Thobis 4

VULGATA	LXX
1 Igitur cum Tobias putaret orationem suam exaudiri ut mori potuisset, vocavit ad se Tobiam filium suum,	1 εν τη ημερα εκεινη εμνησθη τωβιτ περι του αργυριου ου παρεθετο γαβαηλ εν ραγοις της μηδιας
2 dixitque ei : Audi, fili mi, verba oris mei, et ea in corde tuo quasi fundamentum construe.	2 και ειπεν εν εαυτω εγω ητησαμην θανατον τι ου καλω τωβιαν τον υιον μου ινα αυτω υποδειξω πριν αποθανειν με
3 Cum acceperit Deus animam meam, corpus meum sepeli : et honorem habebis matri tuæ omnibus diebus vitæ ejus :	3 και καλεσας αυτον ειπεν παιδιον εαν αποθανω θαψον με και μη υπεριδης την μητερα σου τιμα αυτην πασας τας ημερας της ζωης σου και ποιει το αρεστον αυτη και μη λυπησης αυτην
4 memor enim esse debes, quæ et quanta pericula passa sit propter te in utero suo.	4 μνησθητι παιδιον οτι πολλους κινδυνους εορακεν επι σοι εν τη κοιλια οταν αποθανη θαψον αυτην παρ' εμοι εν ενι ταφω
5 Cum autem et ipsa compleverit tempus vitæ suæ, sepelias eam circa me.	5 πασας τας ημερας παιδιον κυριου του θεου ημων μνημονευε και μη θελησης αμαρτανειν και παραβηναι τας εντολας αυτου δικαιοσυνην ποιει πασας τας ημερας της ζωης σου και μη πορευθης ταις οδοις της αδικιας
6 Omnibus autem diebus vitæ tuæ in mente habeto Deum : et cave ne aliquando peccato consentias, et prætermittas præcepta Domini Dei nostri.	6 διοτι ποιουντος σου την αληθειαν ευοδιαι εσονται εν τοις εργοις σου
7 Ex substantia tua fac eleemosynam, et noli avertere faciem tuam ab ullo paupere : ita enim fiet ut nec a te avertatur facies Domini.	7 και πασι τοις ποιουσι την δικαιοσυνην εκ των υπαρχοντων σοι ποιει ελεημοσυνην και μη φθονεσατω σου ο οφθαλμος εν τω ποιειν σε ελεημοσυνην μη αποστρεψης το προσωπον σου απο παντος πτωχου και απο σου ου μη αποστραφη το προσωπον του θεου
8 Quomodo potueris, ita esto misericors.	8 ως σοι υπαρχει κατα το πληθος ποιησον εξ αυτων ελεημοσυνην εαν ολιγον σοι υπαρχη κατα το ολιγον μη φοβου ποιειν ελεημοσυνην
9 Si multum tibi fuerit, abundanter tribue : si exiguum tibi fuerit, etiam exiguum libenter impertiri stude.	9 θεμα γαρ αγαθον θησαυριζεις σεαυτω εις ημεραν αναγκης
10 Præmium enim bonum tibi thesaurizas in die necessitatis :	10 διοτι ελεημοσυνη εκ θανατου ρυεται και ουκ εα εισελθειν εις το σκοτος
11 quoniam eleemosyna ab omni peccato et a morte liberat, et non patietur animam ire in tenebras.	11 δωρον γαρ αγαθον εστιν ελεημοσυνη πασι τοις ποιουσιν αυτην ενωπιον του υψιστου
12 Fiducia magna erit coram summo Deo, eleemosyna omnibus facientibus eam.	12 προσεχε σεαυτω παιδιον απο πασης πορνειας και γυναικα πρωτον λαβε απο του σπερματος των πατερων σου μη λαβης γυναικα αλλοτριαν η ουκ εστιν εκ της φυλης του πατρος σου διοτι υιοι προφητων εσμεν νωε αβρααμ ισαακ ιακωβ οι πατερες ημων απο του αιωνος μνησθητι παιδιον οτι ουτοι παντες ελαβον γυναικας εκ των αδελφων αυτων και ευλογηθησαν εν τοις τεκνοις αυτων και το σπερμα αυτων κληρονομησει γην
