ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 3

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εγω ανηρ ο βλεπων πτωχειαν εν ραβδω θυμου αυτου επ' εμε	1 Je suis l’homme qui a connu le malheur sous le bâton de sa colère.
2 παρελαβεν με και απηγαγεν εις σκοτος και ου φως	2 Il a conduit ma marche vers les ténèbres et non vers la lumière.
3 πλην εν εμοι επεστρεψεν χειρα αυτου ολην την ημεραν	3 Il tourne et retourne sa main contre moi, tout au long du jour.
4 επαλαιωσεν σαρκας μου και δερμα μου οστεα μου συνετριψεν	4 Il a usé mes chairs et ma peau, il a brisé mes os.
5 ανωκοδομησεν κατ' εμου και εκυκλωσεν κεφαλην μου και εμοχθησεν	5 Il m’a assailli, assiégé, ce n’étaient qu’amertume et poisons.
6 εν σκοτεινοις εκαθισεν με ως νεκρους αιωνος	6 Il m’a fait demeurer dans les ténèbres, comme les morts pour qui le temps n’est plus.
7 ανωκοδομησεν κατ' εμου και ουκ εξελευσομαι εβαρυνεν χαλκον μου	7 Il m’a emmuré et je ne peux sortir, il a fait pesantes mes chaînes.
8 και γε κεκραξομαι και βοησω απεφραξεν προσευχην μου	8 J’ai beau crier, appeler, il ne laisse pas passer ma prière.
9 ανωκοδομησεν οδους μου ενεφραξεν τριβους μου εταραξεν	9 Il a bloqué ma voie avec des pierres, il a barré tous mes sentiers.
10 αρκος ενεδρευουσα αυτος μοι λεων εν κρυφαιοις	10 Il est pour moi comme un ours à l’affût comme un lion qui attend sa proie;
11 κατεδιωξεν αφεστηκοτα και κατεπαυσεν με εθετο με ηφανισμενην	11 il m’a écarté du chemin et m’a déchiré, il m’a laissé en pièces.
12 ενετεινεν τοξον αυτου και εστηλωσεν με ως σκοπον εις βελος	12 Il a bandé son arc, faisant de moi la cible de ses flèches;
13 εισηγαγεν τοις νεφροις μου ιους φαρετρας αυτου	13 il m’a décoché dans les reins sa réserve de flèches.
14 εγενηθην γελως παντι λαω μου ψαλμος αυτων ολην την ημεραν	14 Je suis devenu la risée du peuple, tout le jour ils me mettent en chanson.
15 εχορτασεν με πικριας εμεθυσεν με χολης	15 Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
16 και εξεβαλεν ψηφω οδοντας μου εψωμισεν με σποδον	16 Il m’a cassé les dents à coups de cailloux, il m’a enfoncé dans la cendre.
17 και απωσατο εξ ειρηνης ψυχην μου επελαθομην αγαθα	17 Mon âme n’a plus droit à la paix, je ne connais plus le bonheur.
18 και ειπα απωλετο νεικος μου και η ελπις μου απο κυριου	18 J’ai dit: “Ma force s’est perdue avec mon espérance en Yahvé.”
19 εμνησθην απο πτωχειας μου και εκ διωγμου μου πικριας και χολης μου	19 Pourquoi rappeler ma misère et mon angoisse? Ce n’est qu’absinthe et amertume.
20 μνησθησεται και καταδολεσχησει επ' εμε η ψυχη μου	20 Ces souvenirs m’obsèdent, et mon âme en moi se défait.
21 ταυτην ταξω εις την καρδιαν μου δια τουτο υπομενω	21 Mais je retrouve ces pensées en mon cœur, et c’est pourquoi j’espère:
22 -	22 “Les faveurs de Yahvé ne sont pas finies, ses miséricordes ne sont pas épuisées.
23 -	23 Chaque matin elles reprennent, car sa fidélité est grande.”
