Psalmi 22

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Zborovođi. Po napjevu »Košuta u zoru«. Psalam. Davidov.	1 Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni: Łania o świcie. Psalm. Dawidowy.
2 Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.	2 Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? Daleko od mego Wybawcy słowa mego jęku.
3 Bože moj, vičem danju, al’ ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.	3 Boże mój, wołam przez dzień, a nie odpowiadasz, wołam i nocą, a nie zaznaję pokoju.
4 A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!	4 A przecież Ty mieszkasz w świątyni, Chwało Izraela!
5 U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;	5 Tobie zaufali nasi przodkowie, zaufali, a Tyś ich uwolnił;
6 k tebi su vikali i spašavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.	6 do Ciebie wołali i zostali zbawieni, Tobie ufali i nie doznali wstydu.
7 A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.	7 Ja zaś jestem robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu.
8 Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:	8 Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, rozwierają wargi, potrząsają głową:
9 »U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!«	9 Zaufał Panu, niechże go wyzwoli, niechże go wyrwie, jeśli go miłuje.
10 Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.	10 Ty mnie zaiste wydobyłeś z matczynego łona; Ty mnie czyniłeś bezpiecznym u piersi mej matki.
11 Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.	11 Tobie mnie poruczono przed urodzeniem, Ty jesteś moim Bogiem od łona mojej matki,
12 Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.	12 Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko, a nie ma wspomożyciela.
13 Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.	13 Otacza mnie mnóstwo cielców, osaczają mnie byki Baszanu.
14 Ždrijela svoja razvaljuju na me k’o lav koji plijen kida i riče.	14 Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze, jak lew drapieżny i ryczący.
15 Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.	15 Rozlany jestem jak woda i rozłączają się wszystkie moje kości; jak wosk się staje moje serce, we wnętrzu moim topnieje.
16 Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.	16 Moje gardło suche jak skorupa, język mój przywiera do podniebienia, kładziesz mnie w prochu śmierci.
17 Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,	17 Bo sfora psów mnie opada, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebodli ręce i nogi moje,
18 sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure u me.	18 policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem;
19 Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.	19 moje szaty dzielą między siebie i los rzucają o moją suknię.
20 Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!	20 Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!
21 Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.	21 Ocal od miecza moje życie, z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro,
22 Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!	22 wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie!
23 A sada, braći ću svojoj naviještat’ ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.	23 Będę głosił imię Twoje swym braciom i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia:
24 »Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!	24 Chwalcie Pana wy, co się Go boicie, sławcie Go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się Go, całe potomstwo Izraela!
25 Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo.«	25 Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego.
26 Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit’ zavjete.	26 Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu. Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego.
27 Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek’ živi srce vaše dovijeka!	27 Ubodzy będą jedli i nasycą się, chwalić będą Pana ci, którzy Go szukają. Niech serca ich żyją na wieki.
28 Spomenut će se i Jahvi se vratit’ svi krajevi zemlje; pred njim će nicê pasti sve obitelji pogana.	28 Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi; i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,
29 Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.	29 bo władza królewska należy do Pana i On panuje nad narodami.
30 Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,	30 Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi, przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują. A moja dusza będzie żyła do Niego,
31 njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat’	31 potomstwo moje Jemu będzie służyć, opowie o Panu pokoleniu
32 sljedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: »Ovo učini Jahve!«	32 przyszłemu, a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi: Pan to uczynił.