Iudith 16

¹ Tunc cantavit canticum hoc Domino Judith, dicens :

² Incipite Domino in tympanis ;
cantate Domino in cymbalis ;
modulamini illi psalmum novum :
exaltate, et invocate nomen ejus.

³ Dominus conterens bella,
Dominus nomen est illi.
⁴ Qui posuit castra sua in medio populi sui,
ut eriperet nos de manu omnium inimicorum nostrorum.
⁵ Venit Assur ex montibus ab aquilone
in multitudine fortitudinis suæ :
cujus multitudo obturavit torrentes,
et equi eorum cooperuerunt valles.
⁶ Dixit se incensurum fines meos,
et juvenes meos occisurum gladio ;
infantes meos dare in prædam,
et virgines in captivitatem.
⁷ Dominus autem omnipotens nocuit eum,
et tradidit eum in manus feminæ, et confodit eum.
⁸ Non enim cecidit potens eorum a juvenibus,
nec filii Titan percusserunt eum,
nec excelsi gigantes opposuerunt se illi :
sed Judith filia Merari in specie faciei suæ dissolvit eum.
⁹ Exuit enim se vestimento viduitatis,
et induit se vestimento lætitiæ
in exultatione filiorum Israël.
¹⁰ Unxit faciem suam unguento,
et colligavit cincinnos suos mitra ;
accepit stolam novam ad decipiendum illum.
¹¹ Sandalia ejus rapuerunt oculos ejus ;
pulchritudo ejus captivam fecit animam ejus :
amputavit pugione cervicem ejus.
¹² Horruerunt Persæ constantiam ejus,
et Medi audaciam ejus.
¹³ Tunc ululaverunt castra Assyriorum,
quando apparuerunt humiles mei, arescentes in siti.
¹⁴ Filii puellarum compunxerunt eos,
et sicut pueros fugientes occiderunt eos :
perierunt in prælio a facie Domini Dei mei.
¹⁵ Hymnum cantemus Domino ;
hymnum novum cantemus Deo nostro.
¹⁶ Adonai Domine, magnus es tu,
et præclarus in virtute tua :
et quem superare nemo potest.
¹⁷ Tibi serviat omnis creatura tua,
quia dixisti, et facta sunt ;
misisti spiritum tuum, et creata sunt :
et non est qui resistat voci tuæ.
¹⁸ Montes a fundamentis movebuntur cum aquis ;
petræ, sicut cera, liquescent ante faciem tuam.
¹⁹ Qui autem timent te,
magni erunt apud te per omnia.
²⁰ Væ genti insurgenti super genus meum :
Dominus enim omnipotens vindicabit in eis ;
in die judicii visitabit illos.
²¹ Dabit enim ignem et vermes in carnes eorum,
ut urantur et sentiant usque in sempiternum.

²² Et factum est post hæc, omnis populus post victoriam venit in Jerusalem adorare Dominum : et mox ut purificati sunt, obtulerunt omnes holocausta, et vota, et repromissiones suas.

²³ Porro Judith universa vasa bellica Holofernis, quæ dedit illi populus, et conopeum quod ipsa sustulerat de cubili ipsius, obtulit in anathema oblivionis.

²⁴ Erat autem populus jucundus secundum faciem sanctorum : et per tres menses gaudium hujus victoriæ celebratum est cum Judith.

²⁵ Post dies autem illos, unusquisque rediit in domum suam : et Judith magna facta est in Bethulia, et præclarior erat universæ terræ Israël.

²⁶ Erat enim virtuti castitas adjuncta, ita ut non cognosceret virum omnibus diebus vitæ suæ, ex quo defunctus est Manasses vir ejus.

²⁷ Erat autem, diebus festis, procedens cum magna gloria.

²⁸ Mansit autem in domo viri sui annos centum quinque, et dimisit abram suam liberam : et defuncta est ac sepulta cum viro suo in Bethulia.

²⁹ Luxitque illam omnis populus diebus septem.

³⁰ In omni autem spatio vitæ ejus non fuit qui perturbaret Israël, et post mortem ejus annis multis.

³¹ Dies autem victoriæ hujus festivitatis ab Hebræis in numero sanctorum dierum accipitur, et colitur a Judæis ex illo tempore usque in præsentem diem.