24 -	24 Mon âme a dit: “Yahvé est ma part, je veux espérer en lui.”
25 αγαθος κυριος τοις υπομενουσιν αυτον ψυχη η ζητησει αυτον αγαθον	25 Yahvé est bon pour qui espère en lui, pour l’âme qui le recherche.
26 και υπομενει και ησυχασει εις το σωτηριον κυριου	26 Il est bon d’attendre en silence, le salut de Yahvé.
27 αγαθον ανδρι οταν αρη ζυγον εν νεοτητι αυτου	27 Il est bon pour l’homme, de porter le joug dès sa jeunesse.
28 καθησεται κατα μονας και σιωπησεται οτι ηρεν εφ' εαυτω	28 Si Dieu ainsi le lui impose, qu’il s’asseye à l’écart et se taise,
29 -	29 qu’il mette sa bouche dans la poussière: peut-être reste-t-il un espoir.
30 δωσει τω παιοντι αυτον σιαγονα χορτασθησεται ονειδισμων	30 Qu’il tende la joue à celui qui le frappe, qu’il se rassasie d’humiliations.
31 οτι ουκ εις τον αιωνα απωσεται κυριος	31 Car le Seigneur ne rejette pas, indéfiniment, les pécheurs.
32 οτι ο ταπεινωσας οικτιρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου	32 Il met à l’épreuve mais il a pitié, car sa miséricorde est grande.
33 οτι ουκ απεκριθη απο καρδιας αυτου και εταπεινωσεν υιους ανδρος	33 Ce n’est pas par jeu qu’il humilie et qu’il afflige les humains.
34 του ταπεινωσαι υπο τους ποδας αυτου παντας δεσμιους γης	34 Quand on écrase et met sous ses pieds tous les prisonniers d’un pays,
35 του εκκλιναι κρισιν ανδρος κατεναντι προσωπου υψιστου	35 quand on tourne le droit d’un homme sous le regard du Très-Haut,
36 καταδικασαι ανθρωπον εν τω κρινεσθαι αυτον κυριος ουκ ειπεν	36 quand on lui fausse son procès, Yahvé ne le voit-il pas?
37 τις ουτως ειπεν και εγενηθη κυριος ουκ ενετειλατο	37 Peut-on dire une chose, et qu’elle se fasse, sans que Yahvé l’ait ordonné?
38 εκ στοματος υψιστου ουκ εξελευσεται τα κακα και το αγαθον	38 N’est-ce pas de la bouche du Très-Haut que sortent malheur et bonheur?
39 τι γογγυσει ανθρωπος ζων ανηρ περι της αμαρτιας αυτου	39 Pourquoi l’homme se plaindrait-il? qu’il prenne conscience de son péché.
40 εξηρευνηθη η οδος ημων και ητασθη και επιστρεψωμεν εως κυριου	40 Rappelons-nous notre conduite, souvenons-nous, et revenons vers Yahvé.
41 αναλαβωμεν καρδιας ημων επι χειρων προς υψηλον εν ουρανω	41 Élevons nos cœurs et nos mains vers le Dieu qui est dans les cieux.
42 ημαρτησαμεν ησεβησαμεν και ουχ ιλασθης	42 Nous avons péché, nous étions rebelles, et toi, tu n’as pas pardonné.
43 επεσκεπασας εν θυμω και απεδιωξας ημας απεκτεινας ουκ εφεισω	43 Tu nous as poursuivis, drapé dans ta colère, et tu as massacré sans pitié.
44 επεσκεπασας νεφελην σεαυτω εινεκεν προσευχης	44 Tu t’es enfermé dans la nuée pour que la prière ne passe pas.
45 καμμυσαι με και απωσθηναι εθηκας ημας εν μεσω των λαων	45 Tu as fait de nous des balayures, des laissés pour compte au milieu des peuples.
