Psalmi 132

Biblija Hrvatski	EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Hodočasnička pjesma.	1 Canto de peregrinación. Acuérdate, Señor, en favor de David, de todos sus desvelos,
2 Spomeni se, o Jahve, Davida i sve revnosti njegove: kako se Jahvi zakleo, zavjetovao Snazi Jakovljevoj:	2 del juramento que prestó al Señor, del voto que hizo al Fuerte de Jacob:
3 »Neću ući u šator doma svog nit’ uzaći na ležaj svoje postelje,	3 «No entraré bajo el techo de mi casa ni me acostaré en mi propio lecho;
4 neću pustit’ snu na oči nit’ počinka dati vjeđama,	4 no daré descanso a mis ojos ni reposo a mis párpados,
5 dok Jahvi mjesto ne nađem, boravište Snazi Jakovljevoj.«	5 hasta que encuentre un lugar para el Señor, una Morada para el Fuerte de Jacob».
6 Eto, čusmo za nj u Efrati, nađosmo ga u poljima jaarskim.	6 Sí, oímos hablar del Arca de Efratá, y la encontramos en los campos de Jaar.
7 Uđimo u stan njegov, pred noge mu padnimo!	7 ¡Entremos en su Morada, postrémonos ante el estrado de sus pies!
8 »Ustani, o Jahve, pođi k svom počivalištu, ti i Kovčeg sile tvoje!	8 ¡Levántate, Señor, entra en el lugar de tu Reposo, tú y tu Arca poderosa!
9 Svećenici tvoji nek’ se obuku u pravednost, pobožnici tvoji nek’ radosno kliču!	9 Que tus sacerdotes se revistan de justicia y tus fieles griten de alegría.
10 Poradi Davida, sluge svojega, ne odvrati lica od svog pomazanika!«	10 Por amor a David, tu servidor, no rechaces a tu Ungido.
11 Jahve se zakle Davidu zakletvom tvrdom od koje neće odustati: »Potomka tvoje utrobe posadit ću na prijestolje tvoje.	11 El Señor hizo un juramento a David, una firme promesa, de la que no se retractará: «Yo pondré sobre tu trono a uno de tus descendientes.
12 Budu li ti sinovi savez moj čuvali i naredbe kojima ih učim, i sinovi će njini dovijeka sjedit’ na tvom prijestolju.«	12 Si tus descendientes observan mi alianza y los preceptos que yo les enseñaré, también se sentarán sus hijos en tu trono para siempre».
13 Jer Jahve odabra Sion, njega zaželje sebi za sjedište.	13 Porque el Señor eligió a Sión, y la deseó para que fuera su Morada.
14 »Ovo mi je počivalište vječno, boravit ću ovdje jer tako poželjeh.	14 «Este es mi Reposo para siempre; aquí habitaré, porque lo he deseado.
15 Žitak ću njegov blagosloviti, siromahe nahraniti kruhom.	15 Yo lo bendeciré con abundantes provisiones y saciaré de pan a sus pobres;
16 Svećenike njegove u spas ću odjenuti, sveti će njegovi kliktati radosno.	16 revestiré a los sacerdotes con la salvación, y sus fieles gritarán de alegría.
17 Učinit ću da ondje za Davida rog izraste, pripravit ću svjetiljku za svog pomazanika.	17 Allí haré germinar el poder de David: yo preparé una lámpara para mi ungido.
18 U sram ću mu obući dušmane, a na njemu će blistat’ vijenac moj.«	18 Cubriré de vergüenza a sus enemigos, y su insignia real florecerá sobre él».