Numeri 15

VULGATA	LXX
1 Locutus est Dominus ad Moysen, dicens :	1 και ειπεν κυριος προς μωυσην λεγων
2 Loquere ad filios Israël, et dices ad eos : Cum ingressi fueritis terram habitationis vestræ, quam ego dabo vobis,	2 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους οταν εισελθητε εις την γην της κατοικησεως υμων ην εγω διδωμι υμιν
3 et feceritis oblationem Domino in holocaustum, aut victimam, vota solventes, vel sponte offerentes munera, aut in solemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino, de bobus sive de ovibus :	3 και ποιησεις ολοκαυτωματα κυριω ολοκαρπωμα η θυσιαν μεγαλυναι ευχην η καθ' εκουσιον η εν ταις εορταις υμων ποιησαι οσμην ευωδιας κυριω ει μεν απο των βοων η απο των προβατων
4 offeret quicumque immolaverit victimam, sacrificium similæ, decimam partem ephi, conspersæ oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin :	4 και προσοισει ο προσφερων το δωρον αυτου κυριω θυσιαν σεμιδαλεως δεκατον του οιφι αναπεποιημενης εν ελαιω εν τεταρτω του ιν
5 et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ dabit in holocaustum sive in victimam. Per agnos singulos	5 και οινον εις σπονδην το τεταρτον του ιν ποιησετε επι της ολοκαυτωσεως η επι της θυσιας τω αμνω τω ενι ποιησεις τοσουτο καρπωμα οσμην ευωδιας τω κυριω
6 et arietes erit sacrificium similæ duarum decimarum, quæ conspersa sit oleo tertiæ partis hin :	6 και τω κριω οταν ποιητε αυτον η εις ολοκαυτωμα η εις θυσιαν ποιησεις θυσιαν σεμιδαλεως δυο δεκατα αναπεποιημενης εν ελαιω το τριτον του ιν
7 et vinum ad libamentum tertiæ partis ejusdem mensuræ offeret in odorem suavitatis Domino.	7 και οινον εις σπονδην το τριτον του ιν προσοισετε εις οσμην ευωδιας κυριω
8 Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas,	8 εαν δε απο των βοων ποιητε εις ολοκαυτωμα η εις θυσιαν μεγαλυναι ευχην η εις σωτηριον κυριω
9 dabis per singulos boves similæ tres decimas conspersæ oleo, quod habeat medium mensuræ hin :	9 και προσοισει επι του μοσχου θυσιαν σεμιδαλεως τρια δεκατα αναπεποιημενης εν ελαιω ημισυ του ιν
10 et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ in oblationem suavissimi odoris Domino.	10 και οινον εις σπονδην το ημισυ του ιν καρπωμα οσμην ευωδιας κυριω
11 Sic facies	11 ουτως ποιησεις τω μοσχω τω ενι η τω κριω τω ενι η τω αμνω τω ενι εκ των προβατων η εκ των αιγων
12 per singulos boves et arietis et agnos et hædos.	12 κατα τον αριθμον ων εαν ποιησητε ουτω ποιησετε τω ενι κατα τον αριθμον αυτων
13 Tam indigenæ quam peregrini	13 πας ο αυτοχθων ποιησει ουτως τοιαυτα προσενεγκαι καρπωματα εις οσμην ευωδιας κυριω
14 eodem ritu offerent sacrificia.	14 εαν δε προσηλυτος εν υμιν προσγενηται εν τη γη υμων η ος αν γενηται εν υμιν εν ταις γενεαις υμων και ποιησει καρπωμα οσμην ευωδιας κυριω ον τροπον ποιειτε υμεις ουτως ποιησει η συναγωγη κυριω
15 Unum præceptum erit atque judicium tam vobis quam advenis terræ.	15 νομος εις εσται υμιν και τοις προσηλυτοις τοις προσκειμενοις εν υμιν νομος αιωνιος εις γενεας υμων ως υμεις και ο προσηλυτος εσται εναντι κυριου
16 Locutus est Dominus ad Moysen, dicens :	16 νομος εις εσται και δικαιωμα εν εσται υμιν και τω προσηλυτω τω προσκειμενω εν υμιν
17 Loquere filiis Israël, et dices ad eos :	17 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
18 Cum veneritis in terram, quam dabo vobis,	18 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους εν τω εισπορευεσθαι υμας εις την γην εις ην εγω εισαγω υμας εκει
19 et comederitis de panibus regionis illius, separabitis primitias Domino	19 και εσται οταν εσθητε υμεις απο των αρτων της γης αφελειτε αφαιρεμα αφορισμα κυριω
20 de cibis vestris. Sicut de areis primitias separatis,	20 απαρχην φυραματος υμων αρτον αφαιρεμα αφοριειτε αυτο ως αφαιρεμα απο αλω ουτως αφελειτε αυτον
21 ita et de pulmentis dabitis primitiva Domino.	21 απαρχην φυραματος υμων και δωσετε κυριω αφαιρεμα εις τας γενεας υμων
22 Quod si per ignorantiam præterieritis quidquam horum, quæ locutus est Dominus ad Moysen,	22 οταν δε διαμαρτητε και μη ποιησητε πασας τας εντολας ταυτας ας ελαλησεν κυριος προς μωυσην
23 et mandavit per eum ad vos, a die qua cœpit jubere et ultra,	23 καθα συνεταξεν κυριος προς υμας εν χειρι μωυση απο της ημερας ης συνεταξεν κυριος προς υμας και επεκεινα εις τας γενεας υμων
