Ecclésiaste 4

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Je regarde encore toute l'oppression qui se commet sous le soleil: Voici les larmes des opprimés,et ils n'ont pas de consolateur; et la force du côté des oppresseurs, et ils n'ont pas de consolateur.	1 Τοτε εγω εστραφην και ειδον πασας τας αδικιας τας γινομενας υπο τον ηλιον? και ιδου, δακρυα των αδικουμενων, και δεν υπηρχεν εις αυτους ο παρηγορων? η δε δυναμις ητο εν τη χειρι των αδικουντων αυτους? και δεν υπηρχεν εις αυτους ο παρηγορων.
2 Alors je félicite les morts qui sont déjà morts plutôt que les vivants qui sont encore vivants.	2 Οθεν εγω εμακαρισα τους τελευτησαντας, τους ηδη αποθανοντας, μαλλον παρα τους ζωντας, οσοι ζωσιν ετι.
3 Et plus heureux que tous les deux est celui qui ne vit pas encore et ne voit pas l'iniquité qui secommet sous le soleil.	3 Καλητερος δε αμφοτερων ειναι, οστις δεν υπηρξεν ετι, οστις δεν ειδε τα πονηρα εργα τα γινομενα υπο τον ηλιον.
4 Et je vois que tout travail et toute réussite n'est que jalousie de l'un pour l'autre: cela est vanité etpoursuite de vent!	4 Προσετι εγω εθεωρησα παντα μοχθον και πασαν επιτευξιν εργου, οτι δια τουτο ο ανθρωπος φθονειται υπο του πλησιον αυτου? και τουτο ματαιοτης και θλιψις πνευματος.
5 L'insensé se croise les bras et se dévore lui-même.	5 Ο αφρων περιπλεκει τας χειρας αυτου και τρωγει την εαυτου σαρκα.
6 Mieux vaut une poignée de repos que deux poignées de travail à poursuivre le vent.	6 Καλητερον μια δραξ πληρης αναπαυσεως παρα δυο πληρεις μοχθου και θλιψεως πνευματος.
7 Je vois encore une autre vanité sous le soleil:	7 Παλιν εστραφην εγω και ειδον ματαιοτητα υπο τον ηλιον?
8 soit quelqu'un de seul qui n'a pas de second, pas de fils ni de frère; il n'y a pas de limite à toute sabesogne, et ses yeux ne sont pas rassasiés de richesses: "Pour qui donc est-ce que je travaille et me prive debonheur?" Cela aussi est vanité, et c'est une mauvaise besogne.	8 υπαρχει τις και δεν εχει δευτερον? ναι, δεν εχει ουτε υιον ουτε αδελφον? και ομως δεν παυει απο παντος του μοχθου αυτου? μαλιστα ο οφθαλμος αυτου δεν χορταινει πλουτου? και δεν λεγει, δια τινα εγω κοπιαζω και στερω την ψυχην μου απο αγαθων; και τουτο ειναι ματαιοτης και περισπασμος λυπηρος.
9 Mieux vaut être deux que seul, car ainsi le travail donne bon profit.	9 Καλητεροι οι δυο υπερ τον ενα? επειδη αυτοι εχουσι καλην αντιμισθιαν εν τω κοπω αυτων.
10 En cas de chute, l'un relève l'autre; mais qu'en est-il de celui qui tombe sans personne pour lerelever?	10 Διοτι, εαν πεσωσιν, ο εις θελει σηκωσει τον συντροφον αυτου? αλλ' ουαι εις τον ενα, οστις πεση και δεν εχη δευτερον να σηκωση αυτον.
11 Et si l'on couche à deux, on se réchauffe, mais seul, comment avoir chaud?	11 Παλιν, εαν δυο πλαγιασωσιν ομου, τοτε θερμαινονται? ο εις ομως πως θελει θερμανθη;
12 Là où un homme seul est renversé, deux résistent, et le fil triple ne rompt pas facilement.	12 Και εαν τις υπερισχυση κατα του ενος, οι δυο θελουσιν αντισταθη εις αυτον? και το τριπλουν σχοινιον δεν κοπτεται ταχεως.
13 Mieux vaut un enfant pauvre et sage qu'un roi vieux et insensé qui ne sait plus prendre conseil.	13 Καλητερον πτωχον και σοφον παιδιον παρα βασιλευς γερων και αφρων, οστις δεν ειναι πλεον επιδεκτικος νουθεσιας?
14 Même s'il est sorti de prison pour régner, et même s'il est né mendiant dans le royaume,	14 διοτι το μεν εξερχεται εκ του οικου των δεσμιων δια να βασιλευση? ο δε και βασιλευς γεννηθεις καθισταται πενης.
15 je vois tous les vivants qui vont sous le soleil être avec l'enfant, le second, l'usurpateur,	15 Ειδον παντας τους ζωντας τους περιπατουντας υπο τον ηλιον, μετα του υιου, του δευτερου, οστις θελει σταθη αντ' αυτου.
16 et c'est d'une foule sans fin qu'il se trouve à la tête. Mais ceux qui viennent après ne s'enréjouiront pas, car cela aussi est vanité et recherche de vent.	16 Δεν υπαρχει τελος εις παντα τον λαον, εις παντας τους προυπαρξαντας αυτων? αλλ' ουδε οι μετα ταυτα θελουσιν ευφρανθη εις αυτον? λοιπον και τουτο ματαιοτης και θλιψις πνευματος.
17 Prends garde à tes pas quand tu vas à la Maison de Dieu: approcher pour écouter vaut mieuxque le sacrifice offert par les insensés, mais ils ne savent pas qu'ils font le mal.