ΘΡΗΝΟΙ - Lamentazioni - Lamentations 3

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Εγω ειμαι ο ανθρωπος, οστις ειδον θλιψιν απο της ραβδου του θυμου αυτου.	1 Je suis l’homme qui a connu le malheur sous le bâton de sa colère.
2 Με ωδηγησε και εφερεν εις σκοτος και ουχι εις φως.	2 Il a conduit ma marche vers les ténèbres et non vers la lumière.
3 Ναι, κατ' εμου εστραφη? κατ' εμου εστρεψε την χειρα αυτου ολην την ημεραν.	3 Il tourne et retourne sa main contre moi, tout au long du jour.
4 Επαλαιωσε την σαρκα μου και το δερμα μου? συνετριψε τα οστα μου.	4 Il a usé mes chairs et ma peau, il a brisé mes os.
5 Ωικοδομησε κατ' εμου και με περιεκυκλωσε χολην και μοχθον.	5 Il m’a assailli, assiégé, ce n’étaient qu’amertume et poisons.
6 Με εκαθισεν εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνιους.	6 Il m’a fait demeurer dans les ténèbres, comme les morts pour qui le temps n’est plus.
7 Με περιεφραξε, δια να μη εξελθω? εβαρυνε τας αλυσεις μου.	7 Il m’a emmuré et je ne peux sortir, il a fait pesantes mes chaînes.
8 Ετι και οταν κραζω και αναβοω, αποκλειει την προσευχην μου.	8 J’ai beau crier, appeler, il ne laisse pas passer ma prière.
9 Περιεφραξε με πελεκητους λιθους τας οδους μου, εστρεβλωσε τας τριβους μου.	9 Il a bloqué ma voie avec des pierres, il a barré tous mes sentiers.
10 Εγεινεν εις εμε αρκτος ενεδρευουσα, λεων εν αποκρυφοις.	10 Il est pour moi comme un ours à l’affût comme un lion qui attend sa proie;
11 Παρετρεψε τας οδους μου και με κατεσπαραξε, με κατεστηαεν ηφανισμενην.	11 il m’a écarté du chemin et m’a déchiré, il m’a laissé en pièces.
12 Ενετεινε το τοξον αυτου και με εστησεν ως σκοπον εις βελος.	12 Il a bandé son arc, faisant de moi la cible de ses flèches;
13 Ενεπηξεν εις τα νεφρα μου τα βελη της φαρετρας αυτου.	13 il m’a décoché dans les reins sa réserve de flèches.
14 Εγεινα γελως εις παντα τον λαον μου, ασμα αυτων ολην την ημεραν.	14 Je suis devenu la risée du peuple, tout le jour ils me mettent en chanson.
15 Με εχορτασε πικριαν? με εμεθυσεν αψινθιον.	15 Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
16 Και συνετριψε τους οδοντας μου με χαλικας? με εκαλυψε με σποδον.	16 Il m’a cassé les dents à coups de cailloux, il m’a enfoncé dans la cendre.
17 Και απεσπρωξα, απο ειρηνης την ψυχην μου? ελησμονησα το αγαθον.	17 Mon âme n’a plus droit à la paix, je ne connais plus le bonheur.
18 Και ειπα, Απωλεσθη η δυναμις μου και η ελπις μου υπο του Κυριου.	18 J’ai dit: “Ma force s’est perdue avec mon espérance en Yahvé.”
19 Ενθυμηθητι την θλιψιν μου και την εξωσιν μου, το αψινθιον και την χολην.	19 Pourquoi rappeler ma misère et mon angoisse? Ce n’est qu’absinthe et amertume.
20 Η ψυχη μου ενθυμειται ταυτα ακαταπαυστως και ειναι τεταπεινωμενη εν εμοι.	20 Ces souvenirs m’obsèdent, et mon âme en moi se défait.
21 Τουτο ανακαλω εις την καρδιαν μου, οθεν εχω ελπιδα?	21 Mais je retrouve ces pensées en mon cœur, et c’est pourquoi j’espère:
22 Ελεος του Κυριου ειναι, οτι δεν συνετελεσθημεν, επειδη δεν εξελιπον οι οικτιρμοι αυτου.	22 “Les faveurs de Yahvé ne sont pas finies, ses miséricordes ne sont pas épuisées.
23 Ανανεονονται εν ταις πρωιαις? μεγαλη ειναι η πιστοτης σου.	23 Chaque matin elles reprennent, car sa fidélité est grande.”