24 oblitaque fuerit facere multitudo : offeret vitulum de armento, holocaustum in odorem suavissimum Domino, et sacrificum ejus ac liba, ut cæremoniæ postulant, hircumque pro peccato :	24 και εσται εαν εξ οφθαλμων της συναγωγης γενηθη ακουσιως και ποιησει πασα η συναγωγη μοσχον ενα εκ βοων αμωμον εις ολοκαυτωμα εις οσμην ευωδιας κυριω και θυσιαν τουτου και σπονδην αυτου κατα την συνταξιν και χιμαρον εξ αιγων ενα περι αμαρτιας
25 et rogabit sacerdos pro omni multitudine filiorum Israël, et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes incensum Domino pro se et pro peccato atque errore suo :	25 και εξιλασεται ο ιερευς περι πασης συναγωγης υιων ισραηλ και αφεθησεται αυτοις οτι ακουσιον εστιν και αυτοι ηνεγκαν το δωρον αυτων καρπωμα κυριω περι της αμαρτιας αυτων εναντι κυριου περι των ακουσιων αυτων
26 et dimittetur universæ plebi filiorum Israël, et advenis qui peregrinantur inter eos : quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam.	26 και αφεθησεται κατα πασαν συναγωγην υιων ισραηλ και τω προσηλυτω τω προσκειμενω προς υμας οτι παντι τω λαω ακουσιον
27 Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo :	27 εαν δε ψυχη μια αμαρτη ακουσιως προσαξει αιγα μιαν ενιαυσιαν περι αμαρτιας
28 et deprecabitur pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino : impetrabitque ei veniam, et dimittetur illi.	28 και εξιλασεται ο ιερευς περι της ψυχης της ακουσιασθεισης και αμαρτουσης ακουσιως εναντι κυριου εξιλασασθαι περι αυτου
29 Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes.	29 τω εγχωριω εν υιοις ισραηλ και τω προσηλυτω τω προσκειμενω εν αυτοις νομος εις εσται αυτοις ος αν ποιηση ακουσιως
30 Anima vero, quæ per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille, sive peregrinus (quoniam adversus Dominum rebellis fuit), peribit de populo suo :	30 και ψυχη ητις ποιησει εν χειρι υπερηφανιας απο των αυτοχθονων η απο των προσηλυτων τον θεον ουτος παροξυνει εξολεθρευθησεται η ψυχη εκεινη εκ του λαου αυτης
31 verbum enim Domini contempsit, et præceptum illius fecit irritum : idcirco delebitur, et portabit iniquitatem suam.	31 οτι το ρημα κυριου εφαυλισεν και τας εντολας αυτου διεσκεδασεν εκτριψει εκτριβησεται η ψυχη εκεινη η αμαρτια αυτης εν αυτη
32 Factum est autem, cum essent filii Israël in solitudine, et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati,	32 και ησαν οι υιοι ισραηλ εν τη ερημω και ευρον ανδρα συλλεγοντα ξυλα τη ημερα των σαββατων
33 obtulerunt eum Moysi et Aaron et universæ multitudini.	33 και προσηγαγον αυτον οι ευροντες αυτον συλλεγοντα ξυλα τη ημερα των σαββατων προς μωυσην και ααρων και προς πασαν συναγωγην υιων ισραηλ
34 Qui recluserunt eum in carcerem, nescientes quid super eo facere deberent.	34 και απεθεντο αυτον εις φυλακην ου γαρ συνεκριναν τι ποιησωσιν αυτον
35 Dixitque Dominus ad Moysen : Morte moriatur homo iste : obruat eum lapidibus omnis turba extra castra.	35 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων θανατω θανατουσθω ο ανθρωπος λιθοβολησατε αυτον λιθοις πασα η συναγωγη
36 Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus, et mortuus est, sicut præceperat Dominus.	36 και εξηγαγον αυτον πασα η συναγωγη εξω της παρεμβολης και ελιθοβολησαν αυτον πασα η συναγωγη λιθοις εξω της παρεμβολης καθα συνεταξεν κυριος τω μωυση
37 Dixit quoque Dominus ad Moysen :	37 και ειπεν κυριος προς μωυσην λεγων
38 Loquere filiis Israël, et dices ad eos ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum, ponentes in eis vittas hyacinthinas :	38 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους και ποιησατωσαν εαυτοις κρασπεδα επι τα πτερυγια των ιματιων αυτων εις τας γενεας αυτων και επιθησετε επι τα κρασπεδα των πτερυγιων κλωσμα υακινθινον
39 quas cum viderint, recordentur omnium mandatorum Domini, nec sequantur cogitationes suas et oculos per res varias fornicantes,	39 και εσται υμιν εν τοις κρασπεδοις και οψεσθε αυτα και μνησθησεσθε πασων των εντολων κυριου και ποιησετε αυτας και ου διαστραφησεσθε οπισω των διανοιων υμων και οπισω των οφθαλμων υμων εν οις υμεις εκπορνευετε οπισω αυτων
40 sed magis memores præceptorum Domini faciant ea, sintque sancti Deo suo.	40 οπως αν μνησθητε και ποιησητε πασας τας εντολας μου και εσεσθε αγιοι τω θεω υμων
41 Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægypti, ut essem Deus vester.	41 εγω κυριος ο θεος υμων ο εξαγαγων υμας εκ γης αιγυπτου ειναι υμων θεος εγω κυριος ο θεος υμων