46 διηνοιξαν εφ' ημας το στομα αυτων παντες οι εχθροι ημων	46 Tous nos ennemis, victorieux, se sont moqués de nous;
47 φοβος και θυμος εγενηθη ημιν επαρσις και συντριβη	47 notre part c’était la terreur, le piège, la ruine et la désolation.
48 αφεσεις υδατων καταξει ο οφθαλμος μου επι το συντριμμα της θυγατρος του λαου μου	48 Mon œil laisse échapper des ruisseaux, car je revois la ruine de la fille de mon peuple.
49 ο οφθαλμος μου κατεποθη και ου σιγησομαι του μη ειναι εκνηψιν	49 Mon œil verse des larmes; il ne trouvera pas de repos
50 εως ου διακυψη και ιδη κυριος εξ ουρανου	50 tant que Yahvé, du haut des cieux, ne se penchera pas pour voir.
51 ο οφθαλμος μου επιφυλλιει επι την ψυχην μου παρα πασας θυγατερας πολεως	51 Mon œil m’est une souffrance, car il a trop pleuré.
52 θηρευοντες εθηρευσαν με ως στρουθιον οι εχθροι μου δωρεαν	52 Ceux qui sans raison me détestent, m’ont pourchassé comme un oiseau.
53 εθανατωσαν εν λακκω ζωην μου και επεθηκαν λιθον επ' εμοι	53 Ils m’ont précipité dans la fosse, ils m’y jetaient des pierres.
54 υπερεχυθη υδωρ επι κεφαλην μου ειπα απωσμαι	54 Les eaux se refermaient sur ma tête, je me disais: “Je suis perdu!”
55 επεκαλεσαμην το ονομα σου κυριε εκ λακκου κατωτατου	55 J’ai alors invoqué ton nom, Seigneur, du fond de mon souterrain,
56 φωνην μου ηκουσας μη κρυψης τα ωτα σου εις την δεησιν μου	56 et tu as entendu mon cri: “J’appelle, ne me fais pas la sourde oreille!”
57 εις την βοηθειαν μου ηγγισας εν η σε ημερα επεκαλεσαμην ειπας μοι μη φοβου	57 Tu t’es approché au jour où je t’appelais, et tu m’as dit: “Ne crains pas.”
58 εδικασας κυριε τας δικας της ψυχης μου ελυτρωσω την ζωην μου	58 Seigneur, tu as pris ma cause en mains, tu m’as sauvé la vie.
59 ειδες κυριε τας ταραχας μου εκρινας την κρισιν μου	59 Tu as vu, Yahvé, qu’ils me font violence: toi, fais-moi justice.
60 ειδες πασαν την εκδικησιν αυτων εις παντας διαλογισμους αυτων εν εμοι	60 Tu as vu leur soif de vengeance, ce qu’ils projettent de me faire.
61 ηκουσας τον ονειδισμον αυτων παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου	61 Tu as entendu leurs insultes, Yahvé, tout ce qu’ils ont comploté contre moi;
62 χειλη επανιστανομενων μοι και μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν	62 tu sais tout ce qu’ils préparent, ce que mes ennemis murmurent contre moi.
63 καθεδραν αυτων και αναστασιν αυτων επιβλεψον επι τους οφθαλμους αυτων	63 Vois, qu’ils s’asseyent ou qu’ils se lèvent, je suis l’objet de leurs moqueries.
64 αποδωσεις αυτοις ανταποδομα κυριε κατα τα εργα των χειρων αυτων	64 Ô Yahvé, rends-leur ce qu’ils méritent, rends-leur selon l’œuvre de leurs mains.
65 αποδωσεις αυτοις υπερασπισμον καρδιας μοχθον σου αυτοις	65 Rends leur esprit aveugle, et que ta malédiction les accable.
66 καταδιωξεις εν οργη και εξαναλωσεις αυτους υποκατω του ουρανου κυριε	66 Dans ta colère, Yahvé, tu les poursuivras, tu les extermineras de dessous les cieux.