ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 3

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Εγω ειμαι ο ανθρωπος, οστις ειδον θλιψιν απο της ραβδου του θυμου αυτου.	1 Je suis l'homme qui a connu la misère, sous la verge de sa fureur.
2 Με ωδηγησε και εφερεν εις σκοτος και ουχι εις φως.	2 C'est moi qu'il a conduit et fait marcher dans la ténèbre et sans lumière.
3 Ναι, κατ' εμου εστραφη? κατ' εμου εστρεψε την χειρα αυτου ολην την ημεραν.	3 Contre moi seul, il tourne et retourne sa main tout le jour.
4 Επαλαιωσε την σαρκα μου και το δερμα μου? συνετριψε τα οστα μου.	4 Il a consumé ma chair et ma peau, rompu mes os.
5 Ωικοδομησε κατ' εμου και με περιεκυκλωσε χολην και μοχθον.	5 Il a élevé contre moi des constructions, cerné ma tête de tourment.
6 Με εκαθισεν εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνιους.	6 Il m'a fait habiter dans les ténèbres, comme ceux qui sont morts à jamais.
7 Με περιεφραξε, δια να μη εξελθω? εβαρυνε τας αλυσεις μου.	7 Il m'a emmuré et je ne puis sortir; il a rendu lourdes mes chaînes.
8 Ετι και οταν κραζω και αναβοω, αποκλειει την προσευχην μου.	8 Quand même je crie et j'appelle, il arrête ma prière.
9 Περιεφραξε με πελεκητους λιθους τας οδους μου, εστρεβλωσε τας τριβους μου.	9 Il a barré mes chemins avec des pierres de taille, obstrué mes sentiers.
10 Εγεινεν εις εμε αρκτος ενεδρευουσα, λεων εν αποκρυφοις.	10 Il est pour moi un ours aux aguets, un lion à l'affût.
11 Παρετρεψε τας οδους μου και με κατεσπαραξε, με κατεστηαεν ηφανισμενην.	11 Faisant dévier mes chemins, il m'a déchiré, il a fait de moi une horreur.
12 Ενετεινε το τοξον αυτου και με εστησεν ως σκοπον εις βελος.	12 Il a bandé son arc et m'a visé comme une cible pour ses flèches.
13 Ενεπηξεν εις τα νεφρα μου τα βελη της φαρετρας αυτου.	13 Il a planté en mes reins, les flèches de son carquois.
14 Εγεινα γελως εις παντα τον λαον μου, ασμα αυτων ολην την ημεραν.	14 Je suis devenu la risée de tout mon peuple, leur chanson tout le jour.
15 Με εχορτασε πικριαν? με εμεθυσεν αψινθιον.	15 Il m'a saturé d'amertume, il m'a enivré d'absinthe.
16 Και συνετριψε τους οδοντας μου με χαλικας? με εκαλυψε με σποδον.	16 Il a brisé mes dents avec du gravier, il m'a nourri de cendre.
17 Και απεσπρωξα, απο ειρηνης την ψυχην μου? ελησμονησα το αγαθον.	17 Mon âme est exclue de la paix, j'ai oublié le bonheur!
18 Και ειπα, Απωλεσθη η δυναμις μου και η ελπις μου υπο του Κυριου.	18 J'ai dit: Mon existence est finie, mon espérance qui venait de Yahvé.
19 Ενθυμηθητι την θλιψιν μου και την εξωσιν μου, το αψινθιον και την χολην.	19 Souviens-toi de ma misère et de mon angoisse: c'est absinthe et fiel!
20 Η ψυχη μου ενθυμειται ταυτα ακαταπαυστως και ειναι τεταπεινωμενη εν εμοι.	20 Elle s'en souvient, elle s'en souvient, mon âme, et elle s'effondre en moi.
21 Τουτο ανακαλω εις την καρδιαν μου, οθεν εχω ελπιδα?	21 Voici ce qu'à mon coeur je rappellerai pour reprendre espoir:
22 Ελεος του Κυριου ειναι, οτι δεν συνετελεσθημεν, επειδη δεν εξελιπον οι οικτιρμοι αυτου.	22 Les faveurs de Yahvé ne sont pas finies, ni ses compassions épuisées;
23 Ανανεονονται εν ταις πρωιαις? μεγαλη ειναι η πιστοτης σου.	23 elles se renouvellent chaque matin, grande est sa fidélité!
