Psalmen 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | VULGATA |
---|---|
1 [Für den Chormeister. Ein Psalm der Korachiter.] | 1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum. |
2 Hört dies an, ihr Völker alle, vernehmt es, alle Bewohner der Erde, | 2 Ex Sion species decoris ejus : |
3 ihr Leute aus dem Volk und vom Adel, Reiche und Arme zusammen! | 3 Deus manifeste veniet ; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet ; et in circuitu ejus tempestas valida. |
4 Mein Mund spreche weise Worte; was mein Herz ersinnt, sei voller Einsicht. | 4 Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum. |
5 Ich wende mein Ohr einem Weisheitsspruch zu, ich enthülle mein Geheimnis beim Harfenspiel. | 5 Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia. |
6 Warum soll ich mich in bösen Tagen fürchten, wenn mich der Frevel tückischer Feinde umgibt? | 6 Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est. |
7 Sie verlassen sich ganz auf ihren Besitz und rühmen sich ihres großen Reichtums. | 7 Audi, populus meus, et loquar ; Israël, et testificabor tibi : Deus, Deus tuus ego sum. |
8 Loskaufen kann doch keiner den andern noch an Gott für ihn ein Sühnegeld zahlen | 8 Non in sacrificiis tuis arguam te ; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. |
9 - für das Leben ist jeder Kaufpreis zu hoch, für immer muss man davon abstehn -, | 9 Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos : |
10 damit er auf ewig weiterlebt und niemals das Grab schaut. | 10 quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves. |
11 Denn man sieht: Weise sterben; genauso gehen Tor und Narr zugrunde, sie müssen andern ihren Reichtum lassen. | 11 Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est. |
12 Das Grab ist ihr Haus auf ewig, ist ihre Wohnung für immer, ob sie auch Länder nach ihren Namen benannten. | 12 Si esuriero, non dicam tibi : meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus. |
13 Der Mensch bleibt nicht in seiner Pracht; er gleicht dem Vieh, das verstummt. | 13 Numquid manducabo carnes taurorum ? aut sanguinem hircorum potabo ? |
14 So geht es denen, die auf sich selbst vertrauen, und so ist das Ende derer, die sich in großen Worten gefallen. [Sela] | 14 Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua. |
15 Der Tod führt sie auf seine Weide wie Schafe, sie stürzen hinab zur Unterwelt. Geradewegs sinken sie hinab in das Grab; ihre Gestalt zerfällt, die Unterwelt wird ihre Wohnstatt. | 15 Et invoca me in die tribulationis : eruam te, et honorificabis me. |
16 Doch Gott wird mich loskaufen aus dem Reich des Todes, ja, er nimmt mich auf. [Sela] | 16 Peccatori autem dixit Deus : Quare tu enarras justitias meas ? et assumis testamentum meum per os tuum ? |
17 Lass dich nicht beirren, wenn einer reich wird und die Pracht seines Hauses sich mehrt; | 17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum. |
18 denn im Tod nimmt er das alles nicht mit, seine Pracht steigt nicht mit ihm hinab. | 18 Si videbas furem, currebas cum eo ; et cum adulteris portionem tuam ponebas. |
19 Preist er sich im Leben auch glücklich und sagt zu sich: «Man lobt dich, weil du dir's wohl sein lässt», | 19 Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos. |
20 so muss er doch zur Schar seiner Väter hinab, die das Licht nie mehr erblicken. | 20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum. |
21 Der Mensch in Pracht, doch ohne Einsicht, er gleicht dem Vieh, das verstummt. | 21 Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis : arguam te, et statuam contra faciem tuam. |
22 Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat. | |
23 Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei. |