1 καμνων τη ψυχη μου στενων επαφησω επ' αυτον τα ρηματα μου λαλησω πικρια ψυχης μου συνεχομενος | 1 قد كرهت نفسي حياتي. اسيب شكواي. اتكلم في مرارة نفسي |
2 και ερω προς κυριον μη με ασεβειν διδασκε και δια τι με ουτως εκρινας | 2 قائلا لله لا تستذنبني. فهمني لماذا تخاصمني. |
3 η καλον σοι εαν αδικησω οτι απειπω εργα χειρων σου βουλη δε ασεβων προσεσχες | 3 احسن عندك ان تظلم ان ترذل عمل يديك وتشرق على مشورة الاشرار. |
4 η ωσπερ βροτος ορα καθορας η καθως ορα ανθρωπος βλεψη | 4 ألك عينا بشر ام كنظر الانسان تنظر. |
5 η ο βιος σου ανθρωπινος εστιν η τα ετη σου ανδρος | 5 أأيامك كايام الانسان ام سنوك كايام الرجل |
6 οτι ανεζητησας την ανομιαν μου και τας αμαρτιας μου εξιχνιασας | 6 حتى تبحث عن اثمي وتفتش على خطيتي. |
7 οιδας γαρ οτι ουκ ησεβησα αλλα τις εστιν ο εκ των χειρων σου εξαιρουμενος | 7 في علمك اني لست مذنبا ولا منقذ من يدك |
8 αι χειρες σου επλασαν με και εποιησαν με μετα ταυτα μεταβαλων με επαισας | 8 يداك كوّنتاني وصنعتاني كلي جميعا. أفتبتلعني. |
9 μνησθητι οτι πηλον με επλασας εις δε γην με παλιν αποστρεφεις | 9 اذكر انك جبلتني كالطين. أفتعيدني الى التراب. |
10 η ουχ ωσπερ γαλα με ημελξας ετυρωσας δε με ισα τυρω | 10 ألم تصبّني كاللبن وخثّرتني كالجبن. |
11 δερμα και κρεας με ενεδυσας οστεοις δε και νευροις με ενειρας | 11 كسوتني جلدا ولحما فنسجتني بعظام وعصب. |
12 ζωην δε και ελεος εθου παρ' εμοι η δε επισκοπη σου εφυλαξεν μου το πνευμα | 12 منحتني حياة ورحمة وحفظت عنايتك روحي. |
13 ταυτα εχων εν σεαυτω οιδα οτι παντα δυνασαι αδυνατει δε σοι ουθεν | 13 لكنك كتمت هذه في قلبك. علمت ان هذا عندك. |
14 εαν τε γαρ αμαρτω φυλασσεις με απο δε ανομιας ουκ αθωον με πεποιηκας | 14 ان اخطأت تلاحظني ولا تبرئني من اثمي. |
15 εαν τε γαρ ασεβης ω οιμμοι εαν τε ω δικαιος ου δυναμαι ανακυψαι πληρης γαρ ατιμιας ειμι | 15 ان اذنبت فويل لي. وان تبررت لا ارفع راسي. اني شبعان هوانا وناظر مذلتي. |
16 αγρευομαι γαρ ωσπερ λεων εις σφαγην παλιν δε μεταβαλων δεινως με ολεκεις | 16 وان ارتفع تصطادني كاسد ثم تعود وتتجبر عليّ. |
17 επανακαινιζων επ' εμε την ετασιν μου οργη δε μεγαλη μοι εχρησω επηγαγες δε επ' εμε πειρατηρια | 17 تجدد شهودك تجاهي وتزيد غضبك عليّ. نوب وجيش ضدي |
18 ινα τι ουν εκ κοιλιας με εξηγαγες και ουκ απεθανον οφθαλμος δε με ουκ ειδεν | 18 فلماذا اخرجتني من الرحم. كنت قد اسلمت الروح ولم ترني عين |
19 και ωσπερ ουκ ων εγενομην δια τι γαρ εκ γαστρος εις μνημα ουκ απηλλαγην | 19 فكنت كاني لم اكن فأقاد من الرحم الى القبر. |
20 η ουκ ολιγος εστιν ο χρονος του βιου μου εασον με αναπαυσασθαι μικρον | 20 أليست ايامي قليلة. اترك. كف عني فاتبلج قليلا |
21 προ του με πορευθηναι οθεν ουκ αναστρεψω εις γην σκοτεινην και γνοφεραν | 21 قبل ان اذهب ولا اعود. الى ارض ظلمة وظل الموت |
22 εις γην σκοτους αιωνιου ου ουκ εστιν φεγγος ουδε οραν ζωην βροτων | 22 ارض ظلام مثل دجى ظل الموت وبلا ترتيب واشراقها كالدجى |