Livro de Jó 16
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Jó respondeu então nestes termos: | 1 Respondens autem Job, dixit : |
2 Já ouvi muitas vezes discursos semelhantes, sois todos uns consoladores importunos. | 2 Audivi frequenter talia : consolatores onerosi omnes vos estis. |
3 Quando terão fim essas palavras atiradas ao ar? Que é que te excitava a falar? | 3 Numquid habebunt finem verba ventosa ? aut aliquid tibi molestum est, si loquaris ? |
4 Eu também podia falar como vós, se estivésseis em meu lugar. Arranjaria discursos a vosso respeito, e sacudiria a cabeça acerca de vós; | 4 Poteram et ego similia vestri loqui, atque utinam esset anima vestra pro anima mea : |
5 eu vos encorajaria verbalmente, e moveria os meus lábios sem nenhuma avareza. | 5 consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos ; |
6 Se falo, nem por isso se aplaca a minha dor; se calo, estará ela consolada? | 6 roborarem vos ore meo, et moverem labia mea, quasi parcens vobis. |
7 Mas Deus me extenuou; estou aniquilado; toda a sua tropa me pegou. | 7 Sed quid agam ? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus, et si tacuero, non recedet a me. |
8 Minha magreza tornou-se testemunho contra mim, ela depõe contra mim. | 8 Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei. |
9 Sua cólera me fere e me persegue, ele range os dentes contra mim. Meus inimigos dardejam os olhos sobre mim. | 9 Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi. |
10 Abrem a boca para me devorar; batem-me na face para me ultrajar, rebelam-se todos contra mim. | 10 Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis : hostis meus terribilibus oculis me intuitus est. |
11 Deus me entrega aos perversos, joga-me nas mãos dos malvados. | 11 Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam : satiati sunt pœnis meis. |
12 Eu estava em paz, ele ma tirou, segurou-me pela nuca e me pôs em pedaços. Tomou-me como alvo. | 12 Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit. |
13 Suas setas voam em volta de mim. Ele rasga meus rins sem piedade, espalha meu fel por terra. | 13 Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum : tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum. |
14 Abre em mim brecha sobre brecha, ataca-me como um guerreiro. | 14 Circumdedit me lanceis suis ; convulneravit lumbos meos : non pepercit, et effudit in terra viscera mea. |
15 Cosi um saco sobre minha pele, rolei minha fronte no pó. | 15 Concidit me vulnere super vulnus : irruit in me quasi gigas. |
16 Meu rosto está vermelho de lágrimas, a sombra da morte estende-se sobre minhas pálpebras. | 16 Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam. |
17 Entretanto, não há violência em minhas mãos e minha oração é pura. | 17 Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt. |
18 Ó terra, não cubras o meu sangue, e que seu grito não seja sufocado pela tumba. | 18 Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces. |
19 Tenho desde já uma testemunha no céu, um defensor na alturas. | 19 Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus : |
20 Minha oração subiu até Deus, meus olhos choram diante dele. | 20 ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis. |
21 Que ele mesmo julgue entre o homem e Deus, entre o homem e seu semelhante! | 21 Verbosi amici mei : ad Deum stillat oculus meus : |
22 Pois meus anos contados se esgotam, entro numa vereda por onde não passarei de novo. | 22 atque utinam sic judicaretur vir cum Deo, quomodo judicatur filius hominis cum collega suo. |
23 Ecce enim breves anni transeunt, et semitam per quam non revertar ambulo. |