Amos 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Ascoltate questa parola, o vacche grasse che state sopra le montagne di Samaria, voi che opprimete i deboli, che schiacciate ì poveri, che dite ai vostri padroni: « Portate e noi berremo ». | 1 Audite verbum hoc, vaccæ pingues, quæ estis in monte Samariæ, quæ calumniam facitis egenis et confringitis pauperes ; quæ dicitis dominis vestris : Afferte, et bibemus. |
2 Il Signore Dio ha giurato per la sua santità: « Ecco vengono sopra di voi dei giorni in cui v'infilzeranno sugli spiedi, e ciò che resterà di voi sarà messo in caldaie bollenti. | 2 Juravit Dominus Deus in sancto suo, quia ecce dies venient super vos, et levabunt vos in contis, et reliquias vestras in ollis ferventibus. |
3 E uscirete per le brecce, l'una addosso all'altra, e sarete gettati in Armon — dice il Signore. | 3 Et per aperturas exibitis altera contra alteram, et projiciemini in Armon, dicit Dominus. |
4 Andate a Betel ad agire empiamente, a Galgala a moltiplicare le prevaricazioni, portate nel mattino le vostre vittime, e le vostre decime nei tre giorni. | 4 Venite ad Bethel, et impie agite ; ad Galgalam, et multiplicate prævaricationem : et afferte mane victimas vestras, tribus diebus decimas vestras. |
5 E offrite col lievito dei sacrifizi di lode, annunziate delle oblazioni volontarie, pubblicatele; dacché a voi così piace, o figli d'Israele, — dice il Signore Dio. | 5 Et sacrificate de fermentato laudem, et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate ; sic enim voluistis, filii Israël, dicit Dominus Deus. |
6 Per questo io vi diedi l'allegamento dei denti in tutte le vostre città e la mancanza del pane in tutte le vostre dimore; eppure non siete tornati a me — dice il Signore Dio. | 6 Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris, et indigentiam panum in omnibus locis vestris ; et non estis reversi ad me, dicit Dominus. |
7 E allora io impedii alla pioggia di venire a voi, quando mancavano ancora tre mesi alla mietitura, feci piovere sopra una città e sopra un'altra città non feci piovere: una parte era rinfrescata dalla pioggia, e l'altra, non avendo da me la pioggia, era riarsa. | 7 Ego quoque prohibui a vobis imbrem, cum adhuc tres menses superessent usque ad messem : et plui super unam civitatem, et super alteram civitatem non plui ; pars una compluta est, et pars super quam non plui, aruit. |
8 E due e tre città andarono ad un'altra città per bere l'acqua, e non si dissetarono: eppure voi non siete tornati a me — dice il Signore. | 8 Et venerunt duæ et tres civitates ad unam civitatem ut biberent aquam, et non sunt satiatæ ; et non redistis ad me, dicit Dominus. |
9 Vi colpii col vento infocato e colla ruggine; i vostri numerosi giardini, le vostre vigne, i vostri uliveti, i vostri figli li ha divorati l'eruca; eppure non siete tornati a me — dice il Signore. | 9 Percussi vos in vento urente, et in aurugine : multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum, oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca : et non redistis ad me, dicit Dominus. |
10 Io inviai in mezzo a voi la morte nella maniera dell'Egitto, feci perir sotto la spada la vostra gioventù, fino a far prendere i vostri stessi cavalli; e feci giungere alle vostre narici la putredine dei vostri accimpamenti; eppure non siete tornati a me — dice il Signore. | 10 Misi in vos mortem in via Ægypti ; percussi in gladio juvenes vestros, usque ad captivitatem equorum vestrorum, et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras : et non redistis ad me, dicit Dominus. |
11 Io vi ho distrutti, come Dio distrusse Sodoma e Gomorra, e voi siete diventati come un tizzone sottratto ad un incendio; eppure non siete tornati a me — dice il Signore. | 11 Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham, et facti estis quasi torris raptus ab incendio : et non redistis ad me, dicit Dominus. |
12 Per questo io ti farò queste cose, o Israele, e quando te le avrò fatte, preparati ad andare incentro al tuo Dio, o Israele. | 12 Quapropter hæc faciam tibi, Israël : postquam autem hæc fecero tibi, præparare in occursum Dei tui, Israël. |
13 Infatti Colui che forma le montagne, e crea i venti, e fa sentire agli uomini la sua parola, e produce la nebbia del mattino, e cammina sopra i luoghi piti alti della terra si chi ama il Signore Dio degli eserciti ». | 13 Quia ecce formans montes, et creans ventum, et annuntians homini eloquium suum, faciens matutinam nebulam, et gradiens super excelsa terræ : Dominus Deus exercituum nomen ejus. |