ΙΩΒ - Giobbe - Job 22

LXX	NOVA VULGATA
1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει	1 Respondens autem Eliphaz Themanites dixit:
2 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην	2 “ Numquid Deo prodesse potest homo, cum vix intellegens sibi ipse proderit?
3 τι γαρ μελει τω κυριω εαν συ ησθα τοις εργοις αμεμπτος η ωφελεια οτι απλωσης την οδον σου	3 Quid prodest Omnipotenti, si iustus fueris, aut quid ei confers, si immaculatam feceris viam tuam?
4 η λογον σου ποιουμενος ελεγξει σε και συνεισελευσεται σοι εις κρισιν	4 Numquid pro tua pietate arguet te et veniet tecum in iudicium?
5 ποτερον ουχ η κακια σου εστιν πολλη αναριθμητοι δε σου εισιν αι αμαρτιαι	5 Et non propter malitiam tuam plurimam et infinitas iniquitates tuas?
6 ηνεχυραζες δε τους αδελφους σου δια κενης αμφιασιν δε γυμνων αφειλου	6 Sumpsisti enim pignori fratres tuos sine causa et nudos spoliasti vestibus.
7 ουδε υδωρ διψωντας εποτισας αλλα πεινωντων εστερησας ψωμον	7 Aquam lasso non dedisti et esurienti cohibuisti panem.
8 εθαυμασας δε τινων προσωπον ωκισας δε τους επι της γης	8 Numquid viro forti brachio erit terra, et acceptus sedebit in ea?
9 χηρας δε εξαπεστειλας κενας ορφανους δε εκακωσας	9 Viduas dimisisti vacuas et lacertos pupillorum comminuisti.
10 τοιγαρουν εκυκλωσαν σε παγιδες και εσπουδασεν σε πολεμος εξαισιος	10 Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te subita formido.
11 το φως σοι σκοτος απεβη κοιμηθεντα δε υδωρ σε εκαλυψεν	11 Vel tenebras non vides, et impetus aquarum opprimit te.
12 μη ουχι ο τα υψηλα ναιων εφορα τους δε υβρει φερομενους εταπεινωσεν	12 “Nonne Deus excelsior caelo? Et inspice stellarum verticem: quam sublimis!”.
13 και ειπας τι εγνω ο ισχυρος η κατα του γνοφου κρινει	13 Et dicis: “Quid enim novit Deus et quasi per caliginem iudicat?
14 νεφη αποκρυφη αυτου και ουχ οραθησεται και γυρον ουρανου διαπορευσεται	14 Nubes latibulum eius, nec nostra considerat; et circa orbem caeli perambulat”.
15 μη τριβον αιωνιον φυλαξεις ην επατησαν ανδρες αδικοι	15 Numquid semitam saeculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui?
16 οι συνελημφθησαν αωροι ποταμος επιρρεων οι θεμελιοι αυτων	16 Qui sublati ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum.
17 οι λεγοντες κυριος τι ποιησει ημιν η τι επαξεται ημιν ο παντοκρατωρ	17 Qui dicebant Deo: “Recede a nobis!” et “Quid faciet Omnipotens nobis?”.
18 ος δε ενεπλησεν τους οικους αυτων αγαθων βουλη δε ασεβων πορρω απ' αυτου	18 Cum ille implesset domos eorum bonis, quorum sententia procul erat ab eo.
19 ιδοντες δικαιοι εγελασαν αμεμπτος δε εμυκτηρισεν	19 Videbunt iusti et laetabuntur, et innocens subsannabit eos:
20 ει μη ηφανισθη η υποστασις αυτων και το καταλειμμα αυτων καταφαγεται πυρ	20 “Vere succisus est status eorum, et reliquias eorum devoravit ignis”.
21 γενου δη σκληρος εαν υπομεινης ειτ' ο καρπος σου εσται εν αγαθοις	21 Acquiesce igitur ei, et habeto pacem; et per haec habebis fructus optimos.
22 εκλαβε δε εκ στοματος αυτου εξηγοριαν και αναλαβε τα ρηματα αυτου εν καρδια σου	22 Suscipe ex ore illius legem et pone sermones eius in corde tuo.
23 εαν δε επιστραφης και ταπεινωσης σεαυτον εναντι κυριου πορρω εποιησας απο διαιτης σου το αδικον	23 Si reversus fueris ad Omnipotentem, aedificaberis et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
24 θηση επι χωματι εν πετρα και ως πετρα χειμαρρους ωφιρ	24 Comparabis tamquam terram aurum et tamquam glaream torrentis Ophir.
25 εσται ουν σου ο παντοκρατωρ βοηθος απο εχθρων καθαρον δε αποδωσει σε ωσπερ αργυριον πεπυρωμενον	25 Eritque Omnipotens metallum tuum, et argentum coacervabitur tibi.
26 ειτα παρρησιασθηση εναντι κυριου αναβλεψας εις τον ουρανον ιλαρως	26 Tunc super Omnipotentem deliciis afflues et elevabis ad Deum faciem tuam.
27 ευξαμενου δε σου προς αυτον εισακουσεται σου δωσει δε σοι αποδουναι τας ευχας	27 Supplex rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
28 αποκαταστησει δε σοι διαιταν δικαιοσυνης επι δε οδοις σου εσται φεγγος	28 Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
29 οτι εταπεινωσεν αυτον και ερεις υπερηφανευσατο και κυφοντα οφθαλμοις σωσει	29 Quia humiliat eum, qui loquitur superba, et demissus oculis ipse salvabitur.
30 ρυσεται αθωον και διασωθητι εν καθαραις χερσιν σου	30 Eripiet innocentem, eripietur autem in munditia manuum suarum ”.