24 Ο Κυριος ειναι η μερις μου, ειπεν η ψυχη μου? δια τουτο θελω ελπιζει επ' αυτον.	24 Mon âme a dit: “Yahvé est ma part, je veux espérer en lui.”
25 Αγαθος ο Κυριος εις τους προσμενοντας αυτον, εις την ψυχην την εκζητουσαν αυτον.	25 Yahvé est bon pour qui espère en lui, pour l’âme qui le recherche.
26 Καλον ειναι και να ελπιζη τις και να εφησυχαζη εις την σωτηριαν του Κυριου.	26 Il est bon d’attendre en silence, le salut de Yahvé.
27 Καλον εις τον ανθρωπον να βασταζη ζυγον εν τη νεοτητι αυτου.	27 Il est bon pour l’homme, de porter le joug dès sa jeunesse.
28 Θελει καθησθαι κατα μονας και σιωπα, επειδη ο Θεος επεβαλε φορτιον επ' αυτον.	28 Si Dieu ainsi le lui impose, qu’il s’asseye à l’écart et se taise,
29 Θελει βαλει το στομα αυτου εις το χωμα, ισως ηναι ελπις.	29 qu’il mette sa bouche dans la poussière: peut-être reste-t-il un espoir.
30 Θελει δωσει την σιαγονα εις τον ραπιζοντα αυτον? θελει χορτασθη απο ονειδισμου.	30 Qu’il tende la joue à celui qui le frappe, qu’il se rassasie d’humiliations.
31 Διοτι ο Κυριος δεν απορριπτει εις τον αιωνα?	31 Car le Seigneur ne rejette pas, indéfiniment, les pécheurs.
32 Αλλ' εαν και θλιψη, θελει ομως και οικτειρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου.	32 Il met à l’épreuve mais il a pitié, car sa miséricorde est grande.
33 Διοτι δεν θλιβει εκ καρδιας αυτου ουδε καταθλιβει τους υιους των ανθρωπων.	33 Ce n’est pas par jeu qu’il humilie et qu’il afflige les humains.
34 Το να καταπατη τις υπο τους ποδας αυτου παντας τους δεσμιους της γης.	34 Quand on écrase et met sous ses pieds tous les prisonniers d’un pays,
35 Το να διαστρεφη κρισιν ανθρωπου κατεναντι του προσωπου του Υψιστου?	35 quand on tourne le droit d’un homme sous le regard du Très-Haut,
36 Το να αδικη ανθρωπον εν τη δικη αυτου? ο Κυριος δεν βλεπει ταυτα.	36 quand on lui fausse son procès, Yahvé ne le voit-il pas?
37 Τις λεγει τι και γινεται, χωρις να προσταξη αυτο ο Κυριος;	37 Peut-on dire une chose, et qu’elle se fasse, sans que Yahvé l’ait ordonné?
38 Εκ του στοματος του Υψιστου δεν εξερχονται τα κακα και τα αγαθα;	38 N’est-ce pas de la bouche du Très-Haut que sortent malheur et bonheur?
39 Δια τι ηθελε γογγυσει ανθρωπος ζων, ανθρωπος, δια την ποινην της αμαρτιας αυτου;	39 Pourquoi l’homme se plaindrait-il? qu’il prenne conscience de son péché.
40 Ας ερευνησωμεν τας οδους ημων και ας εξετασωμεν και ας επιστρεψωμεν εις τον Κυριον.	40 Rappelons-nous notre conduite, souvenons-nous, et revenons vers Yahvé.
41 Ας υψωσωμεν τας καρδιας ημων και τας χειρας προς τον Θεον τον εν τοις ουρανοις, λεγοντες,	41 Élevons nos cœurs et nos mains vers le Dieu qui est dans les cieux.
42 Ημαρτησαμεν και απεστατησαμεν? συ δεν μας συνεχωρησας.	42 Nous avons péché, nous étions rebelles, et toi, tu n’as pas pardonné.
43 Περιεκαλυψας με θυμον και κατεδιωξας ημας? εφονευσας, δεν εφεισθης.	43 Tu nous as poursuivis, drapé dans ta colère, et tu as massacré sans pitié.
44 Εκαλυψας σεαυτον με νεφος, δια να μη διαβαινη η προσευχη ημων.	44 Tu t’es enfermé dans la nuée pour que la prière ne passe pas.
