Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

Amos 4


font
BIBBIA TINTORIVULGATA
1 Ascoltate questa parola, o vacche grasse che state sopra le montagne di Samaria, voi che opprimete i deboli, che schiacciate ì poveri, che dite ai vostri padroni: « Portate e noi berremo ».1 Audite verbum hoc, vaccæ pingues,
quæ estis in monte Samariæ,
quæ calumniam facitis egenis
et confringitis pauperes ;
quæ dicitis dominis vestris : Afferte, et bibemus.
2 Il Signore Dio ha giurato per la sua santità: « Ecco vengono sopra di voi dei giorni in cui v'infilzeranno sugli spiedi, e ciò che resterà di voi sarà messo in caldaie bollenti.2 Juravit Dominus Deus in sancto suo,
quia ecce dies venient super vos,
et levabunt vos in contis,
et reliquias vestras in ollis ferventibus.
3 E uscirete per le brecce, l'una addosso all'altra, e sarete gettati in Armon — dice il Signore.3 Et per aperturas exibitis altera contra alteram,
et projiciemini in Armon,
dicit Dominus.
4 Andate a Betel ad agire empiamente, a Galgala a moltiplicare le prevaricazioni, portate nel mattino le vostre vittime, e le vostre decime nei tre giorni.4 Venite ad Bethel, et impie agite ;
ad Galgalam, et multiplicate prævaricationem :
et afferte mane victimas vestras,
tribus diebus decimas vestras.
5 E offrite col lievito dei sacrifizi di lode, annunziate delle oblazioni volontarie, pubblicatele; dacché a voi così piace, o figli d'Israele, — dice il Signore Dio.5 Et sacrificate de fermentato laudem,
et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate ;
sic enim voluistis, filii Israël,
dicit Dominus Deus.
6 Per questo io vi diedi l'allegamento dei denti in tutte le vostre città e la mancanza del pane in tutte le vostre dimore; eppure non siete tornati a me — dice il Signore Dio.6 Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris,
et indigentiam panum in omnibus locis vestris ;
et non estis reversi ad me,
dicit Dominus.
7 E allora io impedii alla pioggia di venire a voi, quando mancavano ancora tre mesi alla mietitura, feci piovere sopra una città e sopra un'altra città non feci piovere: una parte era rinfrescata dalla pioggia, e l'altra, non avendo da me la pioggia, era riarsa.7 Ego quoque prohibui a vobis imbrem,
cum adhuc tres menses superessent usque ad messem :
et plui super unam civitatem,
et super alteram civitatem non plui ;
pars una compluta est,
et pars super quam non plui, aruit.
8 E due e tre città andarono ad un'altra città per bere l'acqua, e non si dissetarono: eppure voi non siete tornati a me — dice il Signore.8 Et venerunt duæ et tres civitates ad unam civitatem
ut biberent aquam, et non sunt satiatæ ;
et non redistis ad me,
dicit Dominus.
9 Vi colpii col vento infocato e colla ruggine; i vostri numerosi giardini, le vostre vigne, i vostri uliveti, i vostri figli li ha divorati l'eruca; eppure non siete tornati a me — dice il Signore.9 Percussi vos in vento urente, et in aurugine :
multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum,
oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca :
et non redistis ad me,
dicit Dominus.
10 Io inviai in mezzo a voi la morte nella maniera dell'Egitto, feci perir sotto la spada la vostra gioventù, fino a far prendere i vostri stessi cavalli; e feci giungere alle vostre narici la putredine dei vostri accimpamenti; eppure non siete tornati a me — dice il Signore.10 Misi in vos mortem in via Ægypti ;
percussi in gladio juvenes vestros,
usque ad captivitatem equorum vestrorum,
et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras :
et non redistis ad me,
dicit Dominus.
11 Io vi ho distrutti, come Dio distrusse Sodoma e Gomorra, e voi siete diventati come un tizzone sottratto ad un incendio; eppure non siete tornati a me — dice il Signore.11 Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham,
et facti estis quasi torris raptus ab incendio :
et non redistis ad me,
dicit Dominus.
12 Per questo io ti farò queste cose, o Israele, e quando te le avrò fatte, preparati ad andare incentro al tuo Dio, o Israele.12 Quapropter hæc faciam tibi, Israël :
postquam autem hæc fecero tibi,
præparare in occursum Dei tui, Israël.
13 Infatti Colui che forma le montagne, e crea i venti, e fa sentire agli uomini la sua parola, e produce la nebbia del mattino, e cammina sopra i luoghi piti alti della terra si chi ama il Signore Dio degli eserciti ».13 Quia ecce formans montes,
et creans ventum,
et annuntians homini eloquium suum,
faciens matutinam nebulam,
et gradiens super excelsa terræ :
Dominus Deus exercituum nomen ejus.