Livre de Job 19

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Job prit la parole et dit:	1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?
2 Jusqu'à quand allez-vous me tourmenter et m'écraser par vos discours?	2 Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;
3 Voilà dix fois que vous m'insultez et me malmenez sans vergogne.	3 Δεκακις ηδη με ωνειδισατε? δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;
4 Même si je m'étais égaré, mon égarement resterait en moi seul.	4 Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.
5 Mais, en vérité, quand vous pensez triompher de moi et m'imputer mon opprobre,	5 Αλλ' εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ' εμου το ονειδος μου,
6 sachez que Dieu lui-même m'a fait du tort et enveloppé de son filet.	6 μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.
7 Si je crie à la violence, pas de réponse; si j'en appelle, point de jugement.	7 Ιδου, φωναζω, Αδικια? αλλα δεν εισακουομαι? επικαλουμαι, αλλ' ουδεμια κρισις.
8 Il a dressé sur ma route un mur infranchissable, mis des ténèbres sur mes sentiers.	8 Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.
9 Il m'a dépouillé de ma gloire, ôté la couronne de ma tête.	9 Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.
10 Il me sape de toutes parts pour me faire disparaître; il déracine comme un arbre mon espérance.	10 Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι? και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.
11 Enflammé de colère contre moi, il me considère comme son adversaire.	11 Και εξηψε κατ' εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.
12 Ensemble ses troupes sont arrivées; elles ont frayé vers moi leur chemin d'approche, campé autour dema tente.	12 Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.
13 Mes frères, il les a écartés de moi, mes relations s'appliquent à m'éviter.	13 Απεμακρυνεν απ' εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ' εμου οι γνωριμοι μου.
14 Mes proches et mes familiers ont disparu, les hôtes de ma maison m'ont oublié.	14 Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.
15 Mes servantes me tiennent pour un intrus, je suis un étranger à leurs yeux.	15 Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον? ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.
16 Si j'appelle mon serviteur, il ne répond pas, et je dois moi-même le supplier.	16 Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται? με το στομα μου ικετευσα αυτον.
17 Mon haleine répugne à ma femme, ma puanteur à mes propres frères.	17 Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.
18 Même les gamins me témoignent du mépris: si je me lève, ils se mettent à dauber sur moi.	18 Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν? εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.
19 Tous mes intimes m'ont en horreur, mes préférés se sont retournés contre moi.	19 Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν? και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.
20 Sous ma peau, ma chair tombe en pourriture et mes os se dénudent comme des dents.	20 Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.
21 Pitié, pitié pour moi, ô vous mes amis! car c'est la main de Dieu qui m'a frappé.	21 Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου? διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.
22 Pourquoi vous acharner sur moi comme Dieu lui-même, sans vous rassasier de ma chair?	22 Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;
23 Oh! je voudrais qu'on écrive mes paroles, qu'elles soient gravées en une inscription,	23 Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου? να ενετυπουντο εν βιβλιω?
24 avec le ciseau de fer et le stylet, sculptées dans le roc pour toujours!	24 να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος
25 Je sais, moi, que mon Défenseur est vivant, que lui, le dernier, se lèvera sur la poussière.	25 Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης?
26 Après mon éveil, il me dressera près de lui et, de ma chair, je verrai Dieu.	26 και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον?
27 Celui que je verrai sera pour moi, celui que mes yeux regarderont ne sera pas un étranger. Et mesreins en moi se consument.	27 τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος? οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.
28 Lorsque vous dites: "Comment l'accabler, quel prétexte trouverons-nous en lui?"	28 Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.
29 Craignez pour vous-mêmes l'épée, car la colère s'enflammera contre les fautes, et vous saurez qu'il y aun jugement.	29 Φοβηθητε την ρομφαιαν? διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.