Giobbe (ايوب) 17

SMITH VAN DYKE	LXX
1 روحي تلفت. ايامي انطفأت. انما القبور لي	1 ολεκομαι πνευματι φερομενος δεομαι δε ταφης και ου τυγχανω
2 لولا المخاتلون عندي وعيني تبيت على مشاجراتهم.	2 λισσομαι καμνων και τι ποιησας
3 كن ضامني عند نفسك. من هو الذي يصفق يدي.	3 εκλεψαν δε μου τα υπαρχοντα αλλοτριοι τις εστιν ουτος τη χειρι μου συνδεθητω
4 لانك منعت قلبهم عن الفطنة. لاجل ذلك لا ترفعهم.	4 οτι καρδιαν αυτων εκρυψας απο φρονησεως δια τουτο ου μη υψωσης αυτους
5 الذي يسلم الاصحاب للسلب تتلف عيون بنيه.	5 τη μεριδι αναγγελει κακιας οφθαλμοι δε μου εφ' υιοις ετακησαν
6 اوقفني مثلا للشعوب وصرت للبصق في الوجه.	6 εθου δε με θρυλημα εν εθνεσιν γελως δε αυτοις απεβην
7 كلت عيني من الحزن واعضائي كلها كالظل.	7 πεπωρωνται γαρ απο οργης οι οφθαλμοι μου πεπολιορκημαι μεγαλως υπο παντων
8 يتعجب المستقيمون من هذا والبريء ينتهض على الفاجر.	8 θαυμα εσχεν αληθινους επι τουτω δικαιος δε επι παρανομω επανασταιη
9 اما الصدّيق فيستمسك بطريقه والطاهر اليدين يزداد قوة	9 σχοιη δε πιστος την εαυτου οδον καθαρος δε χειρας αναλαβοι θαρσος
10 ولكن ارجعوا كلكم وتعالوا فلا اجد فيكم حكيما.	10 ου μην δε αλλα παντες ερειδετε και δευτε δη ου γαρ ευρισκω εν υμιν αληθες
11 ايامي قد عبرت. مقاصدي إرث قلبي قد انتزعت.	11 αι ημεραι μου παρηλθον εν βρομω ερραγη δε τα αρθρα της καρδιας μου
12 يجعلون الليل نهارا نورا قريبا للظلمة.	12 νυκτα εις ημεραν εθηκαν φως εγγυς απο προσωπου σκοτους
13 اذا رجوت الهاوية بيتا لي وفي الظلام مهدت فراشي	13 εαν γαρ υπομεινω αδης μου ο οικος εν δε γνοφω εστρωται μου η στρωμνη
14 وقلت للقبر انت ابي وللدود انت امي واختي	14 θανατον επεκαλεσαμην πατερα μου ειναι μητερα δε μου και αδελφην σαπριαν
15 فاين اذا آمالي. آمالي. من يعاينها.	15 που ουν μου ετι εστιν η ελπις η τα αγαθα μου οψομαι
16 تهبط الى مغاليق الهاوية اذ ترتاح معا في التراب	16 η μετ' εμου εις αδην καταβησονται η ομοθυμαδον επι χωματος καταβησομεθα