.
4 Hisz nincs akadály az útjukban, testük egészséges és kövér.	4 ‎لانه ليست في موتهم شدائد وجسمهم سمين‎.
5 Nem viselik a halandók nyomorúságát, az embereket sújtó csapások nem érik őket.	5 ‎ليسوا في تعب الناس ومع البشر لا يصابون‎.
6 Ezért kevélység a nyakláncuk, és az erőszakosság mint köntös borítja őket.	6 ‎لذلك تقلدوا الكبرياء. لبسوا كثوب ظلمهم‎.
7 Mintha a zsírjukból fakadna a gonoszság, úgy tör elő szívükből a gondolat.	7 ‎جحظت عيونهم من الشحم. جاوزوا تصورات القلب‎.
8 Álnokságot terveznek és gúnyolódnak, fennhéjázva erőszakot hirdetnek.	8 ‎يستهزئون ويتكلمون بالشر ظلما من العلاء يتكلمون‎.
9 Felnyitják szájukat az ég ellen, és jártatják nyelvüket a földieken.	9 ‎جعلوا افواههم في السماء وألسنتهم تتمشى في الارض‎.
10 Ezért magasan ülnek és a víz árja nem éri el őket.	10 ‎لذلك يرجع شعبه الى هنا وكمياه مروية يمتصون منهم‎.
11 Azt mondják: »Hogy lenne erre gondja Istennek, hogy is lenne tudomása erről a Fölségesnek?«	11 ‎وقالوا كيف يعلم الله وهل عند العلي معرفة‎.
12 Íme, ők bűnösök, életük folyamán mégis bővelkednek, és megsokszorozzák gazdagságukat.	12 ‎هوذا هؤلاء هم الاشرار ومستريحين الى الدهر يكثرون ثروة
13 Azt gondoltam: »Hiába tartottam hát tisztán szívemet, mostam kezem az ártatlanságban,	13 حقا قد زكّيت قلبي باطلا وغسلت بالنقاوة يدي‎.
14 hisz mindennap ostort szenvedek, és fenyíték ér minden reggel!«	14 ‎وكنت مصابا اليوم كله وتأدبت كل صباح‎.
15 De ha azt mondanám: »Én is úgy beszélek, mint ők!«, íme, árulója lennék fiaid nemzetségének.	15 ‎لو قلت احدّث هكذا لغدرت بجيل بنيك‎.
16 Gondolkoztam, hogy megértsem ezt, de nehéz volt nekem,	16 ‎فلما قصدت معرفة هذا اذ هو تعب في عينيّ‎.
17 amíg be nem mentem Isten szentélyébe, és meg nem értettem végső sorsukat.	17 ‎حتى دخلت مقادس الله وانتبهت الى آخرتهم‎.
18 Bizony, síkos talajra állítottad őket és romlásba veted.	18 ‎حقا في مزالق جعلتهم. اسقطتهم الى البوار‎.
19 Hogy elpusztulnak egy szempillantás alatt! Elvesznek a félelemtől.	19 ‎كيف صاروا للخراب بغتة. اضمحلوا فنوا من الدواهي‏‎.
20 Mint ahogy az ébredő álma elenyészik, Uram, úgy tünteted el képüket, ha felkelsz.	20 ‎كحلم عند التيّقظ يا رب عند التيقظ تحتقر خيالهم
21 Mert keserűség fogta el szívemet, fájdalom hasogatta vesémet;	21 لانه تمرمر قلبي وانتخست في كليتيّ‎.
22 Esztelen voltam és értelmetlen, oktalan állatként viselkedtem előtted.	22 ‎وانا بليد ولا اعرف. صرت كبهيم عندك‎.
23 De én mindenkor veled maradok, mert te megfogtad jobbomat.	23 ‎ولكني دائما معك. امسكت بيدي اليمنى‎.
24 Tanácsoddal vezetsz, S aztán dicsőségre emelsz.	24 ‎برأيك تهديني وبعد الى مجد تأخذني‎.
25 Hiszen kim van az égben, és miben lelném a földön kedvemet rajtad kívül?	25 ‎من لي في السماء. ومعك لا اريد شيئا في الارض‎.
26 Érje bár testemet, szívemet enyészet, szívem Istene s osztályrészem mindörökké az Isten.	26 ‎قد فني لحمي وقلبي. صخرة قلبي ونصيبي الله الى الدهر‎.
27 Mert akik eltávoznak tőled, íme, elpusztulnak, megsemmisíted mindazokat, akik hűtlenül elhagynak téged.	27 ‎لانه هوذا البعداء عنك يبيدون. تهلك كل من يزني عنك‎.
28 Nekem azonban jó az Isten közelében, az Úrban, az én Istenemben bíznom, és hirdetnem minden művedet Sion leányának kapuiban.	28 ‎اما انا فالاقتراب الى الله حسن لي. جعلت بالسيد الرب ملجإي لاخبر بكل صنائعك