Jób könyve 27

KÁLDI-NEOVULGÁTA	SMITH VAN DYKE
1 És Jób folytatta szavait és így szólt:	1 وعاد ايوب ينطق بمثله فقال
2 »Az élő Istenre mondom, aki megrövidített igazamban, s a Mindenhatóra, aki keserűséggel illette lelkemet,	2 حيّ هو الله الذي نزع حقي والقدير الذي امرّ نفسي
3 hogy amíg lélegzet van bennem, s az Isten lehelete van orromban,	3 انه ما دامت نسمتي فيّ ونفخة الله في انفي
4 ajkam nem beszél gonoszat, és nyelvem nem kohol hamisságot.	4 لن تتكلم شفتاي اثما ولا يلفظ لساني بغش.
5 Távol legyen tőlem, hogy igazat adjak nektek! Mindhalálig nem tágítok abból, hogy ártatlan vagyok.	5 حاشا لي ان ابرركم. حتى اسلم الروح لا اعزل كمالي عني.
6 Ragaszkodom igazamhoz, nem tágítok tőle; nem is vádolt engem a szívem teljes életemben!	6 تمسكت ببري ولا ارخيه. قلبي لا يعير يوما من ايامي.
7 Úgy járjon az ellenségem, mint a gonosz, s aki ellenem támad, mint az igaztalan.	7 ليكن عدوي كالشرير ومعاندي كفاعل الشر.
8 Mert mi az istentelen reménye, mikor harácsol, s az Isten nem menti meg lelkét?	8 لانه ما هو رجاء الفاجر عندما يقطعه عندما يسلب الله نفسه.
9 Meghallja-e Isten az ő kiáltását, ha eljön rá a szorongatás?	9 أفيسمع الله صراخه اذا جاء عليه ضيق.
10 Örömét lelheti-e a Mindenhatóban, kiálthat-e Istenhez bármikor?	10 ام يتلذذ بالقدير. هل يدعو الله في كل حين
11 Megmutatom nektek Isten kezét, nem tartom titokban a Mindenható szándékát!	11 اني اعلمكم بيد الله. لا اكتم ما هو عند القدير.
12 Íme, ti mindnyájan tudjátok, miért beszéltek tehát ok nélkül hiábavalókat?	12 ها انتم كلكم قد رأيتم فلماذا تتبطلون تبطلا قائلين
13 Ez a gonosz ember része Istentől, és a zsarnokok örökrésze, amelyet a Mindenhatótól vesznek:	13 هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث العتاة الذي ينالونه من القدير.
14 fiai, ha sokasodnak, kard élére hányják őket, és sarjadéka nem lakhat jól kenyérrel.	14 ان كثر بنوه فللسيف وذريته لا تشبع خبزا.
15 Maradékait a döghalál viszi sírba, és özvegyeik nem siratják őket.	15 بقيته تدفن بالموتان وارامله لا تبكي.
16 Hordjon bár össze annyi ezüstöt, mint a homok, szerezzen bár annyi ruhát, mint az agyag,	16 ان كنز فضة كالتراب واعدّ ملابس كالطين
17 megszerzi ugyan, de az igaz ölti magára, az ezüstön pedig az ártatlan osztozik.	17 فهو يعدّ والبار يلبسه والبري يقسم الفضة.
18 Házát csak pók módjára építi, csak olyan az, mint a csősz kunyhója.	18 يبني بيته كالعث او كمظله صنعها الناطور.
19 A gazdag, ha aludni tér, nem visz magával semmit sem, ha kinyitja szemét, semmit sem talál;	19 يضطجع غنيا ولكنه لا يضم. يفتح عينيه ولا يكون.
20 mint az ár, úgy tör rá a szegénység, elragadja éjjel a förgeteg.	20 الاهوال تدركه كالمياه. ليلا تختطفه الزوبعة
21 Felkapja őt a perzselő szél és elviszi, s mint a forgószél, elfújja helyéről.	21 تحمله الشرقية فيذهب وتجرفه من مكانه.
22 És rá lő kímélet nélkül, úgy, hogy futva menekül keze elől.	22 يلقي الله عليه ولا يشفق. من يده يهرب هربا.
23 Összecsapja fölötte kezét, és pisszeg fölötte, amint helyére néz.	23 يصفقون عليه بايديهم ويصفرون عليه من مكانه