24 Ο Κυριος ειναι η μερις μου, ειπεν η ψυχη μου? δια τουτο θελω ελπιζει επ' αυτον.	24 "Ma part, c'est Yahvé! dit mon âme, c'est pourquoi j'espère en lui."
25 Αγαθος ο Κυριος εις τους προσμενοντας αυτον, εις την ψυχην την εκζητουσαν αυτον.	25 Yahvé est bon pour qui se fie à lui, pour l'âme qui le cherche.
26 Καλον ειναι και να ελπιζη τις και να εφησυχαζη εις την σωτηριαν του Κυριου.	26 Il est bon d'attendre en silence le salut de Yahvé.
27 Καλον εις τον ανθρωπον να βασταζη ζυγον εν τη νεοτητι αυτου.	27 Il est bon pour l'homme de porter le joug dès sa jeunesse,
28 Θελει καθησθαι κατα μονας και σιωπα, επειδη ο Θεος επεβαλε φορτιον επ' αυτον.	28 que solitaire et silencieux il s'asseye quand le Seigneur l'impose sur lui,
29 Θελει βαλει το στομα αυτου εις το χωμα, ισως ηναι ελπις.	29 qu'il mette sa bouche dans la poussière: peut-être y a-t-il de l'espoir!
30 Θελει δωσει την σιαγονα εις τον ραπιζοντα αυτον? θελει χορτασθη απο ονειδισμου.	30 qu'il tende la joue à qui le frappe, qu'il se rassasie d'opprobres!
31 Διοτι ο Κυριος δεν απορριπτει εις τον αιωνα?	31 Car le Seigneur ne rejette pas les humains pour toujours:
32 Αλλ' εαν και θλιψη, θελει ομως και οικτειρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου.	32 s'il a affligé, il prend pitié selon sa grande bonté.
33 Διοτι δεν θλιβει εκ καρδιας αυτου ουδε καταθλιβει τους υιους των ανθρωπων.	33 Car ce n'est pas de bon coeur qu'il humilie et afflige les fils d'homme!
34 Το να καταπατη τις υπο τους ποδας αυτου παντας τους δεσμιους της γης.	34 Quand on écrase et piétine tous les prisonniers d'un pays,
35 Το να διαστρεφη κρισιν ανθρωπου κατεναντι του προσωπου του Υψιστου?	35 quand on fausse le droit d'un homme devant la face du Très-Haut,
36 Το να αδικη ανθρωπον εν τη δικη αυτου? ο Κυριος δεν βλεπει ταυτα.	36 quand on fait tort à un homme dans un procès, le Seigneur ne le voit-il pas?
37 Τις λεγει τι και γινεται, χωρις να προσταξη αυτο ο Κυριος;	37 Qui donc n'a qu'à parler pour que les choses soient? N'est-ce pas le Seigneur qui décide?
38 Εκ του στοματος του Υψιστου δεν εξερχονται τα κακα και τα αγαθα;	38 N'est-ce pas de la bouche du Très-Haut que sortent les maux et les biens?
39 Δια τι ηθελε γογγυσει ανθρωπος ζων, ανθρωπος, δια την ποινην της αμαρτιας αυτου;	39 Pourquoi l'homme murmurerait-il? Qu'il soit plutôt brave contre ses péchés!
40 Ας ερευνησωμεν τας οδους ημων και ας εξετασωμεν και ας επιστρεψωμεν εις τον Κυριον.	40 Examinons notre voie, scrutons-la et revenons à Yahvé.
41 Ας υψωσωμεν τας καρδιας ημων και τας χειρας προς τον Θεον τον εν τοις ουρανοις, λεγοντες,	41 Elevons notre coeur et nos mains vers le Dieu qui est au ciel.
42 Ημαρτησαμεν και απεστατησαμεν? συ δεν μας συνεχωρησας.	42 Nous, nous avons péché; nous, nous sommes rebelles: Toi, tu n'as pas pardonné!
43 Περιεκαλυψας με θυμον και κατεδιωξας ημας? εφονευσας, δεν εφεισθης.	43 Tu t'es enveloppé de colère et nous as pourchassés, massacrant sans pitié.
44 Εκαλυψας σεαυτον με νεφος, δια να μη διαβαινη η προσευχη ημων.	44 Tu t'es enveloppé d'un nuage pour que la prière ne passe pas.
