ΙΩΒ - Giobbe - Job 10

LXX	VULGATA
1 καμνων τη ψυχη μου στενων επαφησω επ' αυτον τα ρηματα μου λαλησω πικρια ψυχης μου συνεχομενος	1 Tædet animam meam vitæ meæ ; dimittam adversum me eloquium meum : loquar in amaritudine animæ meæ.
2 και ερω προς κυριον μη με ασεβειν διδασκε και δια τι με ουτως εκρινας	2 Dicam Deo : Noli me condemnare ; indica mihi cur me ita judices.
3 η καλον σοι εαν αδικησω οτι απειπω εργα χειρων σου βουλη δε ασεβων προσεσχες	3 Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adjuves ?
4 η ωσπερ βροτος ορα καθορας η καθως ορα ανθρωπος βλεψη	4 Numquid oculi carnei tibi sunt ? aut sicut videt homo, et tu videbis ?
5 η ο βιος σου ανθρωπινος εστιν η τα ετη σου ανδρος	5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,
6 οτι ανεζητησας την ανομιαν μου και τας αμαρτιας μου εξιχνιασας	6 ut quæras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris,
7 οιδας γαρ οτι ουκ ησεβησα αλλα τις εστιν ο εκ των χειρων σου εξαιρουμενος	7 et scias quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere ?
8 αι χειρες σου επλασαν με και εποιησαν με μετα ταυτα μεταβαλων με επαισας	8 Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu : et sic repente præcipitas me ?
9 μνησθητι οτι πηλον με επλασας εις δε γην με παλιν αποστρεφεις	9 Memento, quæso, quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me.
10 η ουχ ωσπερ γαλα με ημελξας ετυρωσας δε με ισα τυρω	10 Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti ?
11 δερμα και κρεας με ενεδυσας οστεοις δε και νευροις με ενειρας	11 Pelle et carnibus vestisti me ; ossibus et nervis compegisti me.
12 ζωην δε και ελεος εθου παρ' εμοι η δε επισκοπη σου εφυλαξεν μου το πνευμα	12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.
13 ταυτα εχων εν σεαυτω οιδα οτι παντα δυνασαι αδυνατει δε σοι ουθεν	13 Licet hæc celes in corde tuo, tamen scio quia universorum memineris.
14 εαν τε γαρ αμαρτω φυλασσεις με απο δε ανομιας ουκ αθωον με πεποιηκας	14 Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi, cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris ?
15 εαν τε γαρ ασεβης ω οιμμοι εαν τε ω δικαιος ου δυναμαι ανακυψαι πληρης γαρ ατιμιας ειμι	15 Et si impius fuero, væ mihi est ; et si justus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.
16 αγρευομαι γαρ ωσπερ λεων εις σφαγην παλιν δε μεταβαλων δεινως με ολεκεις	16 Et propter superbiam quasi leænam capies me, reversusque mirabiliter me crucias.
17 επανακαινιζων επ' εμε την ετασιν μου οργη δε μεγαλη μοι εχρησω επηγαγες δε επ' εμε πειρατηρια	17 Instauras testes tuos contra me, et multiplicas iram tuam adversum me, et pœnæ militant in me.
18 ινα τι ουν εκ κοιλιας με εξηγαγες και ουκ απεθανον οφθαλμος δε με ουκ ειδεν	18 Quare de vulva eduxisti me ? qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret.
19 και ωσπερ ουκ ων εγενομην δια τι γαρ εκ γαστρος εις μνημα ουκ απηλλαγην	19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.
20 η ουκ ολιγος εστιν ο χρονος του βιου μου εασον με αναπαυσασθαι μικρον	20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi ? dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum,
21 προ του με πορευθηναι οθεν ουκ αναστρεψω εις γην σκοτεινην και γνοφεραν	21 antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine :
22 εις γην σκοτους αιωνιου ου ουκ εστιν φεγγος ουδε οραν ζωην βροτων	22 terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.