Księga Hioba 39

¹ Czy znasz poród koziorożca? Widziałeś rodzenie gazeli?

² Czy zliczysz miesiące, gdy noszą, i znana ci chwila rodzenia?

³ Kładą się i młode swe rodzą, na świat wydają swój płód.

⁴ Ich młode mocne, rosną swobodnie, odchodzą, by do nich nie wrócić.

⁵ Kto zebrę wolno wypuszcza? Kto osła dzikiego rozwiąże?

⁶ Za dom mu dałem pustkowie, legowiskiem zaś jego słona ziemia.

⁷ Śmieje się z miejskiego zgiełku, słów poganiacza nie słyszy,

⁸ w górach szuka pokarmu, goni za wszelką zielenią.

⁹ Czy bawół zechce ci służyć, czy zostanie przy twoim żłobie?

¹⁰ Przywiążesz go powrozem do pługa, będzie z tobą orał doliny?

¹¹ Czy zaufasz, że bardzo silny, i włożysz nań owoc twej pracy?

¹² Zawierzysz mu, że wróci, że dopilnuje ziarna na klepisku?

¹³ Żwawe są skrzydła strusia, czy tak jak pióra bociana?

¹⁴ Jaja swe rzuca na ziemię, ogrzewa je w piasku,

¹⁵ zapomina, że można je zdeptać lub zniszczą je dzikie zwierzęta.

¹⁶ Swe dzieci traktuje jak obce, próżny to dla niego trud - jest bez stada.

¹⁷ Mądrości Bóg go pozbawił, rozsądku mu nie udzielił.

¹⁸ Za to, gdy w góry cwałuje, śmieje się z konia i jeźdźca.

¹⁹ Czy dałeś koniowi siłę, grzywą przystrajasz mu szyję

²⁰ i sprawiasz, że biegnie jak szarańcza, aż silne parskanie przeraża?

²¹ Mocno bije kopytem, radośnie, z mocą się rzuca na oręż,

²² nie boi się, drwi sobie z lęku, on nie ucieka przed mieczem.

²³ Gdy kołczan nad nim zadźwięczy, ostrze oszczepu i dzidy,

²⁴ pędzi wśród huku i dudnienia, nie wstrzyma go sygnał trąby,

²⁵ na głos trąbki rży: Haaa, z dala już węszy wojnę, wołanie dowódców i hałas.

²⁶ Czy za twoją to radą uniesie się sokół, skrzydła rozwinie ku południowi?

²⁷ Czy na twój rozkaz orzeł się wzbije, gdy ma swe gniazdo na górze?

²⁸ Mieszka na skale i nocuje, w skalnym załomie się gnieździ,

²⁹ stąd sobie szuka żeru, bo jego oczy widzą daleko.

³⁰ Pisklęta jego krew chłepcą, on wszędzie tam, gdzie zabici.