1 يا ابني احفظ كلامي واذخر وصاياي عندك. | 1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον |
2 احفظ وصاياي فتحيا وشريعتي كحدقة عينك. | 2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων |
3 اربطها على اصابعك اكتبها على لوح قلبك. | 3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου |
4 قل للحكمة انت اختي وادع الفهم ذا قرابة. | 4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω |
5 لتحفظك من المرأة الاجنبية من الغريبة الملقة بكلامها | 5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται |
6 لاني من كوة بيتي من وراء شباكي تطلعت | 6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα |
7 فرايت بين الجهال لاحظت بين البنين غلاما عديم الفهم | 7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων |
8 عابرا في الشارع عند زاويتها وصاعدا في طريق بيتها | 8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης |
9 في العشاء في مساء اليوم في حدقة الليل والظلام. | 9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης |
10 واذ بامرأة استقبلته في زي زانية وخبيثة القلب. | 10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας |
11 صخّابة هي وجامحة. في بيتها لا تستقر قدماها. | 11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης |
12 تارة في الخارج واخرى في الشوارع. وعند كل زاوية تكمن. | 12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει |
13 فامسكته وقبّلته. اوقحت وجهها وقالت له | 13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω |
14 عليّ ذبائح السلامة. اليوم اوفيت نذوري. | 14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου |
15 فلذلك خرجت للقائك لاطلب وجهك حتى اجدك. | 15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε |
16 بالديباج فرشت سريري بموشّى كتان من مصر. | 16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου |
17 عطرت فراشي بمرّ وعود وقرفة. | 17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω |
18 هلم نرتو ودّا الى الصباح. نتلذذ بالحب. | 18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι |
19 لان الرجل ليس في البيت. ذهب في طريق بعيدة. | 19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν |
20 اخذ صرّة الفضة بيده. يوم الهلال ياتي الى بيته. | 20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου |
21 اغوته بكثرة فنونها بملث شفتيها طوحته. | 21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον |
22 ذهب وراءها لوقته كثور يذهب الى الذبح او كالغبي الى قيد القصاص | 22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους |
23 حتى يشق سهم كبده. كطير يسرع الى الفخ ولا يدري انه لنفسه | 23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει |
24 والآن ايها الابناء اسمعوا لي واصغوا لكلمات فمي. | 24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου |
25 لا يمل قلبك الى طرقها ولا تشرد في مسالكها. | 25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου |
26 لانها طرحت كثيرين جرحى وكل قتلاها اقوياء. | 26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν |
27 طرق الهاوية بيتها هابطة الى خدور الموت | 27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου |