Księga Hioba 41

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA CEI 1974
1 Zawiedzie twoja nadzieja, bo już sam jego widok przeraża.	1 Ecco, la tua speranza è fallita, al solo vederlo uno stramazza.
2 Kto się ośmieli go zbudzić? Któż mu wystąpi naprzeciw?	2 Nessuno è tanto audace da osare eccitarlo e chi mai potrà star saldo di fronte a lui?
3 Kto się odważy go dotknąć bezkarnie? - Nikt zgoła pod całym niebem.	3 Chi mai lo ha assalito e si è salvato? Nessuno sotto tutto il cielo.
4 Głosu jego nie zdołam przemilczeć, o sile wiem - niezrównana.	4 Non tacerò la forza delle sue membra: in fatto di forza non ha pari.
5 Czy odchyli kto brzeg pancerza i podejdzie z podwójnym wędzidłem?	5 Chi gli ha mai aperto sul davanti il manto di pelle e nella sua doppia corazza chi può penetrare?
6 Czy otworzy mu paszczy podwoje? - Strasznie jest spojrzeć mu w zęby.	6 Le porte della sua bocca chi mai ha aperto? Intorno ai suoi denti è il terrore!
7 Grzbiet ma jak płyty u tarczy, spojone jakby pieczęcią.	7 Il suo dorso è a lamine di scudi, saldate con stretto suggello;
8 Mocno ze sobą złączone, powietrze nawet nie przejdzie.	8 l'una con l'altra si toccano, sì che aria fra di esse non passa:
9 Tak jedna przylega do drugiej, że nie można rozluźnić połączeń.	9 ognuna aderisce alla vicina, sono compatte e non possono separarsi.
10 Jego kichanie olśniewa blaskiem, oczy - jak powieki zorzy:	10 Il suo starnuto irradia luce e i suoi occhi sono come le palpebre dell'aurora.
11 z ust mu płomienie buchają, sypią się iskry ogniste.	11 Dalla sua bocca partono vampate, sprizzano scintille di fuoco.
12 Dym wydobywa się z nozdrzy, jak z kotła pełnego wrzątku.	12 Dalle sue narici esce fumo come da caldaia, che bolle sul fuoco.
13 Oddechem rozpala węgle, z paszczy tryska mu ogień.	13 Il suo fiato incendia carboni e dalla bocca gli escono fiamme.
14 W szyi się kryje jego potęga, przed nim skacząc biegnie przestrach,	14 Nel suo collo risiede la forza e innanzi a lui corre la paura.
15 części ciała spojone, jakby ulane, nieporuszone.	15 Le giogaie della sua carne son ben compatte, sono ben salde su di lui, non si muovono.
16 Serce ma twarde jak skała, jak dolny kamień młyński.	16 Il suo cuore è duro come pietra, duro come la pietra inferiore della macina.
17 Gdy wstaje, mocni drżą ze strachu i przerażeni tracą przytomność.	17 Quando si alza, si spaventano i forti e per il terrore restano smarriti.
18 Bo cięcie mieczem bez skutku, jak dzida, strzała czy oszczep.	18 La spada che lo raggiunge non vi si infigge, né lancia, né freccia né giavellotto;
19 Dla niego żelazo - to plewy, brąz - niby drzewo zbutwiałe.	19 stima il ferro come paglia, il bronzo come legno tarlato.
20 Nie płoszy go strzała z łuku, kamień z procy jest źdźbłem dla niego.	20 Non lo mette in fuga la freccia, in pula si cambian per lui le pietre della fionda.
21 Dla niego źdźbłem maczuga, śmieje się z dzidy lecącej.	21 Come stoppia stima una mazza e si fa beffe del vibrare dell'asta.
22 Pod nim są ostre skorupy, ślad jakby wału zostawia na błocie.	22 Al disotto ha cocci acuti e striscia come erpice sul molle terreno.
23 Głębię wód wzburzy jak kocioł, na wrzątek ją zdoła przemienić.	23 Fa ribollire come pentola il gorgo, fa del mare come un vaso da unguenti.
24 Za nim smuga się świeci na wodzie, topiel podobna do siwizny.	24 Dietro a sé produce una bianca scia e l'abisso appare canuto.
25 Nie ma mu równego na ziemi, uczyniono go nieustraszonym:	25 Nessuno sulla terra è pari a lui, fatto per non aver paura.
26 Każde mocne zwierzę się lęka jego, króla wszystkich stworzeń.	26 Lo teme ogni essere più altero; egli è il re su tutte le fiere più superbe.