Livre des Psaumes 56

JERUSALEM	LXX
1 Du maître de chant. Sur "l'oppression des princes lointains." De David. A mi-voix. Quand lesPhilistins s'emparèrent de lui à Gat.	1 εις το τελος μη διαφθειρης τω δαυιδ εις στηλογραφιαν εν τω αυτον αποδιδρασκειν απο προσωπου σαουλ εις το σπηλαιον
2 Pitié pour moi, ô Dieu, on me harcèle, tout le jour des assaillants me pressent.	2 ελεησον με ο θεος ελεησον με οτι επι σοι πεποιθεν η ψυχη μου και εν τη σκια των πτερυγων σου ελπιω εως ου παρελθη η ανομια
3 Ceux qui me guettent me harcèlent tout le jour: ils sont nombreux ceux qui m'assaillent là-haut.	3 κεκραξομαι προς τον θεον τον υψιστον τον θεον τον ευεργετησαντα με
4 Le jour où je crains, moi je compte sur toi.	4 εξαπεστειλεν εξ ουρανου και εσωσεν με εδωκεν εις ονειδος τους καταπατουντας με διαψαλμα εξαπεστειλεν ο θεος το ελεος αυτου και την αληθειαν αυτου
5 Sur Dieu dont je loue la parole, sur Dieu je compte et ne crains plus, que me fait à moi la chair?	5 και ερρυσατο την ψυχην μου εκ μεσου σκυμνων εκοιμηθην τεταραγμενος υιοι ανθρωπων οι οδοντες αυτων οπλον και βελη και η γλωσσα αυτων μαχαιρα οξεια
6 Tout le jour ils s'en prennent à mes paroles, contre moi tous leurs pensers vont à mal;	6 υψωθητι επι τους ουρανους ο θεος και επι πασαν την γην η δοξα σου
7 ils s'ameutent, se cachent, épient mes traces, comme pour surprendre mon âme.	7 παγιδα ητοιμασαν τοις ποσιν μου και κατεκαμψαν την ψυχην μου ωρυξαν προ προσωπου μου βοθρον και ενεπεσαν εις αυτον διαψαλμα
8 A cause du forfait, rejette-les, dans ta colère, ô Dieu, abats les peuples!	8 ετοιμη η καρδια μου ο θεος ετοιμη η καρδια μου ασομαι και ψαλω
9 Tu as compté, toi, mes déboires, recueille mes larmes dans ton outre!	9 εξεγερθητι η δοξα μου εξεγερθητι ψαλτηριον και κιθαρα εξεγερθησομαι ορθρου
10 Alors mes ennemis reculeront le jour où j'appelle. Je le sais, Dieu est pour moi.	10 εξομολογησομαι σοι εν λαοις κυριε ψαλω σοι εν εθνεσιν
11 Sur Dieu dont je loue la parole, sur Yahvé dont je loue la parole,	11 οτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου και εως των νεφελων η αληθεια σου
12 sur Dieu je compte et ne crains plus, que me fait à moi un homme?	12 υψωθητι επι τους ουρανους ο θεος και επι πασαν την γην η δοξα σου
13 A ma charge, ô Dieu, les voeux que je t'ai faits, j'acquitte envers toi les actions de grâces;
14 car tu sauvas mon âme de la mort pour que je marche à la face de Dieu dans la lumière desvivants.