13 Attende tibi, fili mi, ab omni fornicatione, et præter uxorem tuam numquam patiaris crimen scire.	13 και νυν παιδιον αγαπα τους αδελφους σου και μη υπερηφανευου τη καρδια σου απο των αδελφων σου και των υιων και θυγατερων του λαου σου λαβειν σεαυτω εξ αυτων γυναικα διοτι εν τη υπερηφανια απωλεια και ακαταστασια πολλη και εν τη αχρειοτητι ελαττωσις και ενδεια μεγαλη η γαρ αχρειοτης μητηρ εστιν του λιμου
14 Superbiam numquam in tuo sensu aut in tuo verbo dominari permittas : in ipsa enim initium sumpsit omnis perditio.	14 μισθος παντος ανθρωπου ος εαν εργασηται παρα σοι μη αυλισθητω αλλα αποδος αυτω παραυτικα και εαν δουλευσης τω θεω αποδοθησεται σοι προσεχε σεαυτω παιδιον εν πασι τοις εργοις σου και ισθι πεπαιδευμενος εν παση αναστροφη σου
15 Quicumque tibi aliquid operatus fuerit, statim ei mercedem restitue, et merces mercenarii tui apud te omnino non remaneat.	15 και ο μισεις μηδενι ποιησης οινον εις μεθην μη πιης και μη πορευθητω μετα σου μεθη εν τη οδω σου
16 Quod ab alio oderis fieri tibi, vide ne tu aliquando alteri facias.	16 εκ του αρτου σου διδου πεινωντι και εκ των ιματιων σου τοις γυμνοις παν ο εαν περισσευση σοι ποιει ελεημοσυνην και μη φθονεσατω σου ο οφθαλμος εν τω ποιειν σε ελεημοσυνην
17 Panem tuum cum esurientibus et egenis comede, et de vestimentis tuis nudos tege.	17 εκχεον τους αρτους σου επι τον ταφον των δικαιων και μη δως τοις αμαρτωλοις
18 Panem tuum et vinum tuum super sepulturam justi constitue, et noli ex eo manducare et bibere cum peccatoribus.	18 συμβουλιαν παρα παντος φρονιμου ζητησον και μη καταφρονησης επι πασης συμβουλιας χρησιμης
19 Consilium semper a sapiente perquire.	19 και εν παντι καιρω ευλογει κυριον τον θεον και παρ' αυτου αιτησον οπως αι οδοι σου ευθειαι γενωνται και πασαι αι τριβοι και βουλαι ευοδωθωσιν διοτι παν εθνος ουκ εχει βουλην αλλα αυτος ο κυριος διδωσιν παντα τα αγαθα και ον εαν θελη ταπεινοι καθως βουλεται και νυν παιδιον μνημονευε των εντολων μου και μη εξαλειφθητωσαν εκ της καρδιας σου
20 Omni tempore benedic Deum : et pete ab eo ut vias tuas dirigat, et omnia consilia tua in ipso permaneant.	20 και νυν υποδεικνυω σοι τα δεκα ταλαντα του αργυριου α παρεθεμην γαβαηλω τω του γαβρια εν ραγοις της μηδιας
21 Indico etiam tibi, fili mi, dedisse me decem talenta argenti, dum adhuc infantulus esses, Gabelo, in Rages civitate Medorum, et chirographum ejus apud me habeo :	21 και μη φοβου παιδιον οτι επτωχευσαμεν υπαρχει σοι πολλα εαν φοβηθης τον θεον και αποστης απο πασης αμαρτιας και ποιησης το αρεστον ενωπιον αυτου
22 et ideo perquire quomodo ad eum pervenias, et recipias ab eo supra memoratum pondus argenti, et restituas ei chirographum suum.
23 Noli timere, fili mi : pauperem quidem vitam gerimus, sed multa bona habebimus si timuerimus Deum, et recesserimus ab omni peccato, et fecerimus bene.