45 Μας εκαμες σκυβαλον και βδελυγμα εν μεσω των λαων.	45 Tu as fait de nous des balayures, des laissés pour compte au milieu des peuples.
46 Παντες οι εχθροι ημων ηνοιξαν το στομα αυτων εφ' ημας.	46 Tous nos ennemis, victorieux, se sont moqués de nous;
47 Φοβος και λακκος ηλθον εφ' ημας, ερημωσις και συντριμμος.	47 notre part c’était la terreur, le piège, la ruine et la désolation.
48 Ρυακας υδατων καταβιβαζει ο οφθαλμος μου δια τον συντριμμον της θυγατρος του λαου μου.	48 Mon œil laisse échapper des ruisseaux, car je revois la ruine de la fille de mon peuple.
49 Ο οφθαλμος μου σταλαζει και δεν σιωπα, διοτι δεν εχει ανεσιν,	49 Mon œil verse des larmes; il ne trouvera pas de repos
50 Εωσου ο Κυριος διακυψη και ιδη εξ ουρανου.	50 tant que Yahvé, du haut des cieux, ne se penchera pas pour voir.
51 Ο οφθαλμος μου καταθλιβει την ψυχην μου, εκ πασων των θυγατερων της πολεως μου.	51 Mon œil m’est une souffrance, car il a trop pleuré.
52 Οι εχθρευομενοι με αναιτιως με εκυνηγησαν ακαταπαυστως ως στρουθιον.	52 Ceux qui sans raison me détestent, m’ont pourchassé comme un oiseau.
53 Εκοψαν την ζωην μου εν τω λακκω και ερριψαν λιθον επ' εμε.	53 Ils m’ont précipité dans la fosse, ils m’y jetaient des pierres.
54 Τα υδατα επλημμυρησαν υπερανω της κεφαλης μου? ειπα, Απερριφθην.	54 Les eaux se refermaient sur ma tête, je me disais: “Je suis perdu!”
55 Επεκαλεσθην το ονομα σου, Κυριε, εκ λακκου κατωτατου.	55 J’ai alors invoqué ton nom, Seigneur, du fond de mon souterrain,
56 Ηκουσας την φωνην μου? μη κλεισης το ωτιον σου εις τον στεναγμον μου, εις την κραυγην μου.	56 et tu as entendu mon cri: “J’appelle, ne me fais pas la sourde oreille!”
57 Επλησιασας καθ' ην ημεραν σε επεκαλεσθην? ειπας, Μη φοβου.	57 Tu t’es approché au jour où je t’appelais, et tu m’as dit: “Ne crains pas.”
58 Εδικασας, Κυριε, την δικην της ψυχης μου? ελυτρωσας την ζωην μου.	58 Seigneur, tu as pris ma cause en mains, tu m’as sauvé la vie.
59 Ειδες, Κυριε, το προς εμε αδικον? κρινον την κρισιν μου.	59 Tu as vu, Yahvé, qu’ils me font violence: toi, fais-moi justice.
60 Ειδες πασας τας εκδικησεις αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου.	60 Tu as vu leur soif de vengeance, ce qu’ils projettent de me faire.
61 Ηκουσας, Κυριε, τον ονειδισμον αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου?	61 Tu as entendu leurs insultes, Yahvé, tout ce qu’ils ont comploté contre moi;
62 Τους λογους των επανισταμενων επ' εμε και τας μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν.	62 tu sais tout ce qu’ils préparent, ce que mes ennemis murmurent contre moi.
63 Ιδε, οταν καθηνται και οταν σηκονωνται? εγω ειμαι το ασμα αυτων.	63 Vois, qu’ils s’asseyent ou qu’ils se lèvent, je suis l’objet de leurs moqueries.
64 Καμε, Κυριε, εις αυτους ανταποδοσιν κατα τα εργα των χειρων αυτων.	64 Ô Yahvé, rends-leur ce qu’ils méritent, rends-leur selon l’œuvre de leurs mains.
65 Δος εις αυτους πωρωσιν καρδιας, την καταραν? σου επ' αυτους.	65 Rends leur esprit aveugle, et que ta malédiction les accable.
66 Καταδιωξον εν οργη και αφανισον αυτους υποκατωθεν των ουρανων του Κυριου.	66 Dans ta colère, Yahvé, tu les poursuivras, tu les extermineras de dessous les cieux.