1 - Il figlio saggio rallegrerà il padre, ma il figlio stolto è l'afflizione di sua madre. | 1 Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα? υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου. |
2 I tesori dell'empietà a nulla giovarono, ma la giustizia scamperà dalla morte. | 2 Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου. |
3 Il Signore non affliggerà con la fame l'anima del giusto, ma manderà a rovescio le insidie degli empi. | 3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου? ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων. |
4 La mano oziosa ha fatto impoverire e la mano dei laboriosi prepara la ricchezza. Chi si appoggia sulle menzogne pasce i venti, egli pure insegue uccelli che volano. | 4 Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει? πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους. |
5 Chi raccoglie durante la mèsse è un figlio giudizioso, chi poltrisce nella state è un figlio che fa vergogna. | 5 Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως? ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης. |
6 La benedizione del Signore sul capo del giusto, ma la bocca dei malvagi iniquità ricopre. | 6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει. |
7 La memoria del giusto è in benedizione e il nome degli empi marcirà. | 7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας? το δε ονομα των ασεβων σηπεται. |
8 Chi è saggio di cuore riceve gli ammonimenti, e lo stolto per ogni parola s'offende. | 8 Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη. |
9 Chi cammina con semplicità cammina con confidenza, e chi procede per vie oblique sarà scoperto. | 9 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως? ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη. |
10 Chi ammicca coll'occhio fa dispiacere, e lo stolto dalle sue labbra sarà percosso. | 10 Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη. |
11 Una sorgente di vita è la bocca del giusto, e la bocca dei malvagi iniquità ricopre. | 11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει. |
12 L'odio suscita le contese, e la carità su tutte le colpe stende il suo velo. | 12 Το μισος διεγειρει εριδας? αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα. |
13 Sulle labbra dell'intelligente la sapienza si trova, e la sferza sul dosso dell'insensato. | 13 Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια? η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων. |
14 I saggi nascondono la scienza, e la bocca degli stolti è prossima alla confusione. | 14 Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν? το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας. |
15 Le sostanze del ricco sono la sua città forte, sgomento dei poveri è la lor povertà. | 15 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις? καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων. |
16 L'opera del giusto è per la vita, il guadagno dell'empio pel peccato. | 16 Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην? το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν. |
17 Chi fa tesoro degli ammonimenti è sulla via della vita; e chi lascia le correzioni è fuor di strada. | 17 Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης? ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται. |
18 Le labbra menzognere nascondono odio; chi proferisce villanie è uno scemo. | 18 Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων. |
19 Dove molto si ciarla la colpa non mancherà, ma chi modera le sue labbra è prudentissimo. | 19 Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια? αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος. |
20 Argento fino è la lingua del giusto, e il cuore degli empi non vale niente. | 20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον? η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον. |
21 Le labbra del giusto istruiscono molti, ma gl'insipienti morranno senza aver messo senno. | 21 Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους? οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων. |
22 La benedizione del Signore fa gli uomini ricchi, e affanno non li accompagnerà. | 22 Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην. |
23 Lo stolto fa il male quasi per giuoco, ma la sapienza serve all'uomo di discernimento. | 23 Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον? η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου. |
24 Ciò che l'empio teme gli sopravverrà, e ai giusti si accorderà il loro desiderio. | 24 Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον? η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη. |
25 Come passa la burrasca, così svanisce l'empio, ma il giusto è come un fondamento perenne. | 25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει? ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα. |
26 Come l'aceto ai denti, come il fumo agli occhi, così il pigro a quei che gli hanno dato commissioni. | 26 Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον. |
27 Il timor di Dio aggiunge giorni, ma gli anni degli empi saranno accorciati. | 27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας? τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη. |
28 L'aspettazione de' giusti è la gioia, ma la speranza degli empi andrà perduta. | 28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη? η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη. |
29 Le vie del Signore sono la forza dell'innocente e lo sgomento dei malfattori. | 29 Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας. |
30 Il giusto non sarà scosso in eterno, ma gli empi non avranno dimora sulla terra. | 30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη? οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην. |
31 La bocca del giusto germinerà la sapienza, ma la lingua dei malvagi perirà. | 31 Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν? η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη. |
32 Le labbra del giusto tengono in conto le cose gradevoli, e la bocca degli empi le perverse. | 32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον? το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα. |