45 Μας εκαμες σκυβαλον και βδελυγμα εν μεσω των λαων.	45 Tu as fait de nous des balayures, un rebut parmi les peuples.
46 Παντες οι εχθροι ημων ηνοιξαν το στομα αυτων εφ' ημας.	46 Ils ont ouvert la bouche contre nous, tous nos ennemis.
47 Φοβος και λακκος ηλθον εφ' ημας, ερημωσις και συντριμμος.	47 Frayeur et fosse furent notre lot, fracas et désastre.
48 Ρυακας υδατων καταβιβαζει ο οφθαλμος μου δια τον συντριμμον της θυγατρος του λαου μου.	48 Mes yeux se fondent en ruisseaux pour le désastre de la fille de mon peuple.
49 Ο οφθαλμος μου σταλαζει και δεν σιωπα, διοτι δεν εχει ανεσιν,	49 Mes yeux pleurent et ne s'arrêtent pas, il n'y a pas de répit,
50 Εωσου ο Κυριος διακυψη και ιδη εξ ουρανου.	50 jusqu'à ce que Yahvé regarde et voie du haut du ciel.
51 Ο οφθαλμος μου καταθλιβει την ψυχην μου, εκ πασων των θυγατερων της πολεως μου.	51 Mes yeux me font mal, pour toutes les filles de ma Cité.
52 Οι εχθρευομενοι με αναιτιως με εκυνηγησαν ακαταπαυστως ως στρουθιον.	52 Ils m'ont chassé, pourchassé comme un oiseau, ceux qui m'exècrent sans raison.
53 Εκοψαν την ζωην μου εν τω λακκω και ερριψαν λιθον επ' εμε.	53 Dans une fosse, ils ont précipité ma vie, ils m'ont jeté des pierres.
54 Τα υδατα επλημμυρησαν υπερανω της κεφαλης μου? ειπα, Απερριφθην.	54 Les eaux ont submergé ma tête; je disais: "Je suis perdu!"
55 Επεκαλεσθην το ονομα σου, Κυριε, εκ λακκου κατωτατου.	55 J'ai invoqué ton Nom, Yahvé, de la fosse profonde.
56 Ηκουσας την φωνην μου? μη κλεισης το ωτιον σου εις τον στεναγμον μου, εις την κραυγην μου.	56 Tu entendis mon cri, ne sois pas sourd à ma prière, à mon appel.
57 Επλησιασας καθ' ην ημεραν σε επεκαλεσθην? ειπας, Μη φοβου.	57 Tu te fis proche, au jour où je t'ai appelé. Tu as dit: "Ne crains pas!"
58 Εδικασας, Κυριε, την δικην της ψυχης μου? ελυτρωσας την ζωην μου.	58 Tu as défendu, Seigneur, la cause de mon âme, tu as racheté ma vie.
59 Ειδες, Κυριε, το προς εμε αδικον? κρινον την κρισιν μου.	59 Tu as vu, Yahvé, le tort qui m'était fait: rends-moi justice.
60 Ειδες πασας τας εκδικησεις αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου.	60 Tu as vu toute leur rage, tous leurs complots contre moi,
61 Ηκουσας, Κυριε, τον ονειδισμον αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου?	61 Tu as entendu leurs outrages, Yahvé, tous leurs complots contre moi,
62 Τους λογους των επανισταμενων επ' εμε και τας μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν.	62 les propos que chuchotaient mes adversaires contre moi, tout le jour.
63 Ιδε, οταν καθηνται και οταν σηκονωνται? εγω ειμαι το ασμα αυτων.	63 Qu'ils s'asseyent ou se lèvent, regarde: je leur sers de chanson.
64 Καμε, Κυριε, εις αυτους ανταποδοσιν κατα τα εργα των χειρων αυτων.	64 Rétribue-les, Yahvé, selon l'oeuvre de leurs mains.
65 Δος εις αυτους πωρωσιν καρδιας, την καταραν? σου επ' αυτους.	65 Mets en leur coeur l'endurcissement, ta malédiction sur eux.
66 Καταδιωξον εν οργη και αφανισον αυτους υποκατωθεν των ουρανων του Κυριου.	66 Poursuis-les avec colère, extirpe-les de dessous tes cieux.