1 Hijo mío, observa mis palabras y atesora mis mandamientos. | 1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω. |
2 Observa mis preceptos, y vivirás, guarda mi enseñanza como la pupila de tus ojos. | 2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου. |
3 Atalos a tus dedos, escríbelos sobre la tabla de tu corazón. | 3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου. |
4 Di a la Sabiduría: «Tú eres mi hermana», y llama «Amiga» a la Inteligencia, | 4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου? |
5 para preservarte de la mujer ajena, de la extraña que se vale de palabras seductoras. | 5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης. |
6 Mientras yo estaba a la ventana de mi casa, miré a través de mi reja, | 6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου? |
7 y vi entre los incautos, divisé entre los adolescentes a un joven falto de juicio, | 7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων? |
8 que pasaba por la calle, junto a la esquina, y se dirigía hacia la casa de ella, | 8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης, |
9 en el crepúsculo, al caer el día, en medio de la noche y la oscuridad. | 9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω? |
10 De pronto, le sale al paso esa mujer, con aire de prostituta y el corazón lleno de astucia: | 10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα, |
11 es bulliciosa, procaz, sus pies no paran en su casa; | 11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης? |
12 unas veces en las calles, otras en las plazas, está al acecho en todas las esquinas. | 12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας. |
13 Ella lo agarra, lo cubre de besos, y le dice con todo descaro: | 13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον, |
14 «Tenía que ofrecer sacrificios de comunión, hoy mismo he cumplido mis votos; | 14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου? |
15 por eso salí a tu encuentro, ansiosa por verte, y te encontré. | 15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα? |
16 He cubierto mi lecho con mantas de telas multicolores, de hilo de Egipto; | 16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου? |
17 he perfumado mi cama con mirra, con áloes y cinamomo. | 17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον? |
18 ¡Ven! Embriaguémonos de amor hasta la mañana, entreguémonos a las delicias del placer. | 18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας? |
19 Porque mi marido no está en casa, ha emprendido un largo viaje, | 19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν? |
20 se llevó la bolsa del dinero, no volverá hasta la luna llena». | 20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου. |
21 Así lo persuade con su gran desenvoltura, lo arrastra con sus labios seductores. | 21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον. |
22 En seguida, él la sigue, como un buey que es llevado al matadero, como un ciervo que cae en el lazo, | 22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον, |
23 hasta que una flecha le atraviesa el hígado, como un pájaro que se precipita en la trampa, sin advertir que está en juego su vida. | 23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου. |
24 Y ahora, hijo mío, escúchame, y presta atención a las palabras de mi boca: | 24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου. |
25 que tu corazón no se desvíe hacia sus caminos, que no se extravíe por sus senderos, | 25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης. |
26 porque son muchas las víctimas que ella hizo caer, y eran fuertes todos los que ella mató: | 26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης. |
27 su casa es el camino del Abismo, que baja a las cámaras de la Muerte. | 27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου. |