Giobbe 11
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | VULGATA |
---|---|
1 E SOFAR Naamatita rispose e disse: | 1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit : |
2 Non risponderebbesi egli ad un uomo di tante parole? Ed un uomo loquace sarebbe egli per ciò reputato giusto? | 2 Numquid qui multa loquitur, non et audiet ? aut vir verbosus justificabitur ? |
3 Faranno le tue ciancie tacer gli uomini? Ti farai tu beffe, senza che alcuno ti faccia vergogna? | 3 Tibi soli tacebunt homines ? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis ? |
4 Or tu hai detto: La mia maniera di vita è pura, Ed io sono stato netto davanti agli occhi tuoi. | 4 Dixisti enim : Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo. |
5 Ma volesse pure Iddio parlare, Ed aprir le sue labbra teco; | 5 Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi, |
6 E dichiararti i segreti della sapienza; Perciocchè sono doppi; E tu conosceresti che Iddio ti fa portar pena minore Che la tua iniquità non merita di ragione | 6 ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, et quod multiplex esset lex ejus : et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo quam meretur iniquitas tua ! |
7 Potresti tu trovar modo d’investigare Iddio? Potresti tu trovar l’Onnipotente in perfezione? | 7 Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies ? |
8 Queste cose sono le altezze de’ cieli, che ci faresti? Son più profonde che l’inferno, come le conosceresti? | 8 Excelsior cælo est, et quid facies ? profundior inferno, et unde cognosces ? |
9 La lor distesa è più lunga che la terra, E la lor larghezza è più grande che il mare. | 9 Longior terra mensura ejus, et latior mari. |
10 Se Iddio sovverte, ovvero s’egli serra, E raccoglie, chi ne lo storrà? | 10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei ? |
11 Perciocchè egli conosce gli uomini vani; E veggendo l’iniquità, non vi porrebbe egli mente? | 11 Ipse enim novit hominum vanitatem ; et videns iniquitatem, nonne considerat ? |
12 Ma l’uomo è scemo di senno, e temerario di cuore; E nasce simile a un puledro di un asino salvatico | 12 Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat. |
13 Se tu addirizzi il cuor tuo, E spieghi le palme delle tue mani a lui; | 13 Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas. |
14 Se vi è iniquità nella tua mano, e tu l’allontani da te, E non lasci dimorare alcuna perversità ne’ tuoi tabernacoli; | 14 Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo injustitia, |
15 Allora certamente tu alzerai la faccia netta di macchia, E sarai stabilito, e non avrai paura di nulla; | 15 tunc levare poteris faciem tuam absque macula ; et eris stabilis, et non timebis. |
16 Perciocchè tu dimenticherai gli affanni, E te ne ricorderai come d’acque trascorse; | 16 Miseriæ quoque oblivisceris, et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis. |
17 E ti si leverà un tempo più chiaro che il mezzodì; Tu risplenderai, tu sarai simile alla mattina; | 17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam ; et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer. |
18 E sarai in sicurtà; perciocchè vi sarà che sperare; E pianterai il tuo padiglione, e giacerai sicuramente; | 18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe : et defossus securus dormies. |
19 E ti coricherai, e niuno ti spaventerà; E molti ti supplicheranno. | 19 Requiesces, et non erit qui te exterreat ; et deprecabuntur faciem tuam plurimi. |
20 Ma gli occhi degli empi verranno meno, Ed ogni rifugio sarà perduto per loro; E la loro unica speranza sarà di render lo spirito | 20 Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis : et spes illorum abominatio animæ. |