Siracide 28

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Celui qui se venge éprouvera la vengeance du Seigneur: il lui tiendra des comptes rigoureux pour tous ses péchés.	1 ο εκδικων παρα κυριου ευρησει εκδικησιν και τας αμαρτιας αυτου διατηρων διατηρησει
2 Pardonne à ton prochain le tort qu’il t’a fait; alors, si tu le demandes, tes péchés te seront remis.	2 αφες αδικημα τω πλησιον σου και τοτε δεηθεντος σου αι αμαρτιαι σου λυθησονται
3 Quoi! Un humain garde rancune à un autre humain, et il demande à Dieu de le guérir?	3 ανθρωπος ανθρωπω συντηρει οργην και παρα κυριου ζητει ιασιν
4 Il est sans miséricorde pour un autre homme, son semblable, et il supplie pour ses propres péchés!	4 επ' ανθρωπον ομοιον αυτω ουκ εχει ελεος και περι των αμαρτιων αυτου δειται
5 S’il garde rancune, lui faible et pécheur, qui lui obtiendra son pardon?	5 αυτος σαρξ ων διατηρει μηνιν τις εξιλασεται τας αμαρτιας αυτου
6 Souviens-toi de ta fin, et cesse de haïr; pense à la mort, à la décomposition, et observe les commandements.	6 μνησθητι τα εσχατα και παυσαι εχθραινων καταφθοραν και θανατον και εμμενε εντολαις
7 Souviens-toi des commandements et ne garde pas rancune à ton prochain; pense à l’Alliance du Très-Haut, et oublie l’offense.	7 μνησθητι εντολων και μη μηνισης τω πλησιον και διαθηκην υψιστου και παριδε αγνοιαν
8 Tiens-toi à l’écart des disputes et tu feras moins de péchés, car l’homme colérique allume les querelles.	8 αποσχου απο μαχης και ελαττωσεις αμαρτιας ανθρωπος γαρ θυμωδης εκκαυσει μαχην
9 Le pécheur jette le trouble entre les amis, il met la brouille parmi ceux qui vivaient en paix.	9 και ανηρ αμαρτωλος ταραξει φιλους και ανα μεσον ειρηνευοντων εμβαλει διαβολην
10 L’ardeur du feu dépend du combustible, la querelle se développe selon les passions; plus l’homme est fort, plus il s’emporte; plus il est riche, plus il gonfle sa colère.	10 κατα την υλην του πυρος ουτως εκκαυθησεται και κατα την στερεωσιν της μαχης εκκαυθησεται κατα την ισχυν του ανθρωπου ο θυμος αυτου εσται και κατα τον πλουτον ανυψωσει οργην αυτου
11 Une dispute imprévue allume le feu, une querelle soudaine fait couler le sang.	11 ερις κατασπευδομενη εκκαιει πυρ και μαχη κατασπευδουσα εκχεει αιμα
12 Souffle sur l’étincelle, le feu s’enflamme; crache dessus, elle s’éteint: les deux dépendent de ta bouche!	12 εαν φυσησης εις σπινθηρα εκκαησεται και εαν πτυσης επ' αυτον σβεσθησεται και αμφοτερα εκ του στοματος σου εκπορευεται
13 Maudissez le calomniateur et son double discours: il a fait périr bien des gens qui vivaient en paix.	13 ψιθυρον και διγλωσσον καταρασασθε πολλους γαρ ειρηνευοντας απωλεσεν
14 Les insinuations d’une tierce personne les ont démolis, jusqu’à les disperser de nation en nation; elles ont détruit des villes puissantes et renversé de grandes maisons.	14 γλωσσα τριτη πολλους εσαλευσεν και διεστησεν αυτους απο εθνους εις εθνος και πολεις οχυρας καθειλεν και οικιας μεγιστανων κατεστρεψεν
15 La calomnie a fait répudier des femmes vaillantes et les a privées du fruit de leurs travaux.	15 γλωσσα τριτη γυναικας ανδρειας εξεβαλεν και εστερεσεν αυτας των πονων αυτων
16 Qui lui prête l’oreille ne trouvera plus le repos, il ne vivra plus en paix.	16 ο προσεχων αυτη ου μη ευρη αναπαυσιν ουδε κατασκηνωσει μεθ' ησυχιας
17 Un coup de fouet laisse une meurtrissure, un coup de langue brise les os.	17 πληγη μαστιγος ποιει μωλωπα πληγη δε γλωσσης συγκλασει οστα
18 Beaucoup sont tombés victimes de l’épée, plus nombreuses encore les victimes de la langue.	18 πολλοι επεσαν εν στοματι μαχαιρας και ουχ ως οι πεπτωκοτες δια γλωσσαν
19 Heureux l’homme qui est resté hors de ses atteintes et n’a pas connu sa fureur, qui n’a pas traîné son joug et n’a pas eu à porter ses chaînes,	19 μακαριος ο σκεπασθεις απ' αυτης ος ου διηλθεν εν τω θυμω αυτης ος ουχ ειλκυσεν τον ζυγον αυτης και εν τοις δεσμοις αυτης ουκ εδεθη
20 car son joug est un joug de fer, et ses chaînes, des chaînes de bronze.	20 ο γαρ ζυγος αυτης ζυγος σιδηρους και οι δεσμοι αυτης δεσμοι χαλκειοι
21 La langue inflige une mort misérable, mieux vaut descendre au séjour d’en bas!	21 θανατος πονηρος ο θανατος αυτης και λυσιτελης μαλλον ο αδης αυτης
22 Mais elle n’aura pas raison des fidèles; sa flamme ne les brûlera pas.	22 ου μη κρατηση ευσεβων και εν τη φλογι αυτης ου καησονται
23 Ceux qui abandonnent le Seigneur, oui, s’y feront prendre. Elle brûlera en eux sans jamais s’éteindre; elle se déchaînera sur eux comme un lion, comme une panthère elle les déchirera.	23 οι καταλειποντες κυριον εμπεσουνται εις αυτην και εν αυτοις εκκαησεται και ου μη σβεσθη επαποσταλησεται αυτοις ως λεων και ως παρδαλις λυμανειται αυτους
24 Tu entoures ta terre d’une haie d’épines, ton argent et ton or, tu les mets sous clé;	24 ιδε περιφραξον το κτημα σου ακανθαις το αργυριον σου και το χρυσιον καταδησον
25 pour tes paroles il te faut une balance et des poids: mets à ta bouche une porte et des verrous.	25 και τοις λογοις σου ποιησον ζυγον και σταθμον και τω στοματι σου ποιησον θυραν και μοχλον
26 Il ne faudrait pas qu’elle te fasse trébucher, et que tu tombes devant celui qui te guette.	26 προσεχε μηπως ολισθης εν αυτη μη πεσης κατεναντι ενεδρευοντος