Księga Hioba 41

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 Zawiedzie twoja nadzieja, bo już sam jego widok przeraża.	1 Tu te trompes si tu crois l’avoir, son seul aspect te fera reculer!
2 Kto się ośmieli go zbudzić? Któż mu wystąpi naprzeciw?	2 N’est-il pas cruel dès qu’on l’éveille? Qui lui fera face sans céder le terrain,
3 Kto się odważy go dotknąć bezkarnie? - Nikt zgoła pod całym niebem.	3 qui l’attaquera et sera le plus fort? Personne sous les cieux.
4 Głosu jego nie zdołam przemilczeć, o sile wiem - niezrównana.	4 Je devrais parler de ses membres, il me faut rappeler sa force incomparable.
5 Czy odchyli kto brzeg pancerza i podejdzie z podwójnym wędzidłem?	5 Qui a soulevé le devant de sa tunique, et regardé sous sa carapace?
6 Czy otworzy mu paszczy podwoje? - Strasznie jest spojrzeć mu w zęby.	6 Qui a ouvert les battants de sa mâchoire? et quelle frayeur à voir cette couronne de dents!
7 Grzbiet ma jak płyty u tarczy, spojone jakby pieczęcią.	7 Son dos n’est qu’un tissu de plaques qui se recouvrent sans laisser d’espace;
8 Mocno ze sobą złączone, powietrze nawet nie przejdzie.	8 la jointure est si bonne que pas un souffle n’y passerait.
9 Tak jedna przylega do drugiej, że nie można rozluźnić połączeń.	9 Chacune est soudée à sa voisine, leur assemblage ne se démonte pas.
10 Jego kichanie olśniewa blaskiem, oczy - jak powieki zorzy:	10 S’il éternue, ce sont des étincelles, ses paupières laissent jaillir une lumière.
11 z ust mu płomienie buchają, sypią się iskry ogniste.	11 De sa gueule se dégagent des flammes, des étincelles de feu s’en échappent.
12 Dym wydobywa się z nozdrzy, jak z kotła pełnego wrzątku.	12 Une vapeur sort de ses narines, des projections, comme d’un chaudron qui bouillonne.
13 Oddechem rozpala węgle, z paszczy tryska mu ogień.	13 À son souffle les charbons s’enflamment, une langue de feu sort de sa gueule!
14 W szyi się kryje jego potęga, przed nim skacząc biegnie przestrach,	14 Toute sa force est dans son cou, l’effroi passe devant lui!
15 części ciała spojone, jakby ulane, nieporuszone.	15 Sa carcasse ne fait qu’un tout, partout elle résiste et rien ne bouge.
16 Serce ma twarde jak skała, jak dolny kamień młyński.	16 Son cœur est dur comme le roc, comme une pierre à broyer.
17 Gdy wstaje, mocni drżą ze strachu i przerażeni tracą przytomność.	17 S’il se redresse, les flots refluent, les ondes s’effraient.
18 Bo cięcie mieczem bez skutku, jak dzida, strzała czy oszczep.	18 L’épée le frappe sans pénétrer, la lance et la flèche rebondissent.
19 Dla niego żelazo - to plewy, brąz - niby drzewo zbutwiałe.	19 Pour lui le fer n’est que paille, et le bronze comme le bois s’émousse.
20 Nie płoszy go strzała z łuku, kamień z procy jest źdźbłem dla niego.	20 Les traits de l’arc ne le font pas fuir, les pierres de fronde lui semblent brins de paille.
21 Dla niego źdźbłem maczuga, śmieje się z dzidy lecącej.	21 La massue n’est pour lui qu’une baguette, le javelot résonne sur lui: il s’en moque.
22 Pod nim są ostre skorupy, ślad jakby wału zostawia na błocie.	22 Tout son dessous est garni de pointes, il herse la vase, y laissant des sillons.
23 Głębię wód wzburzy jak kocioł, na wrzątek ją zdoła przemienić.	23 Puis c’est un bouillonnement dans les ondes, des bulles sur l’eau, comme sur des charbons d’encens.
24 Za nim smuga się świeci na wodzie, topiel podobna do siwizny.	24 Il laisse derrière lui un sillage de lumière, une mer d’écume blanche.
25 Nie ma mu równego na ziemi, uczyniono go nieustraszonym:	25 Nulle bête sur terre ne saurait le vaincre: il a été fait rebelle à la peur.
26 Każde mocne zwierzę się lęka jego, króla wszystkich stworzeń.	26 Il brave en face les plus fières, il est le roi de tous les carnassiers!