Eclesiástico/Ben Sirá 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 ¡Feliz el hombre que no ha faltado con su lengua ni es atormentado por el remordimiento! | 1 Beatus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo, et non est stimulatus in tristitia delicti. |
2 ¡Feliz el que no tiene que reprocharse a sí mismo y no ve desvanecerse su esperanza! | 2 Felix qui non habuit animi sui tristitiam, et non excidit a spe sua. |
3 ¿De qué le sirve la riqueza al mezquino y para qué tiene el avaro su fortuna. | 3 Viro cupido et tenaci sine ratione est substantia : et homini livido ad quid aurum ? |
4 El que acumula, privándose de todo, acumula para otros, y otros se darán buena vida con sus bienes. | 4 Qui acervat ex animo suo injuste, aliis congregat, et in bonis illius alius luxuriabitur. |
5 El que es malo consigo mismo ¿con quién será bueno? Ni él mismo disfruta de su fortuna. | 5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ? et non jucundabitur in bonis suis. |
6 No hay nadie peor que el avaro consigo mismo, y ese es el justo pago de su maldad. | 6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius : et hæc redditio est malitiæ illius. |
7 Si hace algún bien, lo hace por descuido, y termina por revelar su malicia. | 7 Et si bene fecerit, ignoranter et non volens facit : et in novissimo manifestat malitiam suam. |
8 Es un malvado el que mira con envidia, el que da vuelta la cara y menosprecia a los demás. | 8 Nequam est oculus lividi : et avertens faciem suam, et despiciens animam suam. |
9 El ojo del ambicioso no está satisfecho con su parte y la ruindad reseca el alma. | 9 Insatiabilis oculus cupidi in parte iniquitatis : non satiabitur donec consumat arefaciens animam suam. |
10 El miserable mezquina el pan y tiene su mesa siempre vacía. | 10 Oculus malus ad mala, et non saturabitur pane, sed indigens et in tristitia erit super mensam suam. |
11 En la medida de tus recursos, vive bien, hijo mío, y presenta al Señor ofrendas dignas. | 11 Fili, si habes, benefac tecum, et Deo dignas oblationes offer. |
12 Recuerda que la muerte no tardará y que el pacto del Abismo no te ha sido revelado. | 12 Memor esto quoniam mors non tardat, et testamentum inferorum, quia demonstratum est tibi : testamentum enim hujus mundi morte morietur. |
13 Antes de morir, haz el bien a tu amigo y dale con largueza, en la medida de tus fuerzas. | 13 Ante mortem benefac amico tuo, et secundum vires tuas exporrigens da pauperi. |
14 No te prives de un día agradable ni desaproveches tu parte de gozo legítimo. | 14 Non defrauderis a die bono, et particula boni doni non te prætereat. |
15 ¿Acaso no dejarás a otro el fruto de tus trabajos, y el de tus fatigas, para que lo repartan en herencia? | 15 Nonne aliis relinques dolores et labores tuos in divisione sortis ? |
16 Da y recibe, olvida tus preocupaciones, porque no hay que buscar delicias en el Abismo. | 16 Da et accipe, et justifica animam tuam. |
17 Todo ser viviente envejece como un vestido, porque está en pie la antigua sentencia: «Tienes que morir». | 17 Ante obitum tuum operare justitiam, quoniam non est apud inferos invenire cibum. |
18 En el follaje de un árbol tupido, unas hojas caen y otras brotan: así son las generaciones de carne y de sangre, una muere y otra nace. | 18 Omnis caro sicut f?num veterascet, et sicut folium fructificans in arbore viridi. |
19 Toda obra corruptible desaparece y el que la hizo se irá con ella. | 19 Alia generantur, et alia dejiciuntur : sic generatio carnis et sanguinis, alia finitur, et alia nascitur. |
20 ¡Feliz el hombre que se ocupa de la sabiduría y el que razona con inteligencia, | 20 Omne opus corruptibile in fine deficiet, et qui illud operatur ibit cum illo. |
21 el que reflexiona sobre los caminos de la sabiduría y penetra en sus secretos! | 21 Et omne opus electum justificabitur, et qui operatur illud honorabitur in illo. |
22 El la sigue como un rastreador y se queda al acecho de sus pasos; | 22 Beatus vir qui in sapientia morabitur, et qui in justitia sua meditabitur, et in sensu cogitabit circumspectionem Dei : |
23 espía por sus ventanas y escucha atentamente a sus puertas; | 23 qui excogitat vias illius in corde suo, et in absconditis suis intelligens, vadens post illam quasi investigator, et in viis illius consistens : |
24 busca albergue cerca de su casa y clava una estaca en sus muros; | 24 qui respicit per fenestras illius, et in januis illius audiens : |
25 instala su carpa cerca de ella y se alberga en la mejor de las moradas; | 25 qui requiescit juxta domum illius, et in parietibus illius figens palum, statuet casulam suam ad manus illius, et requiescent in casula illius bona per ævum. |
26 pone a sus hijos bajo el abrigo de ella y vive a la sombre de sus ramas: | 26 Statuet filios suos sub tegmine illius, et sub ramis ejus morabitur. |
27 ella lo protege del calor y él habita en su gloria. | 27 Protegetur sub tegmine illius a fervore, et in gloria ejus requiescet. |